Предыдущая публикация
ONA. Qoshingizga keldim qosh qorayganda. Qabog'imdagi yosh qorayganda. Köksimdagi qizil tosh qorayganda. Köksingizda sog'inch unib yotibdi. Sizdan yiroq qildi, tiriklik g'ami. Qoqilgan dasturxon, quruqlik g'ami. Unitayozibman öliklik g'amin. Tirikchilik menga kulib yotibdi. Qözichoqdek chopay quchog'ingizga. Ötinlar keltiray öchog'ingizga. Kulcha yopib bering qochog'ingizga. Kaftingiz tandirday kuyib yotibdi. Mana izlab topdim, fursat, vaziyat. Töshakdan turganday böldi hamiyat. Ochib köz oqibat ölib yotibdi. Qoshingizga keldim, qosh qorayganda.
Tong yaqin...
Charchoqning og'irligi bilan
o'yquga ketdi. Bir ingrash
ovozidan
o'yg'onib ketdi. Atrof
qorong'ulik.
“Tush edi
shekilli”, dedi sekin. Lablari
chanqoqlikdan qo'rigandi.
Chiroqni
yoqmasdan oshxonaga kirdi va
qonib qonib suv ichdi va yana
yotog'iga
qaytdi. Ko'zlarini uyqu
bosganida,
yanga takror o'sha ingrash
ovozini
eshitganday bo'ldi. Ammo bu
tushmi yoki o'ng farqiga bora
olmasdi. Ovoz
kelgan tarafga qaradi. Ha, tush
ekan, deya o'yladi. Chunki
ingrayotgan
ovoz sohibi uyidagi birgina
joynamozi edi.
Hayratlangan kishi qo'rquv
bilan:
- Ingragan senmiq
- Ha, dedi joynamoz.
- Nega yig'layapsanq
- Seni o'yqungdan uyg'otgan
chanqoqlikni, tuyib suv ichib
загрузка
Показать ещёЛевая колонка
О группе
Bu yerda Obidxon MAMADALIYEVning she'rlaridan baxramand bölasiz
Скрыть информацию
- Администратор: