Bu hayot gulshaniga mehmon

ekanmiz barchamiz, Bu
dunyoga ey do’stlar, oshiq
ekanmiz barchamiz. Qo’sh
imoratlar solay deb jonimiz
bo’ldi halak, Endi bilsam bu
imoratlarga, mehmon ekanmiz
barchamiz. Mol-u dunyolar
topay dep har qayon chopdik
mudom, To’plagan dunyolarni
tashlab, bir kun ketarmiz,
Haridor kelgan kun bu jonga, bu
dunyodan bir-bir o’tarmiz.