Қандай ишонасиз юракка бунча –

“Мен сени юракдан суяман”, дейсиз.
Қандай ишонасиз умрга бунча –
“Қариб-қартайсам-да, суяман”, дейсиз.
Азизим, умиднинг фоллари ёлғон,
Замин саҳросида ўлда-жўлдамиз.
Эртамиз бўларми ўзи эртага? –
Ахир, охирги йўл,
Сўнгги йўлдамиз...
Ҳар куни бир марта сўнади Қуёш,
Ғанимат – кўзларнинг кулган қувончи.
Умиднинг кўпини кўрган ҳаётда
Ишонч ҳам алдайди,
У ҳам ёлғончи! ...
Азизим...
Азизим, жон бир ўжар қуш –
Учиб кетиб қолар гоҳо жўрттага.
Магар қошингизда турибман ҳозир
Қаердан топасиз мени эртага?..
Ишонаверманг-да менга бу қадар,
Бисотимда йўқдир вафонинг нақди –
Ўлим келиб қолса мени соғиниб
“Хайр” демоққа ҳам бўлмайди вақтим...
Муаллиф??