Предыдущая публикация
Ота-оналар хакида: Онага яхшилик қилишдан кўра Аллоҳ азза ва жаллага яқин қиладиган амални билмайман.
Абдуллоҳ ибн Аббос разияллоҳу анҳу Меҳрибон отам.
Куни кеча қўшнимизнинг хонадонида ҳадм Қуръон бўлди. Қўшни ака алоҳида равишда мени ҳам хадмга киришимни тайинлагани сабаб, дадам билан бирга кирдик. Улар билан дастурхон атрофига ёнма-ён келиб жойлашдик. Датурхондаги ноз-неъматлардан тановвул қилиб бўлгач, дастурхонга ош тортилди. Дадам иккимиз бир идишдан ош ейишимизга тўғри келди. Биргалашиб овқатланар эканмиз, дадам олдиларидан чиққан гўшт бўлакларини секин-секин мен томонга суриб қўймоқдалар.
Бу манзарани кузата туриб, бир жойда ўқиганим "ота бола суҳбати" ёдимга тушди. Дадаси ўғлидан "Ким кучли ўғлим сенми, менми?" деб, уч бора сўраганида, уччаласида ҳам "мен кучлиман ота" деб жавоб қилади. Жавобдан хафа бўлган ота ўғлидан нарироқ кетади ва яна сўрайди, "Ўғлим сўнги бор сўрайман, ким кучли?", "Энди кучсизман ота". Ота ўғлининг жавобидан хайрон қолади ва давоми каментда..
Следующая публикация
Комментарии 6
Дархақиқат, отаси хаёт бўлган ўғил, ҳеч қачон қоқиниб қолмайди. Унга доим мадад бўлади. Тушкунликка тушмайди, бошини деворга урмайди.
Аҳмад Ҳасан Заъбий
Олтмиш йил муқаддам айни паллада
Онамни дунёга келтирган эдинг,
Дунёни буркабон гўзал аллага,
Сахий гуллар ила тўлдирган эдинг!
Улашган чоғингда тоғ улушимни,
Онам қабул айди боғ улушимни!
Мана шундай зотдан туғилишимни
Ўзинг тақдиринг-ла билдирган эдинг!
Аллоҳим, ўзимнинг чексиз Аллоҳим,
Ўзингсан, ўзимнинг шаксиз паноҳим,
Илк бора кўксимдан чиққанда оҳим,
Онамнинг кўзларин кулдирган эдинг!
Айтсам юрагимнинг ҳосиласини,
Ҳарир тилагимнинг василасини:
Улуғ тақдиротнинг силсиласини
Биргина “Бўл!” ила бўлдирган эдинг!
Бугун шодлик билмас кўзларим сарҳад,
Хаёлим қалбимга битмоқда тилхат:
Ўзингга ҳамд бўлсин, ҳадсиз ва беҳад -
Шундай зотга ўғил қилдирган эдинг!
Осмонга етса ҳам ақлу расоинг,
Пойидан ўзга жой эмасдир жойинг –
Қулоққа айлансин ҳар бир аъзоинг,
Онанг сўзламоққа чоғланган маҳал!
Бу суҳбат чоғинда ғуборларни еч,
Ҳар қандоқ чиройли балоғатдан кеч!
Осмон ҳам жим турар, сезганмисан ҳеч,
Онанг сўзламоққа чоғланган маҳал?!
Зинҳор туриб олма ўтирган бўлсанг,
Чўкка туш мабодо тик турган бўлсанг,
Ҳатто ичингда ҳам жоизмас кулсанг,
Онанг сўзламоққа чоғланган маҳал!
Ризолиқ истасанг кўнглига бойлан,
Ҳар бир хизматига юракдан шайлан!
Жим бўлгин, муваққат соқовга айлан,
Онанг сўзламоққа чоғланган маҳал!
Ёнимга келишган эди тунов кун,
Қарасам, иккиси анча хорибди.
Маҳзун кўзларидан сезиб қолдим мен,
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
Дардларим кўп эди сероб, тўкинли,
Дардларки, юракка қадар борибди.
Ўртадан бўлишиб олган, шекилли,
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
Кўзда ёш йилтиллар ногоҳ куларкан,
Анордек юзларни ажин ёрибди.
Ёлғиз ўғил дарди оғир бўларкан,
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
Қарилик дардини беркитолмас зеб,
Атрофдан сержило ёшлик арибди.
Тавба, бир-биридан қолишмайин деб,
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
Йилларни ямлайди биттагина ғам,
Битта дард сочларга қорлар қорибди.
Беш кунлик экан-да дунё ростан ҳам -
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
... Ёнимга келишган эди тунов кун,
Боқсам, бус-бутунлай соч оқарибди.
Ногоҳ бир қўрқинчдан чўчиб кетдим мен -
Отам ҳам, онам ҳам бирдек қарибди!
2014 йилнинг кузи.
- Мен солих ёки солих эмаслигимни каерда биламан?
Олим унга жавоб берди:
- Ота-онангни дуо килиш ёки килмаслигингдан билсанг булади. Агар ота-онагни доим дуода эсласанг демак солих инсонсан. Агар дуода эсламасанг демак солих эмассан! Бунга ушбу хадис далилдир: "Инсон вафот топса унинг барча амали кесилади, факат учта амали давом этади:
1. Садакаи жория;
2. Фойда олинадиган илм;
3. Унинг хаккига ДУО КИЛАДИГАН СОЛИХ ФАРЗАНД!" Муслим ривояти.
Роббим! Ота-онам менга гудаклигимда рахм килганларидек сен хам уларга рахм килгин! Амин!