˙·•♥TASIRLI HIKOYALAR♥•·˙ УКИНГ ФАКАТ ЙИГЛАМАНГ

#дахшат 🍓40 КУНЛИК КЕЛИНЧАК ТЕЛДА.! ЕРИМНИКИНИ ОҒЗИМГА ОЛАР ЕДИМ

ХАЕТИЙ ХИКОЯ ✍ФАРИШТА ҚОТИЛЛАРИ. «Аллоҳ ўзидан умидвор бандасини ноумид қолдирмагай асло.Болам сенга ҳам тирноқ берса зора...Сабр қил болам,Карами кенг парвардигоримдан ҳар намозимда сенинг ҳам уйингда бола йиғиси эшитилгулигини тилайман...» Ҳусниддин кўзида ёш билан онасининг суратига тикиларкан,онаизорининг шу сўзлари қулоғи остида жаранглади. -Онажон....Мен ота бўлдим.Ўн йил деганда ота бўлдим онажон....-беихтиёр пичирлади у . Бугун у ўн йилда топган фарзандини,суюкли рафиқасини уйига олиб келади.Уйидан бола йиғиси эшитилади.Эээ,туғруқхонага бориши керак ку.Қайнонаси Ҳалима опа ва қайнотаси Ўктам акалар ярим соатча олдин йўлга чиқдик деб қўнғироқ қилишувди. Шошилиб ҳовлига чиқаркан,отаси Рашид ака аллақачон кийиниб,уни бетоқат кутаётганини кўриб жилмайди. -Неварани олиб келамиз а бобо?-отасига ҳазил аралаш сўз қотиб,оппоқ Малибунинг олд эшигини очиб ўтиришига ёрдамлашди.Рашид ака ҳам хурсанд табассум қилди. -Шукр болам,ўзига шукр...Онанг кўрмади шу кунларни.Сен тўнғичимсан,укаларинг,сингилларинг болалари билан келса юрагим эзиларди.Сингилларинг яширинча йиғлаб олади,уканг хўрсинади ортингдан....Мана сенга ҳам ато этди болам..Беҳад шукр!-отанинг томоғига бир нима тиқилиб гапиролмай қолди. Вилоят пернатал марказига етиб келишганида қайнонаси ва қайнотасини ваъдага биноан асосий кириш эшиги олдида учратмаган Ҳусниддин ичкарига кираркан қайнонасининг баланд овозда ким биландир урушаётганини эшитиб қадамини тезлатди.Бош врач эшиги олдида қайнотаси Ўктам ака чап кўкрагини силаганча жиққа терга ботиб ,оғир оғир нафас олар,юз ифодаси худди бир ери қаттиқ оғриётган одамга ўхшарди.Ҳалима опа эса «Қани ўша шифокори?Топинг,чақиртиринг!Қанақасига ўлади ахир?!»дея қирқ ёшлардаги ,бир хилда хотиржам ўзига қараб турган қорачадан келган,баланд бўйли,қирра бурун,қора қош бош врачга жаврарди тўхтовсиз.Бош врач хонасидаги диванда ранги оппоқ оқарганча маъносиз кўзлари бир нуқтага тикилган кўйи рафиқаси Нилуфар ўтирар,афтидан у бўлаётган можарони эшитмаётгандай фарқсиз бир алфозда ўтирарди.Ҳусниддиннинг юраги шувввв этиб кетди.Ўлади?!Ким?!Наҳотки боласи?Ўн йилда топган Шукуржони?! Бош врач Ҳусниддинга кўзи тушиб ўрнидан турди.-Келинг,келинг ука.Сизни кутаётгандик. Ҳалима опа куёвини кўриб ҳўнграб йиғлаб юборди.Нилуфар эрига қарадию,инграганча ҳушидан кетди. Чақалоқ кечаси уч яримлар атрофида ўлган.Ўткир юрак етишмовчилиги.Туғма порок ҳам бўлиши мумкин! Эшитгани шу бўлди Ҳусниддиннинг.Қўлига чиройлик ўранчиқларга ўралган боласининг ўлигини чиқариб беришди.Ҳайкалдай қотганча тураркан,қўлидан отаси болани олганда ҳушига келди.Осмон узоқ,ер қаттиқ. Норастани уйга олиб келишди.Ўзбекчилик.Расм русумлар.... «Болани тупроғига топширайлик болам» Отаси шу гапни айтиб хона тўридаги чақалоқнинг юзини очди.Кўзидан ёш думалаб ,унинг совуқ юзчаларини силаркан -Ўғлимни бунча қисқа шод этдинг болам?-дея йиғларди.Чақалоқнинг юз кўзларини силаётган Рашид ака бирдан сергак тортди.Қўли тегиб кетганда очилган қонсиз лабчаларидан тишсиз милклари орасида учи чиқиб турган тилчасини кўриб ота жонсиз гўдакка энгашиброқ қаради.Ҳа,ҳақиқатда тилчасини тишлаганга ўхшаб,учи чиқиб турибти.Ё товба!Бир умр ўқитувчилик қилган Рашид ака карахт бўлиб қолди.Одатда одам қаттиқ оғриқдан,ёки ҳаво етишмовчилигидан жон таслим қилса,тилини тишлайди.Ахир бугинани юраги ишламай қолди дейишдику?Нега бу норастагина тилчасини тишладийкан?Бунинг митти жончаси қай оғриққа дош беролмай тилини тишладийкан? Рашид ака қудаси билан бир нималарни гаплашдида, Ҳусниддинга деди: Машинангни ёқ. Бир ёққа бориб келайлик. «Бу ерда бир сир бор. Пернатал марказ очилгандан бери туғилган ўнта чақалоқдан бештаси ўлаяпти. Эмишки, қадим Бухоронинг Намозгоҳ обидаси ёнида қурилгани учун. Нега ҳеч ким суриштирмадийкан?Ўлган чақалоқлар Суд мед экспертиза текширувидан ўтказилганмикан?» Рашид ака шуларни ўйлаб борарди. Ими жимида барча ҳужжатларни тайёрлаб Шукуржоннинг жасадчасини олиб, машинада ўша кечасиёқ Тошкентга жўнашди. Пойтахт Суд Мед Экспертизасининг бошлиғи жияни,акасининг ўғли Одилжон. Агар Одилжон ҳам юрак етишмовчилигидан ўлган деса болани унда тинчланиши мумкин. Ҳусниддин отасидан ҳеч нарса сўрамасада,отасининг шубҳаларини сезаётган эди.Қайнотаси ҳам ўйчан қиёфада жим орқа ўриндиққа суянганча ўтирарди.Шу тахлит сўзсиз ,жим тонг саҳар Тошкентга кириб келишди. Одилжон бор гапни эшитгач,чақалоқнинг жасадини кўздан кечирдида,амакисига маъноли кўз ташлади. -Тез ишхонага борайлик.Тиббиёт экспертизаси ўтказамиз. Қўлидаги тиббиёт экспертизаси хулосаларини ўқиб Одилжон сапчиб ўрнидан туриб кетди.Унинг қоғоз тутган қўллари қалтирар,кўз олди қоронғилашиб,ҳолсизланиб ўтириб қолди. -Даҳшат....даҳшат...Ноинсофлар...Гўдакния?Гўдакния?-дея пичирларди холос.Суд тиббиёт Экспертиза хулосаси ҳақиқатдан ҳам даҳшатли эди.Одилжондан бу хулосани эшитган Рашид ака елкалари силкинганча ёш боладек йиғлади. Доим оғир босиқ бўлган қайнота Ўктам ака«Тирик гўдакния?!»деганча,юзини қўли билан беркитганча ҳўнграб юборди.Ҳусниддин эса тишларини ғич қилганча «Уҳҳҳҳҳҳҳҳ...»дедию,ўтириб қолди. 2018 йил,Москва. Зулайҳо тинимсиз жиринглаётган қўл телефонини светофорнинг қизил чироғидан ўтгач,машинасини йўлнинг бир чеккасига тўхтатиб қўлига олди.Охирги кунларда саломатлиги бир оз ёмонлашгани сабаб асабийроқ эди. -Да?!-қўполроқ ,дўқ аралаш жавоб берди у. -Эҳҳееее бошлиқ!Намунча?Икки кундан бери Сизни тополмайман.Танидингизми?-гўшакдан эшитилаётган товушни таниб Зулайҳо хурсандчилигидан чапак чалиб юбораёзди. Сувон!!!Курсдоши Сувон!Курсдошлар орасида энг шўхи эди Сувон.Ҳаммани кулдириб юрарди.Биринчи курсдаёқ турмушга чиқиб,иккинчи семестр охирида она бўлишга улгурган Зулайҳони курсдошлари кўргани боришганда ,туғруқхоналарда ичкарига киритмай,ойнадан гаплаштирмайдими,Сувон«Кўзим чиқсун сени кўргунча бундоооооқ!Зуррриёдинг қаниииии?»дея бутун палатадаги аёллару акушерлик бўлими тугул,йўлдан ўтаётган йўловчиларни ҳам кулдирган эди.Зулайҳо дугоналарига «Шуниям олиб келасанларми а?Одамни уятда ўлдирдику !»дея ўпкалаганди.То ўқишни битиргунларича «Ҳаҳ уялишизданееееей!»дея кўз очирмаганди Зулайҳо шўрликни. -Сувон!Қаердасиз?Москвадами?-эсига тушган ёшлик хотираларидан кула кула сўради Зулайҳо. -Маскопда,Маскопда.Бир кўришайлик ўртоқ.Номерингизни Дили берди........... Ишқилиб Зулайҳо машинасини буриб Сувон айтган манзилга йўл олди.Курсдошини ижарахонасига олиб келибоқ ошни бошлаб юборди.Ижарадошлари бу қувноқ йигитнинг ҳазилларидан қотиб қотиб кулишар,Зулайҳонинг тўлишган қоматига қараб «Ўзбекистонга қайтар бўлсангиз запас тўплаяпсизми?»дея кулдирар эди. Ош ейилиб ,икковлари ошхонадаги стол атрофида чой ичиб ўтиришганда Зулайҳо қўққисдан савол берди: -Сиз нега заводда ишлаб юрибсиз бу ерда?Яхши хирург эдингизку?Менку энди ...ҳа майли..мени қўя турайлик..Нима бўлди Сувон? Сувон бир муддат жим қолди.Ундаги қувноқлик,шўхликдан асар ҳам қолмади. -Мен...Мени лицензиямни олиб қўйишди.Бутун пернатал марказ то хизматчисигача ишдан бўшатилди.Мен ҳам шулар қатори.Неантал ўлим (чақалоқларнинг туғилганидан ўн кун муддат ичидаги ўлими)ҳаддан ташқари кўпайиб кетди.Пернатал ўлим(чақалоқларнинг ўлик туғилиши).Тўққиз ой соғлом она қорнида тирик бола нега ўлик туғилиши,нега чақалоқлар уч кун муддатда ўлиши шубҳа уйғотди.Катта можаро бўлди.Ахир одамлар ҳам ахмоқ эмаску... Сувон куйиб пишиб воқеа тафсилотини ҳикоя қила бошлади. Зулайҳо ўзини ёмон ҳис қила бошлади.Кўз олдида митти чақалоқчаларнинг жонсиз жасадчалари чир чир айлана бошлади. -Бас!!!Бас қилинг!!! Сувон чўчиб тушди.Зулайҳо деярли қорайиб кетганди ғазабдан. -Сиз билармидингиз?-Сувоннинг кўзига тикилиб сўради у.-Билармидингиз?! -Мен..Сезардим,лекин...Зулайҳо,ахир мен битта ўзим нима қила оламан?!Улар кўпчилик бўлишса...Ўша актёрлар ,актриссалар ҳам билишган бу матоҳ қаердан олинаётганини!Бойвуччаларнинг ҳурилиқолари ҳам!Мен билганим билан якка ўзим.. -Тошкентнинг йўлини билмасдингизми Сиз?Тошкентга бориб Министрликка секин билдириш мумкинмиди?-унинг гапини бўлди Зулайҳо. -Мумкин эди,лекин...Зулайҳо ахир мен арзимас эллик доллар олардим.Минг долларлаб ишлаганлар бор ахир-ўзини оқлашга уринарди Сувон.-Кет!-Зулайҳонинг бу гапидан йигит эсанкираб қолди.-Кет уйимдан!!!Тирик гўдакларни...Ифлослар... Кутилмаганда Зулайҳо бошини ушлаб жим қолдию,беҳуш йиқилди... ​​Ўзига келганда бошида йиғлаб ўтирган ижарадошига ҳазин жилмайди: -Қўрқитдимми янадугон? -Бор бўлингда дугон..-кўз ёшини артди дугонаси.-Яна куласиз а..-ўпкалади дугонасидан. Хўш аслида нима бўлган эди.Эшитгани замоно тош юракни эритгувчи бу жумбоқ нима эди ўзи?Гўдакларнинг ўлимига сабаб нима эди? 2007 Йил.Бухоро. Янги қуриб битказилиб,фойдаланишга топширилган Пернатал Марказга Алишер Ваҳобович бош ҳакимликка тайинлангач,ўзига билдирилган ишончни оқлаш учун у жон жаҳди билан тириша бошлади.Тез орада вилоятдаги замонавий Пернатал марказ ишнинг яхши ташкилаштирилгани,озодалик,интизом кучлилиги билан раҳбарлар оғзига тушди.Алишер Ваҳобович ҳам эл таниб,таниқли шифокорга айланиб борарди кун сайин.Қўли енгил дея таърифлашарди уни.Ҳаммаси яхши эди.Қаерданам курсдоши Александр келиб қолди а?Россия федерациясида яшайдиган курсдошининг бир ташрифи ҳамма нарсани остин устун қилди.Йўқ бирданигамас.Аввалига ҳаммаси зўр бўлди.Алишер Ваҳобович аввал бир оз ҳадикда юрган бўлса,кейин шердай ҳайбатда юрди.Ҳамёни жарақ жарақ пулга тўла бошлади.Унга ҳамкорлик қилаётган икки ҳаким,икки доя ва бир хизматчи ҳам қуруқ қолишмаётган эди. #hikoyalar3 .... Биласанми Алишер-деди суҳбат устида Александр.-Руссиядаги актриссалар ва актёрлар,Рублёвкадаги пулдорларнинг хонимлари ҳозир пластик жарроҳликдан қўрқиб қолишди.Оқибатлари ниҳоятда аянчли ва омадсиз.Шу сабаб улар «стволовые клетки»деб аталувчи перепаратга ружу қўйишяпти.Бу перепарат янги туғилган чақалоқларнинг орқа мия суюқлигидан ишлаб чиқарилади.Юрак пороги,туғма ички органлар нуқсонлари билан туғилган яшашга лаёқатсиз чақалоқлар орқа мия суюқлигини олиб,консервантли пробиркаларда РФга жўнатаётганлар миллионлар ишлашаяпти. -Аэропорт назорати,божхона назоратидан қандай ўтказилади бу ашё?-ҳайронлигини яширолмай сўради Алишер. -Пробиркалардан шиша флаконларга қуйилиб ,бирор бир дори модда ёрлиғи ёпиштирилади.Албатта эҳтиёт шарт... Суҳбат ярим тунгача давом этди.Алишернинг хаёлини буткул банд этди бу суҳбат мавзуси.Ороми ,тинчи йўқолди.Александрнинг таклифи кечаю кундуз унга тинчлик бермай қўйди.Минг доллар а!Ўн икки граммгина суюқликка минг доллар! Ва ниҳоят машъум кунларнинг бирида у қўл телефонидан Александрга қўнғироқ қилди. -Мен розиман! Чаноқ суяги ўлчамлари нормада бўлган аёлга тор чаноқ дея ташхис қўйиларди. -Операция лозим!Бола асфиксияга учраши мумкин шошилмасак.Деярли юраги урмаяпти! Туғруқхонага келган ўн аёлдан олтитаси жарроҳлик столига ётқизила бошланди. Митти фаришта....Ҳозиргина туғилиб ,жар солиб чарчагач,оламга милт милт кўзчаларини пирпиратиб турган фаришта...Юзини оқ ниқоб билан тўсган нафс қулининг имоси билан уч боланинг онаси,«Доя»дея улуғланган аёл шприцни қўлига олиб фариштага яқинлашди.Оёқ қўлчаларини бирлаштириб ёнбошига ётқиздида,фариштанинг орқа умуртқасига игнани шартта.... Ё Худо!!! Нега унинг қўлларини шол қилмадинг?Сен ахир Қодирсанку?! Нега вақтни ортга сурмадинг?Сен ахир Муаххирсанку?! Нега бу жаллодларнинг юрагига меҳрни солмадинг?!Сен ахир Муқтадирсанку?! Ёки ўша дақиқада жонларини олмадинг?!Сен ахир Жабборсанку?! Фаришта чинқириб юборди.... Тош деворлар сесканиб кетди...Киромайн Котибайн юзини бекитди...Азроил лол қотди...Шайтон «Лавҳул қаламда ёзилган тақдирида лаънат битилмиш мен лаинданда лаънатлироқ мавжудот бор экан наҳот?!»дея хитоб қилди... Фаришта вужудидан сўриб олинаётган «қимматбаҳо»суюқлик батамом сўриб олингандан кейин ҳам ўн дақиқача ингради... -Аллоҳим....Дунёга келибоқ жонимни азобу оғриқда нега суғуриб олишди...Нега?....-дея ингради.... Аммо на у,на унинг заиф ингроғи ҳеч кимни қизиқтирмас эди.... «БОЛА ОҒИР АСФИКСИЯ ТУФАЙЛИ НОБУД БЎЛДИ» Жавоб деярли бир хил.Фариштачалар ўлдирилаверилди...Пуллар оқиб келаверди... Ҳусниддин пухта ўйланган режасини амалга оширишга киришди.Ўша куни навбатчилик қилган доя аёл Замиранинг тўрт яшар невараси болалар майдончасидан ўғриланди.Замирани эса ишхонага навбатчиликка кираётган жойида бир йигит тўхтатиб қуюқ сўрашдида,«Уйингизга бир қўнғироқ қилармишсиз...Неварангиз ўғриланган»дея ғойиб бўлди. Замира қон ютди...Келини сочини юлиб фарёд солар,ўғли бошини чангаллаганча игна ютган итдай югурар,турмуш ўртоғи эса қон босими кўтарилиб касалхонага тушган эди.Турмуш ўртоғини касалхонада қолдириб,уйига шошилаётган Замирани қоп -қора Нексияга мажбуран ўтқазиб,оғзини ёпишди.Қўрқувдан шундоғам овози чиқмаётган Замира олд ўриндиқда ўша ўзи билан сўрашган йигитни кўриб кўзи олайиб кетди.Жон ҳолатда оғзини ёпган қўлни олиб ташладида,бақирди: -Болам қани???!!!!Шахриёрим қани???? Юзига тушган муштдан эсанкираб қолди. -Боланг керак бўлса,чақалоқларнинг орқа мия суюқлигини кимнинг буйруғи билан сўриб олиб,кимга сотаётганингни айтасан ҳозир!Бўлмаса ўзингни орқа миянгни тешаман!Гапир!!!Неварангни кўз олдингда орқа мия суюқлигини тортиб оламан.Ё яхшиликча айтасан,ё ўзингникини ўзингга қайтараман! Замира қутулолмаслигини сезди.Бу ўйин ошкор бўлганини англади. -Айтаман...Фақат неварамга тегманглар..Бир суткадан бери қон бўлдим ахир!Боламга тенгманглар...-йиғлаб ёлворарди у. Замира жиноят устида барча шерикларини қўлга тутиб берди.Жиноят фош қилинди.Айбдорлар ўн тўрт йилдан уч йилгача қамоқ жазоси олишди.Амнистия туфайли муддатлар қисқариб чиқишдиям озодликка. ​​Менинг эса тушимга фариштачалар киряпти ҳаркеч..Оғриқдан тилчасини тишсиз милкчалари билан тишлаганча ,жавдирабгина шафқат тилаётган фариштачалар...Туғилибоқ жаллод қўлига тутилган фариштачалар....

DIQQAT DIQQAT GURUHIMIZDA YANGI CHAT O'YIN Agar men ...... bo'lsam.... Assalomu aleykum. Guruhimizning barcha ishtirokchilarini yangi chat o'yinimizga lutfan taklif etamiz. Chat o'yinimiz bir shart, bir talab va bir iltimosdan iborat. Shartimiz shuki, chatda o'z dunyo qarashingiz va suz boyligingizni ishga solgan holda yozilgan so'zga gap to'qishingiz kerak buladi. Masalan: Bir ishtirokchi bir so'z yozadi masalan DOKTOR. Keyingi ishtirokchi shu so'z yordamida AGAR MEN DOKTOR BULSAM KASALLARNI BEPUL DAVOLARDIM . deya gap tuqiydi va o'z so'zini yozib qoldiradi. QUYON. AGAR MEN QUYON BULSAM.......deya keyingi ishtirokchi davom ettiradi va u ham o'z suzini yozib qoldiradi. O'yin shu tariqa davom etadi. Yozilayotgan so'z va gaplar qiziqarli kulguli va albatta axloqiy bulishi lozim Noo'rin so'z va gap yozganlar xurmat ila QORA RO'YXATimizdan joy oladilar. Talabimiz shundan iboratki, chatda o'zimizni va suxbatdoshlarimizni xurmat qilgan holda, tarbiya va madaniyat qoidalarini buzmasdan yozishmoq lozim. Iltimosimiz esa barchangizdan birdek faollikni so'rab qolamiz. Sizning ishtirokingiz bizni faqat va faqat xursand etadi. Bizdan uzoqlashmang chunki bizda barchasi do'stona va samimiy.

АНА БУМАСАМ..!

АКТИРИСАЛАРИМИЗ ХАМ НАТУРАЛНИ ФОХИША БӮП ҚОЛЯПТИ..!

Like va kament qoldirish yoddan chiqmasin...

Ассалому алейкум азиз обуначилар сизларга бир янгиликни айтмокчи ман ендиликда сиз тасирли хикоялар гурухининг ривожланиши учун уз хиссангизни к,ушишингиз мумкин яни харкуни кизикдан кизик хикояларни интиклик билан кутайотган мухлисларимиз учун бу янгилик макул келади деган умиддаман хуш бу янгилик канака десангиз бупти сизларга айта колай ендиликда сиз имконингиз даражасида гурух актифлигини саклаб колиш учун гурух ишчиларига донат тухфа килишингиз мумкин хуш у нима десангиз донат бу гурух ривожи учун уз пластик картасидан молявий йордам харким уз шароитидан келиб чикиб донат тухва килиши мум майлу 10 рубл болса хам гурух мамуряти тушинганин учун катта рахмат бу яхшилигингиздан оллох рози болсин Донат килганлар харкуни гурухда елон килиб борилади Грухга донат к,илиш учун ушбу ссилкани босинг》 https://m.ok.ru/group/52090831503534/donate

#астагфирулла #ШАРМАНДА⚡️ӮЗ ЕРИМ ҚАЙНИОТАМ БИЛАН ӮЙНАШГА МАЖБУР ҚИЛДИ

Марҳум келинчакнинг хиёнати. 1-қисм. БОТҚОҚЛИК ШАРПАСИ Ўша йили уйланишим керак эди. Тўйга атаб тийрамоҳда иккита тана олдик. Қиш бўйи боқсак, кўкламгача семириб қолади. Бироқ қишнинг охирларида мол сўёлмаслигимизни, оёқлай сотолмаслигимизни хаёлимга ҳам келтирмай Сунбул билан тўй олди учрашувларига чиқиб юрардим. Яқин кунларда даҳшатли ҳодисалар иштирокчисига айланишимни қаёқдан билай. Қишлоғимиз чекка бир маконда эмас. Бир чақирим наридан катта йўл ўтган, туман маркази машинада ўн дақиқалик масофа. Электр қачон келганини билмайману, аммо газлаштирилганига ҳам қирқ йиллар бўлган. Қишлоқ клубида тез-тез концерт кечалари уюштилади, симёғочлардаги чироқлар асфальт кўчаларни беармон ёритади. Шундай кечаларнинг бирида Сунбул иккимиз яқинлашиб келаётган қишними ёки қишдан кейинги тўйними – қайси бирини интиқ кутаётганимизни сир тутиб, вақтнинг секин ўтиши ҳақида гаплашиб борардик. Кутилмаганда энг чеккадаги симёғоч чироғи лип эти ўчиб, муюлиш зулмат билан қопланди. Қоронғиликка эндигина кирганимизда, Сунбул таққа тўхтади. – Уйга нариги кўчадан кетайлик, – деди у. – Концертдан сўнг маза қилиб ухламоқчиман. Бу ерда ҳозир нимадандир чўчисам, эрталабгача алоқ-чалоқ тушлар кўриб чиқаман. Аниқ биламанки, мен ҳам, Сунбул ҳам жа қоронғиликдан қўрқадиганлардан эмасмиз. Аммо айнан шу йўл омборхонани айланиб ўтарди. Омборхонанинг нариги томонида эса пастлик бошланган. Ой чиққан тунлари ахлатхонага айланган қиялик, қабристон дўнглиги, илонизи бўлиб оқаётган сой, олисроқда Жунай ботқоқлиги бемалол кўринади. Қиш кунлари бўриларга дуч келиш ҳам мумкин. Сунбулнинг таклифига кўнмадим. Нариги кўча деганлари қишлоқ ўртасидаги чароғон йўл эди. Вақт алламаҳал бўлиб қолган эса-да, ҳозир клубдан чиққан ёшлар тўда-тўда бўлиб алланималарни баҳслашиб ўтиришгани аниқ. Иккимизни бирга кўрганлар дарров ҳазил қилади, ҳиринглайди. Оқибатда жанжаллашиб қоламиз. Симёғоч тагига етганимизда беихтиёр бошимни кўтардим. Чироқ нега ўчганлигини билмоқчи эдимми, эсимда йўқ. Кўзим қандайдир шарпана илғаб, ичим шув этди. Қоп- қора бир махлуқ электр симини ғажимоқда эди. Тобора қоронғилик қўйнига кириб борарканмиз, қизнинг қўлидан маҳкамроқ ушладим. Ниҳоятда қўрқиб кетганимни у билмаслиги керак эди. – Одам сесканади-я, – деди Сунбул омборхона ортига етганимизда. – Нимадан сесканасан? – ўзимни ҳайрон қилиб кўрсатдим. – Ўша кундузги жойлар бўлса! Ер шар шаклида, қуёш нурлари тушмаяпти, холос. – Хаёлимда симёғоч чироғи устида биров ўтиргандек туюлди, – дея Сунбул орқага қаради. – Бўлиши мумкин эмас, юрсанг- чи тезроқ, – дедим ва иложи борича симёғочга қарамасликка тиришиб, қизни етаклаб кетдим. Чарағон жойгача эллик қадамлар бор эди. Ҳали ўн одим ҳам ташламасимиздан олисдан аянчли нола эшитилгандек туюлди. Шу пайт қияликдан бир кимса чиқиб келди. Сунбул "вой" деди-ю пинжимга тиқилди. Бу сафар қўрқиб кетганимни яширолмадим. Овозим титраб: – Ким?.. Кимсиз? – деб сўрадим. Шарпа бизга яқин келди. Шундагина танидим. Бу ҳамқишлоғимиз Нишон овчи эди. У милтиғини елкасига осиб: "Артистлар кетдими?" деган кўйи жавобимни ҳам кутмай йўлида давом этди. – Сойдан ниманинг овози эшитилди? – дедим қизиқсинаб. Овчи тўхтади. – Сойдан эмас, ботқоқликдан келди, – деди дағал овозда. – У ёққа тушманглар. – Худо сақласин, шу паллада-я... – минғирладим мен. Кейин симёғоч тепасидаги маҳлуқни эслаб: – Ўв, Нишон ака, "столпа"га қаранг-чи, бир нарса борга ўхшайди, – дедим. Сунбул қўлимдан тортса ҳам кутиб турдим. Ҳаял ўтмай овчининг: – Келинни эҳтиёт қил, ука, клёнкадан қўрққан юрагингга ишонавермасин, – дегани қулоғимга чалинди. – Тентак, – дедим ўзимга-ўзим, – ярим кечаси мозорат оралаб, жарликларни кезади. Бир кун келиб ботқоққа ботиб ўлади. Сездим, Сунбул ичида кулиб қўйди. Эрталаб атайин шу кўчадан юрдим. Қоровул ўчиришни унутган, шекилли, симёғоч чироғи сарғайиб ёниб турарди; на симда, на яқин- атрофда клёнка кўринарди. Ўйлаб 4 кўрсам, кеча умуман шамол ҳам бўлмаган эди. * * * Нишон овчи овоз ботқоқликдан эшитилганини айтганида ҳозиргидек таъсирланмаган эдим. Уйга бориб, Жунай ботқоқлиги ҳақидаги эски мишмишни эсладим. Урушдан кейинги йилларда ҳукумат ерларни ўзлаштиришга бел боғлаган дамлар чорвадор аҳолининг кўпчилигини унумдор ерларга кўчиртириб келишади. Қишлоғимиз ҳам ўша йиллари барпо этилган. Одамлар кичик-кичик пахса уйлар, оғилхоналар қуришади. Пахтазорда ишлаш билан бирга кишилар тўртта-бешта мол ҳам асрашарди, албатта. Бу ерда даштдагидек бепоён яйловлар бўлмаса-да, ҳар ҳолда текислашнинг иложи топилмаган дўнгликлар, қўриқ ва бўзалоқдан иборат сой бўйи, Жунай ботқоқлиги атрофидаги кичик ўтлоқлар бор эди. Қишлоқ болалари кун бўйи пастликдаги мазкур маконда мол-қўй боқиб юришарди. Ботқоқлик катта бир майдон эди. Айтишларича, қадимда унинг ўрнида кўл бўлган эмиш. Кўп йиллар тақво қилган, ҳажга пиёда бориб келган шайхлар зотидан бўлмиш Жунай деган киши кечқурун кўл ёнидан ўтаётиб, гўзал бир қизни кўриб қолади. Атрофда қишлоқ кўринмасди. Жунайнинг фикри бир зум ўзгаради. Қиз билан жуда-жуда гаплашгиси, уйига кузатиб қўйгиси, манзили узоқ бўлса, бир кеча меҳмон қилгиси келади. Қиз кўзасига сув тўлдираверади, Жунай секин-аста яқинлашаверади. "Ҳой қиз" деса ҳам қиз қарамайди. Шунда Жунай қўл чўзади. Еру кўк бирдан ларзага келиб, қиз ғойиб бўлади ва қўлдан одамсимон баҳайбат махлуқ чиқиб, Жунайни тортиб кетади. Тақводордан аянчли ҳайқириққина қолади. Сув юзаси яна аввалгидек сокин жимирлаб, қип- қизил тусга киради. Жунай иблис тузоғига тушган эди, аммо унинг ибодатлари ҳам зое кетмайди. Фаришталар кўлни қарғайдилар. Кўл лойқаланиб, барча жонзотлари қирилиб битади. Сўнгра балчиққа айланади. Охир-оқибат ўт- ўланлар униб чиқади. Аммо ўтлар ва кўлмаклар ёлғончи эди, билқ-билқ этиб пуфакчалар чиқишидан билсангиз бўлардики, қадам қўйишингиз билан очафотдек ютиб юборади. Қишлоқ бунёд бўлгач, аҳоли кечқурунлари ботқоқ атрофида кўпам ўралашавермасликни одат қилганди. Кимдир афсонага ишонади, кимдир йўқ. Ҳар ким ўз ҳолини билиб юраверади. Дўнгликлардан бири қабристонга айланди, ўтлоқлардан бирида қўй қўраси қурилди. Йилда бир-икки марта кечаси ботқоқликдан баҳайбат махлуқ чиқармиш, ҳамла қилиш тугул унинг турқини кўрган одам тил тортмай ўлармиш, дерди қариялар. Ва ниҳоят, кунларнинг бирида (бундан эллик йиллар муқаддам) бир бола мол боқиб юриб, ухлаб қолади. Қандайдир шовқиндан чўчиб уйғонса, қош қорайиб қолган экан. Атрофда ҳеч зоғ кўринмайди. Ўтакаси ёрилаёзган бола қочишга тушади. Шу 5 пайт ботқоқликдан ўкирик эшитилади. Бола янтоққа қоқилиб йиқилади-ю яқинлашиб келаётган баҳайбат яшил махлуққа кўзи тушади. Одам деса одамга, дев деса девга ўхшамас экан. Даҳшатли қўрқувдан ҳушини йўқотган бола умрбод телба бўлиб қолади. Ботқоқликдан чиққан махлуқ ҳақида гапириб-гапириб, ўтган асрнинг саксонинчи йилларида ўзини осиб ўлдиради. Бугунги қариялар ўша боланинг фожиасига сабаб бўлган ҳодисага ҳам чиппа-чин ишонардилар. Аммо ҳар қандай мишмишнинг ҳовури босилади. Жунай ботқоқлиги ҳақидаги гапларга сафсата деб қарайдиганлар сал кам бутун қишлоқ аҳлини ташкил этарди. Жумладан, мен ҳам ишонмас эдим. Кузнинг сўнгги изғиринли кунларида қўшни қишлоқлик мол дўхтириникидан туз олиб келмоқда эдим. Адашмасам, қайсидир қишлоқда тўй бўлганди. Сой устига қурилган кўприкда чайқалиб турган Нишон акани кўриб, ёнига шошилдим. – Эсингиздами, – дедим унга, – қишлоққа концерт келган куни келинингиз билан уйга қайтаётиб, омборхона орқасида сизни учратгандик. Ўзиям зим-зиё эди. Пастликда алламбалонинг овози эшитилганда, сиз овоз ботқоқликдан келди, дегандингиз. Наҳотки, ботқоқ махлуқи борлигига ишонсангиз? – "Ишонсангиз?" деганинг нимаси? – овчи норозилик оҳангида пўнғиллади. – Ахир, чинқириқни эшитдинг-ку. Мен бир кунмас-бир кун уни пақ-пуқ отаман. Қара, ҳув ана, ботқоқликнинг бир чети кўриниб турибди. Ундан ҳам нарига диққат қил. Нимани кўраяпсан? Мен дўнгликнинг қоқ белидан ўтган четан деворни илғадим. – Яхшимас, – деди Нишон ака, – одамлар ерга тўймай ўтлоғу дўнгликларни ҳам тўсиқлар билан ўраб олишаяпти. Нега улар тушунмайди-я? Сен бирон мозорни ўз ҳовлингга қўшиб олишни хоҳлармидинг? – Йўқ. – Мен овчиман, отам ҳам овчи эди. Биз табиат ва унинг махлуқотларини бошқалардан яхшироқ биламиз. Ука, битта нарсани тушун. Табиат томорқа эмас! Кўрасан, бир фалокат бўлади. Овчини маст деб ўйладим. Унинг гапи башорат бўлиб чиқди. * * * Сойдан илонбалиқ, тангабалиқ ва катта сазанларни овлаш мумкин эди. Ондатралар ҳам кўп бўлиб, ғоза деб аталмиш саватсимон тузоқларда мўйна учун овланарди. Бироқ энг қизиқарли ов тулки ва ўрдакларни отиш эди. Қор қалин ёққан кунларнинг бирида Қосим деган қассоб милтиғини кўтариб ботқоқлик томон кетади... Ўша куни мен кунжара олиб келиш мақсадида бир фермерникига чана судраб борардим. Ҳали одамлар кўчага чиқишмагани боис қорда яккам-дуккам излар кўзга ташланарди. Бир вақт чопиб келаётган уч кишига рўпара бўлдим. Худойназар деган бўлажак қўшним (биз қишлоқ четидан томорқа олганмиз) деди: – Эшитдингми, Қосим қассоб ботқоқлик ёнида ўлиб ётганмиш. Уларга қўшилдим. Тизза бўйи қор кечиб, сой бўйига тушдик. Йўл- йўлакай "юраги касал эди", "балки қон босими ошгандир" деб турли тахминлар қилдик. Ботқоқликка етмасдан, оппоқ қор устида Қосим қассоб узала тушиб ётарди. Милтиғи ва этик изларига қараганда, сўнгги сонияларда у қуролини ташлаб, қочишга уринганди. – Милтиқ икки марта отилди, аниқ эшитдим, – деди ўликни биринчи бўлиб кўрган йигит. – Лекин бошқа ҳеч кимга кўзим тушмади. Мурдадан йигирма қадамлар наридан қайтган излардан ҳайратга тушдим: шунчалик бесўнақай эдики, одамники эмаслиги аниқ, ахир, менинг изимдан нақд иккита келади- ку. Бу излардан ботқоқликка боришга ҳеч кимнинг ҳадди сиғмади. Ўликни олиб кетаётганимизда шамол турди; қор гоҳ пастдан, гоҳ дўнгликлардан юзга урилиб, кўз очиргани қўймасди. Ғалати излар ҳақида яна мишмиш тарқалди. Қилдек жойи ҳам лат емаган қассобнинг мурдасини оқсоқоллар экспертизага бердирмади. "Юраги хуруж қилган, ҳар бало деб сандирайверманглар", дейишди улар. Давоми бор #МарҳумКелиннингХиёнатитх

ЧИМИЛДИК КУРМАГАНЛАР #чимилдик: 4 кисм Нихоят, булажак хамшираларнинг тиббиёт коллежида охирги имтихонла-ри тугади. Кизлар битирув кечасини ка-феда нишонлашадиган булишди. Айримлар якин дугонаси, дустини хам олиб келиши мумкинлигига келишиб олишганди. Махфуза бу тадбирга Сохибжонни хам таклиф этди. Кечга якин хамма бирин-кетин кела бошлади. Барча туплангунга кадар киз-лар кахвахона залининг бурчагида кий-чув килиб гаплашиб утиришди. Нихоят, барча йигилишгач, курсдошлардан бири-Анвар шампан виносини очди. Рюмкаларга тулатиб утирганларга уза-та бошлади. Навбат Сурайёга келганда дароз буйли йигит Нозимжон ёнидаги хушруйгина, хомиласи билиниб колган жувонга жиддий караш килди. - Анвар, кечирасиз, менга мумкин эмас, - деди у кулини беихтиёр корнига куйиб. - Нозимжон, Сурайёга рухсат бермайса-нми? Озгина ичса нима килибди. - Кичик мехмон кутаяпмиз, - деди у нихоят, хижолат булгандай. - О-о, бу янгилик-ку! У холда биз сизла-рни табриклаймиз. Анвар суз навбатини кимга беришини бир зумгина уйлаб турди-да, кузи Сохибжонга тушиб, унга юзланди. - Мехмон отангдек улуг дейдилар, доно халкимиз. Сиз хам бизнинг даврамизга мехмонсиз, бирон нима деворинг. Очиги, Сохибжон буни кутмаганди. Атрофдагиларга бир караб куйди-да, ортикча камтарлик килмай урнидан туриб кулига кадахни олиб. - Рахмат.... Махфуза бахона мени хам уз даврангизга кушганингиз учун хурсандман. Нима десам экан.... Якинларингизнинг бахтига сог-омон булинглар. Доимо омадли ва яхши кунлар сизларга ёр булсин!...- У секин Махфузага маъноли караш килди. - Кунгил куйганларинга эришинглар...Яна бир бор диплом билан барчангизни табриклайман. Аслида бу гапларга унчалик эътибор бермай ёнидаги кизларга алланимала-рни пичирлаб сезиб кадахларни чукиш-тира кетди: - О, яшанг, жуда ажойиб сузлар! Кани, яхши ниятлар учун олдик! Бирпасда базм авжига чика бошлади. Кетма-кет табрик сузлари ва мусика охангида ракс хам бошланди. Хаммалари романтик туйгулар, кутари-нки кайфият огушида эдилар. Сал наридаги кушни столда икки йигит билан бир аёл уларни кузатиб узларича мухокама килиб утиришарди. Енги калта йул-йул куйлак кийиб кора кузойнак такиб олгани ёнидаги шериги-га шивирлади: - Фуркат, анави раксга тушадиганлар орасидаги кизил куйлакли кизга яхши-лаб кара, - деди у Махфузани курсатиб. - Бу паризод ким? Кайси богдан чиккан экан? - Хозир, бирпасда аниклик киритамиз, - деб йигит урнидан кузгалди. Бу пайт курсдошларнинг столи атрофи-да факат ёш келин-куёв - Нозимжон билан Сурайё колганди. - Сурайё, энди секин кета колайлик, кеч булди. Эрининг бу кистови хотинига ёк-мади. Ковогини уюб лабини бурган бул-ди. - Тухтанг, бир оз утирайлик. Шу билан дугоналаримни качон кураман, - деди Сурайё курсдошларининг уйинига хава-сланиб караб. - Узинг кийналиб коласан, - деди Нози-мжон жиддий тортиб. Колаверса, улар билан гаплашадиган, сирлашадиган гапинг хам колмади, шекилли? - Сиз мени аввал синфдошларимдан, энди эса курсдошларимдан хам ажратиб куймокчисиз. Агар шунакали-гингизни эртарок билганимда....эди....- деди йиглагудек охангда Сурайё. - Хуш, олдинрок билганингизда нима килар эдингиз? - кинояли суради Нози-мжон. - Менга турмушга чикмасмидингиз? - Нима килибди улар билан яна бир оз утирсам? Фарзандли булганимиздан кейин олиб келаман, десангиз хам вактим булмаса керак. - Билганингни кил, булмаса, - Нозим-жон жахл килиб кул силтади ва раксга тушаётган курсдошларга юзланди. - Махфузадан менинг каерим кам? У хамма истагига турмушга чикмасдан олдин эришаяпти. Мен булсам, сизнинг ширин сузларингизга учиб... - Нима? Сиз кайнона-кайнота, камига эр хизматидаман демокчимисиз? - Нозимжон асабийлашиб бош чайкади. - Йук, мен тушунмаяпман сизни...Ахир, ота-онамнинг хавотири, колаверса, тугилажак фарзандимиз такдири бундай утиришлардан устун эмасми?... Турмуш уртогининг жахли чикканлиги-ни сезган Сурайё жилмайиб, ялинган овозда. - Кечиринг мени...якинда хаммамиз хамма тарафга таркалиб кетамиз, шун-га.... Хотинининг беозор жилмайишидан кунгли бушаган Нозимжон мехри ийиб, уни елкасидан кучиб, хафа эмаслигини билдириб: - Энди биз узимизнинг тугилажак фарзандимизни уйлашимиз керак, - деди мулойимлик билан. Эрининг гапи-дан Сурайёнинг кунгли тинчиб, карши-сидаги Махфузани ёнига имлаб чакирди. "Шест секундда" Махфузанинг кимли-гини аниклаш учун кушни стол тарафга кетган Фуркат кайтиб келди. Узини тутиши-ю буйрук беришидан давранинг каттаси эканлигини билиниб турган ёши каттарок йигит унга "хуш, нимани билдинг?" - дегандек саволомуз каради. - Босс, - деди Фуркат гуё мухим разве-дкани койиллатиб бажариб келгандек гердайиб. - Маликамиз тиббиёт колле-жини тугатибди. Бугун курсдошларнинг зиёфати экан. Хозирча билганим шу. Бакалок босс бош иргаб арокни олиб куя бошлади. Бу махал ракс майдонидан Махфуза ажралиб чиктб дугонасининг имоси би-лан унинг ёнига келди. - За, Сурай, нега чакирдинг? - Биз кетмокчи элик, - деди Сурайё узр-ли охангда. - Уйга эртарок бормасак булмайди, ойижон хавотир оладилар. - Хали хеч канча утирмадинглар-ку? - Савол назари билан Махфуза Нозимжонга тикилди. - Тонггача хам колаверардик шароит кутарса, - дея гапга аралашди Нозим-жон. - Аммо, куриб турибсан Сурай бу-нака холатда чарчаб толикиб колиши мумкин. Кечаси олиб юрмай деяпман. Махфуза уларнинг кетиши кераклигини тушуниб етди. Сунг шошиб - Кетмай туринглар. Хозир Сохибжон акага айтаман, машигаларида сизларни элтиб куяди, - деди у. - Уртокжон, уларни безовта килма, биз таксида кетамиз. - Майли, хохишларинг... Махфуза улар билан хайрлашиш учун эшиккача кузатиб чикди. Ракс давра-сига кайтиб кираётганда уни кушни столда кузатиб турган "учлик"дан бири - Лобар йулини тусди. - Яхшимисиз, синглим? Махфуза уни танимай хайрон булиб бош иргади - Яхшимисиз. - Кечирасиз, сизни бир дакикага мумкинми? - Тинчликми? - Махфуза хайратини яширолмай суради. - Тинчлик, тинчлик, - ута хушмуомала охангда сурашда давом этди Лобар. - Синглим, укишингизни тугатибсиз, шунга сизни табрикламокчийдим. - Рахмат - Агар хохласангиз, бир иш таклиф кил-мокчийдик....Юринг, четрокда бирпас гаплашиб олайлик. Пули яхширок ишга таклиф килади ше-килли, деган уйда Махфуза индамай унга эргашди. Улар четпокдаги буш столга бориб утиришди. Давоми бор ИЛТИМОС КЕЙИНГИ КИСИМЛАР ТЕЗРОК ЧИКИШИ УЧУН КЛАСС БОСИБ КОМНТАРЯДА УЗ ФИКРИНГИЗНИ КОЛДИРИНГ ИЛТИМОС ЕРИНМАНГ КУРАМИЗ ЧИКАЙОТГАН ХИКОЯМИЗ УЧУН ФИКРИНГИЗ КАНАКА