თითქოს თავიდან ავიდგი ფეხი,

და თითქოს ახლა ვითვისებ ენას,
ერთი პატარა სოფლელი გლეხი,
ვსავლობ სიარულს ვიმყარებ სმენას.
/
ახლა თავიდან მომიწევს გავლა,
აღმართ დაღმართი მაფიქრებს ამ ბავშვს,
და ახლა მეტი მჭირდება სწავლა,
ვეღარ მოვასწრებ სხვებივით თამაშს,
/
ბავშვურ ფიქრებზე ვაცხადებ უარს,
აზრით და ხედვით გავუსწრებ ასაკს,
მიზანს სულელი ბავშვი არ უყვარს,
არ დაგიფასებს არავინ ამაგს.
/
ახლა მე უკვე ოც წელსაც ვითვლი,
ოცდაერთისა დავდგები ფეხზე,
უფრო მშვიდად და თამამად ვივლი,
ვერავინ იტყვის ავს სოფლელ გლეხზე.
/
გიგა მუჭაური.