Ընկերուհիներ. մի՞թե, այդպիսի բառ գոյություն ունի, ինձ համար այդ հասկացողությունն ավարտվել է: Մարդկանց հավատալ, մարդկանց ներելն ամենևին էլ դժվար չէ, իսկ ահա, կրկին անգամ նրանց հավատալ և ներել ամենևին էլ հեշտ չէ, կարելի է ասել` անհնար է: Խոսքերն անզոր են` նկարագրելու համար մարդկանց, որոնց անունն է դավաճան:
Վախեցել եմ միշտ հիասթափվելուց, հարազատ ինձ, իմ սիրելի մարդկանց կորցնելուց, հավատալ իրականությանն ավելի հեշտ է, քան նվիրվել մարդու, ում անունն է դավաճան:
Արժանի չէիք իմ նվիրվածությանը, արժանի չէիք իմ բարությանը, հարվածեցիք թիկունքից ինձ, և դրեցիք վերջակետ մեր պատմությանը: Աչքերումս արցունք ու ցավ, որ խոցել է սիրտս, անմոռաց պահեր, որ դաջվել են հոգումս, իսկ ահա հիասթափություն, որ կա աչք
«Love is...» զվարճալի կոմիքսների պատմությունը
Love is...`զվարճալի կոմիքսներ` աղջկա և տղայի փոխհարաբերությունները բնութագրող կարճ գրառումներով:
Երբ Նոր Զելանդացի նկարչուհի Քիմ Գրուվը 1960 թվականին առաջին անգամ անձեռոցիկի վրա արեց մի փոքրիկ սիրային գրառում և նվիրեց իր ապագա ամուսնուն` իտալացի Ռոբերտո Կազալին, նա չէր էլ կարող պատկերացնել, որ որոշ ժամանակ անց այդ կոմիքսները դառնալու են այդչափ հանրահայտ:
Օր օրի գրառումներով անձեռոցիկների թիվը ավելանում էր, և շուտով դրանք սկսեցին տպագրվել «Los Angeles Times» թերթի վերջին էջին: Այս նկարները այնքան լայն տարածում գտան, որ սկսեցին տպագրվել 50 երկրներում և թարգմանվել 25 լեզուներով:
«Love is..» նկարները հայտնվում էին նաև օրացույցների, շապիկների, բաժա
Արդեն հազար անգամ է, ինչ լսում եմ նման արտահայտություններ. հոգնել եմ, զզվում եմ, ուզում եմ մեռնել, անիմաստ է կյանքը: Եվ այսքանից հետո հարց է առաջանում. ինչի՞ համար, եթե ունես ընտանիք, ընկերներ, և նորից կրկնում եք` ՀՈԳՆԵ՜Լ ԵՄ: Երբ տխուր եք լինում, չգիտես` ինչու միացնում եք տխուր երաժշտությունը, և սկսում էլ ավելի տխրել, կա՛մ հակառակը, երբ ուրախ եք լինում, նորից միացնում եք այդ գրողի տարած տխուր երաժշտությունը: Կյանքը հիասքանչ է, ապրեք ուրախ, երջանիկ , սիրեք և սիրվեք, այլ ո՛չ թե մտածեք մեռնելու, անիմաստ կյանքի մասին: Իհարկե, կյանքն ունի վատ և լավ կողմեր, բայց մեր օրերում բոլորը մտածում են վատ կյանքի մասին: Եթե դու կյանքին նայում ես դրական, իսկապես կյանքը հրաշք է դառնում և՛ քեզ, և՛ բոլորի համ
-Մա'մ, տատիկի մայրիկի ներսում տատի՞կն է եղել:
-Այո'...
-Մա'մ, իսկ տատիկի ներսում դու՞ ես եղել:
-Այո'...
-Իսկ քո ներսում` ե՞ս:
-Այո'...
-Մա՜մ, մենք ''ՄԱՏՐՅՈՇԿԱՆԵՐԻ'' նման ենք: