Ikkinchi sinfda ta'lim olayotgan 7-8 yoshlar atrofidagi bolakay

muzqaymoq yeyish uchun kafega
kirdi... Uning yoniga xizmat körsatish
uchun ofitsiantka qiz keldi. Bolakay: "Shokoladli
muzqaymog'iz bormi?" Qiz: "Hа
bor, 1000 söm turadi" Bolakay hisob-kitob, qöshish-ayirishni
endigina örganayotgan edi. U
bolalarcha soddalik bilan qizdan söradi: "1000 söm pulim bor edi, ammo arzonroq muzqaymog'iz yöqmi?" Qizning jahli chiqdi, asabiy ovozda bolakayni jerkidi:
"Bunchа ziqnа bola bölmasang, puling bölmasa senga kafeda
muzqaymoq yeyishga nima bor...? 800 sömlik muzqaymoq bor, shu böladimi?" Bolakay: "Hа böladi,
öshanisidan beraqoling",- deya
jilmaydi.
Oradan biroz vaqt ötgach, bolakay muzqaymoqni yeb
tugatdi va chiqib ketdi. Ofitsiantka stolni yig'ishtirgani
kelganida stol ustida turgan 200 söm pulga va bir parcha
qog'ozga közi tushdi. Qog'ozda shunday yozilgandi:
"1000-800=200 Opajon, bu 200
söm sizga, yaxshi xizmat qilganiz uchun rahmat..." Bolakay ofitsiantka qizga
choy-chaqa berish uchun arzonroq muzqaymoq buyurtma qilgandi. Lekin qiz uni tushuna olmagandi. Qiz kulib turgan bolakay
qiyofasini köz öngiga keltirdi-yu öz qöpolligidan yig'lab yubordi.....