Shirin, nmey uxlamayapsan?

-
uyqim kemayapti, qo'rqvomman.
- nmadan? - uyg'ommasamchi,
sizzi boshqa ko'romimammi? -
unaqa dma! Xali ko'p yashisan,
ikkalamiza baxtli bo'lamiza
jonm...
(Shirin Sardorri qo'lidan maxkam
tutip ko'zlarini yumipti. Yigit esa
uni ko'zlaridegi yoshlani artip,
ancha payt karap turipti, keyn
esa
palata chirog'ini o'chirip
doktorning kabineti tomon
yuripti) -kechras, Umidaka,
mumkummi? -xm, Sardor kirin,
o'tirin. - o'zgarishla bomi? -aldap
nma qildm, donor topilmagan,
xammasiga tayyor turishimiza
kere. (yigit xayol suripti va..) -
agar...agar man xamma
xujjatlaga
qo'l qo'yp donor bo'samchi,
qachon qilasila aperatsiyani? -
axir...ishonchiz komilmi!? Axir bu
dgani...siz... - Shirin uchun
xammasiga tayyorman. - qaroriz
qat'iy bo'sa, ertaga ertalap. (lekn
qiz eshik ortiga xamma gaplani
eshitkanini xichkim payqamapti.
Yigit xonaga keganida Shirin
joyida yotardi). -Shiriiin sani
yaxshi ko'raman jonim. -
xayotm,
manam sizzi yaxsh ko'raman. -
endi xammasi yaxshi bo'ladi.
(shirin yosh to'la ko'zlarini
yumipti). Ertasiga Sardor
kasalxonaga keganida palata
oldida Shirinni qarindoshlari
yig'ilganiydi. Xamma yig'lardi.
Eshikni ochp palataga krsa, qiz
jonsiziydi, qo'lida esa bir parcha
qog'oz. "XAYOTM, MAN UCHUN
XAYOTTI TARK ETISHIZZI
XOXLAMADM. SIZ YASHASHIZ KERE,
MAN UCHUN. MANI KECHIRIN.
BOSHQA ILOJM YO'G'IYDI. SIZZI
SOG'INAMAN. OSMONLARDA
KO'RISHKUNCHA