Менмидим кўнглингда барқ урган чаман,

Ва, ё, оёғингда топталган майса?
Менингдек йўлингдан тошларни терган,
Менингдек аҳдига содиқ топмайсан!
Менмидим, ордан ҳам, ғурурдан кечиб,
Сенинг мушкулинга чора излаган?!
Аччиқ соғинчларнинг бодасин ичиб,
Ўзини "сенсираб", сени "сизлаган"?
Менмидим, ханжардек сўзларга чидаб,
Кўксидан қон оққан, кўзларидан ёш?
Менмидим, гуноҳкор болага ўхшаб,
Келар жазоларга бераётган дош?
Менмидим, сенгина нодондан мудом,
Бир қатим меҳрни кутиб толмаган.
Азалий қўшиқдек этгану давом,
Сени дер кўнглидан кеча олмаган?
Менмидим, ҳислари осмондан улкан,
Сўрасанг, умрини қилгучи тортиқ?
Менмидим, жавоб бер виждонинг билан,
Сени яхши кўрган жонидан ортиқ?
Билмадинг!
Билишни истамадинг ё,
Қадримни устидан юрдинг бемалол!
Аммо, тугамади ҳали бу Дунё,
Мени ҳам севарлар ҳали, эҳтимол!
Севгимга ҳиёнат қилган бўлсанг ҳам,
Олий бахт тилайман, тилайман иқбол!
Мендан ортиқ севган юраклар билан,
Мени деёлмаган кўнглинг билан қол!
Малика Тавфик .