Ko’ngliga yoqadigan ko’ylak qidirib, Nafisa bir necha marta bozor aylandi.

U har gal lov lov yonib, ko’zlarini qamashtirgan moviy ko’ylak yonida to’xtayverardi. Libosga mahliyo bo’lib qolgan qizni ko’rgan sotuvchi qo’yarda-qo’ymay, uni ko’ylakni kiyishga undadi. Xuddi ataylab u uchun tikilganday, libos qizning chiroyini yanada ochdi. Nafisa ko’ylakni jon deb olgisi kelar, lekin, uning bahosi maqul kelmayotgandi. Sotuvchidan narxini tushirishni iltimos qildi, ammo buning iloji bo’lmadi. Olay desa puli kamroq, ammo ko’ngliga shundan boshqasi o’tirmayapti.
- Keling yetmaganiga men qo’shib yuboraman. Qiz notanish kishinig ovozidan cho’chib, orqasiga tisarildi. Ortida bir begona yigit jilmayib turardi. Qiz xayron bo’lib u yoq-bu yog’iga qaradi. O’zidan boshqa xech kimni ko’rmagach, "Menga gapiryapsizmi?” deya yigitdan so’radi.
- Ha, sizga aytyapman. Bu ko’ylak sizga juda yarasharkan.
Yigit samimiy jilmaydi. Biroq uning bu iltifoti, Nafisaga yoqmadi. Duch kelganga gap otadigan yigitga o’xs