УНИ соғинмайман нимагаямдир,

Ҳазин СЕНТЯБРни соғинганчалик.
Юракка юракдан ёғмайди ёмғир,
Афсус севолмади мени менчалик.
Сарғайган япроққа ўхшайман асли,
Умр шамоллари қўлида эрмак.
Кутиб, кутавериб бешинчи фаслин,
Япроқдек ялиниб турибди юрак.
Турналари учиб кетган кўнглимни,
КЎКЛАМ келгунича ерга кўмсамми?!
Раво кўрармиди менга ўлимни,
Бир кун татиб кўрса ғуссамни.
УНИ соғинмайман, қизиқ нимага,
Усиз баҳори йўқ йилга ўхшардим.
Пиллапоялари синган зинага,
Чиқиб, туша олмай яшардим.
Энди қуриб қолди кўзларимда ёш,
Энди соғинмайман УНИ негадир,
Кўнглимни қайтадан ясаб бер, БАРДОШ,
Кел, сени соғиниб кетдим, СЕНТЯБР.
Малика Тавфиқ.