ՎՈՒՐԳ ՈՍԿԱՆՅԱՆԻՆ

Ցնցվեց քո ձայնից հողը Սիսական,
Արթնացանք խորը դարավոր քնից,
Տեսանք հայացքդ հպարտ առնական,
Եվ ճամփա ընկանք մենք քո ետևից:
Անցանք Արաքսը, երկիրը տեսանք,
Տեսանք Դեր-Զորը, տեսանք յաթաղան,
Տեսանք Սումգայիթ` նոր եղեռական,
Տեսանք ամենը, քեզնով հայացանք:
Դու զենք տվեցիր և երդում առար,
Մենք հագանք քո վեհ պողպատէ ոգին,
Դու քո ետևից մեզ մարտի տարար,
Մեզ չլքեցիր եղար մեր կողքին:
Եվ ամեն վայրում Սյունյաց երկրի,
Ուր թեկուզ մեկ հատ գնդակ էր սուրում,
Հայտնվում էիր ով Վուրգ "Ծերունի",
Եվ այդ մարտերը դու էիր վարում:
Դու գոչում էիր հպարտ, առնական,
Դե մահ թշնամյաց զավակներս քաջ,
Դու տալիս էիր ջարդտ հաղթական,
Մեզ քո ետևից տանելով առաջ:
Դու տանում էիր դեպի հեռուներ,
Ուր հայերենն ու ազգն էր կորչում,
Դու բացում էիր նոր հորիզոններ,
Ուր արյունն ինքն էր վրեժի կոչում:
Դու մկրտեցիր մի ողջ ժողովուրդ,
Եվ հավաքեցիր սերուցքը նրա,
Դու տարար զենքով, որ փառքով դառնանք,
Որ հպարտ ապրենք մայր հողի վրա:
Խոնարհվում եմ քո շիրիմի առաջ,
Մեր մեծ ուսուցիչ սրբազան գործի,
Մենք քեզանով ենք այսքան հայացած,
Մենք քո մի շողն ենք` քո վառած լույսի:
29.04.1993թ. Մ․Դիլանյան