Bir kun mani mentlar ushlab oldilar, qullarimga temir kishan soldilar. Shayxaliga mani olib bordilar ozodlikdan ona maxrum etdilar. Xayot shunchalik guzal jonim xammadan afzal san faqat san kuylagin jonim bush kelma.
Uyimni duwmanga tilamayman, ikki yil man onamni kurmayman. Ichimlikni tamom unutganman, voy onajon uzimni man etga chiqarganman. Endi hech kim qizini manga bermaydi, guzal qizlar aslo menga tegmaydi. Kuchalarni birga kezgan qizlarim, voy onajon yuz qadamdan mushuk kabi qaraydi.