Предыдущая публикация
Ота ким?
Ота ким?
Профессор ўзи лексия қилаётган магистрларга “Ота ким?”
деган саволни ташлади.
Жавоблар турлича бўлди. Ҳар кимнинг жавобидан ўз отасига
бўлган муомаласи
билиб олинар эди. Жавобларнинг ичида жуда чиройлилари
ҳам, жуда оддийлари
ҳам бор эди. Лекин профессорнинг ёдида сақланиб қолган
ва унга қаттиқ таъсир
қилгани қуйидаги жавоб эди.
Ота... Сен унинг туфлисини киясан. Аммо туфли катта, оёғинг
эса кичик бўлгани учун
ўзингни эплай олмай йиқилиб тушасан.
Сен унинг кўзойнагини тақасан ва кўзойнакнинг сенга анча
катта эканлигини ҳис этасан.
Сен ундан машинасининг калитини сўрайсан. Ўзингни отанг
ўрнида тасаввур қилиб,
машинани бошқармоқчи бўласан.
Хаёлингга бир нарса келиб, отангга телефон қиласан.
У ўз иши билан банд бўлса-да,
сен билан гаплашади.
Уйга қайтгач, сени бағрига босиб, меҳр билан қучиб,
юз-кўзларингдан ўпади. Бироқ
сен билмайсан, ўша куни раҳбари уни койиган, танбеҳ
берган бўлиши ёки шериги
дилини оғритган бўлиши ёхуд сизларнинг нафақангиз
унга бироз оғирлик қилган
бўлиши мумкин...
davomi http://xayriddin.blogspot.com/2014/10/blog-post.html
Следующая публикация
Нет комментариев