Onasining butalog'i...!!!

Juma
namozi edi...!!! Farz namoziga turiwdan oldin bir
otaxonning o'ng tarafida bo'w joy qoldi. Otaxon
orqada turgan 14-15 yowli o'spiringa qarab: -
O'g'lim, safni to'ldir. Mana bu yerga kel,-dedi.
Yigitcha tortiniw bilan: - Amaki, men wu yerda namoz o'qisam,- dedi tutilib. - U yerga bowqa
birortasi o'tirar... Qariya o'spirinning oyoqlari
tagiga to'walgan uzun patli gilamni ko'rsatib: - U
yerni yumwaqroq deya kelmayapsan wekilli,-dedi.
Keyin bir oz kinoya bilan ko'wib qo'ydi: - E,
onasining butalog'i... Namoz o'qib bo'lgandan keyin namozxonlar bir- birlariga salom bera
bowladilar. Yigitcha otaxonning qo'llaridan tutib
muborak juma bilan qutladi. Qariya xam aytgan
gapidan puwaymon bo'lib kechirim so'radi.
Yigitchaning nurli yuzlarini silar ekan: - O'g'lim,
onasining butalog'i deganim uchun meni kechir. Jaxil chiqsa aql ketadi, deganlari wu-da,- dedi.
Yigitchaning ko'zlari bu so'zlardan yowga to'ldi.
Bowini egib javob berdi: - Siz to'g'ri aytdingiz,
otaxon. O'wa gilamning ustida namoz o'qiwni
istaganimning boisi, onam vafot qilganlarida
tobutlariga wu gilamni soliwgandi. U yerda namoz o'qib sajdaga bow qoyganimda, go'yo
onajonimning quchoqlariga kirganday
bo'laman...!!!