Учта кўзи кўр сафарга чиқишибди,
йўл юриб, йўл юришиб мўл юриб, бир жойда тик
холатда турган филга дуч келишибди. Бу нима экан
деб, ўзларича уни аниқламоқчи бўлибди. Филни
оёғидан ушлаган кўр: бу катта ва кучли устун, дебди. Иккинчиси филни хартумидан ушлаб,
қанчалар нодонсана, бу узун, ичи бўш қувурку,
қанақасига устун бўлсин, дебди. Учинчиси эса
филни қулоқларини ушлаб кўриб, иккаланг ҳам ҳеч
нарсани билмайсан, бу устун ҳам эмас, қувур ҳам
эмас, бу юмшоқ ва каттакон дараҳт барги, менимча пальма бўлса керак, дебди.
Бугунги кунда одамлар орасида, мусулмонлар
ўртасидаги турли низо ва тортишувларни келтириб
чиқараётган кимсалар ҳам худди мана шу кўрларга
ўхшайди. Ҳаммаси ўзи ушлаган жойини таърифлаб,
бу мана шундай деб оладида, қолганларни аҳмоққа чиқаради, нодонга чиқаради. Аслида кўрлар битта
жойни ушлаб олмай, филни ҳамма ерини ушлаб
чиқишганда, ёки ҳаммалари ўзлари ушлаганни
тасвирлаб, қолганларни тасвирлаган жойларини
ҳам қўшиб тўлиқ тасаввур қилишганда бу айнан
филлигини аниқлашарди. Бизни бугунги ихтилофчию, тортишувчиларимиз ҳам ё илмни бир
жойини эмас, атрофлича ўрганиб, ёки қолган
олимларни ҳам фикрини қўшиб ўрганиб, иттифоқ
қилиб, тўлиқ ва битта фикрга келишса, бугунги
кунда мусулмонлар бошига шунчалик
кўнгилсизликлар ва мусийбатлар келиб етмасди!
Иккинчи хикоя
Кўршапалак қиссаси...
Қадимда қушлар ва ҳайвонлар
ўртасида узоқ вақт жанг кетибди. Иккала тараф ҳам
қанчалик курашишмасин, ғолиб тараф “ҳа” деганда
аниқланмабди. Қушлар жуда ёрдамга муҳтож бўлиб
кўршапалакга мурожаат қилишибди: - Сен ҳам бизга қўшилганингда, биз албатта ҳайвонлар устидан
ғолиб келардик, қўшил бизга, дейишибди. Шунда
кўршапалак: - ман қушмасман, ман ҳайвонман, деб
ўзини четга олибди. Ҳайвонлар ҳам кўршапалакни
кўриб қолиб, кел сен ҳам бизга қўшил, ахир
ҳайвонсанку, дейишибди. Шунда кўршапалак: - ман ҳайвонмасман, ман қушман, деб ўзини улардан ҳам
четга олибди. Орадан кўп ўтмай ҳайвонлар ва
қушлар ўртасида сулҳ тузилиб бирга аҳил яшай
бошлашибди. Лекин қийин пайтда ўзини олиб
қочган, қушларга ман ҳайвон деган, ҳайвонларга
ман қушман деб қўйган кўршапалак, хеч қимга қўшилишга, бориб ўзини қуш дейишга ҳам, ман
ҳайвон дейишга ҳам юзи чидамай ғорга кириб
беркиниб олиб, фақат ёлғиз ҳаёт кечирадиган
бўлибди. Қилган ишидан уялганидан бирор кишига
кўринадиган жойда қўниб ўтирмас, қушлар билан
бирга учмас, доим ризқини топиб бориб инига кириб яшиниб оладиган бўлибди.
Инсонлар ўртасида ҳам мунофиқларни оқибатдаги
холи мана шундай бўлади. Аллоҳ барчамизни
мунофиқликдек улкан мусийбатдан асрасин!
Зарбулмассаллар шу гурухдан олинди http://m.odnoklassniki.ru/dk?st.cmd=altGroupMain&st.groupId=56802598584374&_prevCmd=userAltGroups&tkn=1964
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев