Арзуулар дуйносу

ЖОЛСУЗ СУЙУУ БАЯНЫ. Сезимдин сересинен сергуу алып, Бош журок тупкуронон сени табып. Ааламды козго илбеген арсыз журок, Ал кезде калган эле сага жагып. Арбалган журок азыр куйот отто, Кызарып туталанып ызаа чокто. Алдадын ак сезимге арбап алып, Таштадын жан дуйномду учкан окко. Аттинай жоготконум аз келгенсип, Армандан журогумо жаз келгенсип. Айрылдым кара жаным кайрылбадын, Алаамат жан дуйномо наз бергенсип. Суйгонмун суттонда ак сезим менен, Ой калчап, акыл менен эсим менен. Тушундум баары бутту деген менен, Унутуу алгачкысын кыйын экен. Ал кезде журогумдо жаз жолдору, Суруда тун суйуунун наз болгону. Аттинай коз ирмемге бак тартуулап, Окунтту журоктогу муз тонгону.

Көз – жан дүйнөнүн күзгүсү дешет. Мейли ал бакырайган сулуу болсун же жымшыйып араӊ эле ачылган көздөр болсун, айырмасы жок. Көздүн формасында эмес, каректин тереӊинде ал адам тууралуу маалымат жаткандай. Эмнегедир көздөрдү көп карайм. Сүйлөшүп жаткан адамымдын көздөрү ылдый болсо өзүмчө жүдөп кетем. Бирок бир сырдуу көздөрдүн туткунунда калам деп ойлогон эмесмин. Жумушка келе жаткам. Татынакай кыз маршруттук таксиде отуруптур, жанындагы орун бош экен, ошол жакка бет алдым. Отурганымда коомай жылып койгону болбосо, серп салып караган жок. Мактанбай эле коёюн, бирок Кудай мага келбетти да, өӊдү да жакшы эле берген. Бирок бул кыз... Акырын тамагымды кыра жөтөлүп алдым. Анда

СЕН ИШЕНБЕ БИР КЕЛИП КЕТУУЧУ НЕРСЕЛЕРГЕ. БУЛ ЖАШООДО БААРЫ КЕЛИП КЕТЕТ БИР ГАНА АРМАН МЕНЕН ОКУНУЧ ЭЧ КАЧАН КЕТПЕЙТ. КЕЛИП КЕТУУЧУЛОР БУЛАР БИЗДИ АРМАНГА САЛЫП. "КАДЫР-БАРК БАЙЛЫК-БИЙЛИК ТАШБООРЛУК-МЭЭРИМ АЗАП-КАЙГЫ КУЧ КУБАТ-АЛСЫЗДЫК ДЕНСООЛУК САРАНДЫК-АК КОНУЛДУУЛУК" Баары келип кетет. Бир гана нерсе биз жарыктыка жаралган сон ар дайым жонокой болуп эле бир сапатта ыйман,мээрим менен жашоп отуубуз керек. Баи адамдар эч качан эчнерсени туруктуу кармап кала албайбыз экен...