Qiz ikki yil yigitning xotirasi bilan yashadi.

Keyin yigit aytganidek yashashga harakat qildi. Bir yigitga turmushga chiqdi. Ammo uning hayollari tubida hamon eski xotiralar hukmronlik qilardi. Har lahzada uni yod qilib
yashardi. Og'illik bolganida, unga yigitning ismini qoydi... Taqdir qizga hali ancha sinovlarni tayyorlab qoyganekan. Farzandi tug'ilgach kop otmasdan, eri avtohalokat tufayli dunyodan koz
yumdi. Qiz tag'in koz yoshlari tubiga g'arq boldi. 4 yil vaqt otib ketdi. Endi qizning hayotdagi bori og'li va xotiralari edi. O'g'lini bog'chaga kuzatib qo'ygach, qiz bir vaqtlar yigit bilan uchrashuv joyi bo'lgan xiyobonga keldi. Uzoq otirdi. "Hayot gozal" deb, kulib
turadigan yigitning qiyofasini koz oldiga keltirdi. Oradan shuncha 8
yil otgan bolsada, uning muhabbati bir qatra bolsin, kamaymagandi... Uyga kelgach, yuragi sog'inchdan
boshqacha urayotganligini his qildi va ozi "shirin xotiralar" deb
ataydigan qutini ochdi. Ozining portreti, osha pushti zontik,
dastxatlar... Hamma-hammasini bir-bir korib chiqdi. Uyga kirib kelgan og'il oyisining
yig'layotganini kordi. U sekin oyisining yoniga keldi. Oyi, qachon hayotda nimadandir siqilsangiz, kimnidir sog'insangiz, koz yoshlarni mana bunday
sidirib tashlang... Qiz koz yoshlarini artayotgan
og'liga hayrat bilan tikilib qoldi.Buni kim... kim aytdi? Bir amaki oyingni sira ham yig'latma dedilar, rasm chizishni ham orgatdilar. Qizning yuragi qachonlardir yigit
yomg'irli kechada "Hayot gozal" deganidagi kabi zarbli urardi.
"Nahotki u tirik bolsa?" Qiz tonggacha mijja qoqmadi.
Allohdan umidlari puch bolib chiqmasligini soradi.
Ertasi kun bog'chaga borib, rasm murabbiyini soradi. Uni bir
xonaga kuzatib qoyishdi. Xonaga kirgan qiz burchakda turgan yangi chizilgan suratni tanidi.
Qachonlardir tongda uyg'onganida dokoncha devoriga chizilgan yurak shakli edi bu. Qiz
judayam hayajonlanardi.Balki yordamim kerakdir? G'alati ovoz, qiz 8 yil kutgan ovoz eshitildi. Ogirilganida qarshisida osha rom qiluvchi tabassumi bilan yigit turardi...
Yigitni Berlinda 3 yil davomida davolashgan, keyin 2 yilga yaqin nogironlik aravachasida yashagan, nihot keyin butunlay sog'ayib ketgandi. Ular ancha vaqt bir-birlariga termulib qoldilar. Qizning sakkiz yil oldingidek chiroyi yigitning osha vaqtlardagidek jozibador tabassumiga qarshi turardi. Qiz
shu yillar ichida ilk marta sevinganidan yig'lardi. Yigit qizga
yaqin keldi. Qachondir nimadandir siqilsang,
kimnidir sog'insang, koz yoshlarni mana bunday sidirib tashla... Keyingi jumlani ular baravariga
aytishdi: CHUNKI HAYOT GOZAL