Mayli dunyo menga kulip

boqmasin, Men özim dunyoga
kulib-kulib boqaman. Mayli omad
men tarafda turmasin, Özim
omad tarafga ötaman. Bu besh
kunlik dunyoda faryod chekib
nimani ham özgartira olaman.
Axir bu olam ollohniki, dunyoga
mehmon ekanimi bilaman.
Borimga shukr qilib, oddiy inson
bölib yashayveraman... Agar
g'iybatim qilishsa bundan faqat
xursand bölaman, chunki
gunohlarimi tökib olaman. Agar
ustimdan kulsalar birga
qöshilishib kulaman. Kulib- kulib
umrimni uzaytirib olaman.
Döstlarim xiyonat qilsa, maylida
jimgina kechiraman. Har bir
yomonlikni yaxshilik bilan
yengaman... Har tong oynaga
qarab diyman: kimdan kamim
bor?! Hamma kabi ikki qoshu,
gözal közlar bor. Deyman
yaratganingga shukr Olloh. Hech
nima qilmaydi. Aslida dunyo biz
öylaganchalik alamli emas. Aslida
odamlar alamli buni tan olgisi
kelmas. Dunyoga qay köz bn
qarasang, dunyo shunday
körinadi. Hayotdan norozilarni
közi hayotga narozi boqadi... Men
ham inson menda ham bor dardu
armon. Dard dasturxonin yoyib
ovqat yemog'im gumon. Baxt sari
yetasan chida va kut, qalbda
bölsa iymon. Yashashni o'rgan
hayotdan zavqlan inson