Гохида қадр қабрда туғилади дейишса тушунмасдим, эндигина анлаб етдим, қуйдаги мунгли сатрларда шу хақда ёзилган.

Серғалва дунёдан таскинлар истаб
Бош олиб олиб кетгум, бир кун фанога
Бувининг мунис, юзларинг қумсаб
Бордим, индамаслар олами томонга
Қабрлар оралаб ўтиб борарман,
Кўзимга кўринмас, хеч ғаму ташвиш
Дилимда саловат, айтиб борарман
Қулоққа чалинди бир мунгли хониш.
Болам деб бўзларди бечора она,
Йиғларди хар томонга уриб ўзини
Мен хам йиғладим тутиб пинхона
Кўз ёш эмас қон ювар она юзини.
Йўлда давом этдим чуқур хўрсиниб
Фарзанд доги бўлмаса бунчалар оғир
Бир қабрни кўриб кетдим сесканиб
Хаёт синовлари бунчалар тахир
Ётарди у қабрда ёш келин- куёв
Кўришмаган экан хато, висол оқшомин
Автохалокатда учраб беаёв
Чирқиратиб кетибди бутун авомин.
Бувимнинг қабрига етай деганда
Бир киши турарди суриб уй-хаёл
Фарзандлар рохатин кўрай деганда
Рихлат этган экан, беозор аёл
Киши кўзларидан юм-юм ёш оқар
Қирқ бахорни хам кўрмабди нахот
Қабрига интизорли нигохла боқар,
Айрилмоқ қийин экан бунчалар хайхот
Мана етиб келдим бувим қабрига
Тилимда тиловат, дилда илтижо
Етайлик азизлар хаёт қадрига
Хеч кимса бевакт бўлмасин қазо
Исмоилжон
22.04.2013