O'tkan zamonlarning brida bir

gozal va jozibali qiz bolgan ekan u
qizga bir oq kongili mexribon
yigit oshiq bolipdi qiz xam bolani
yoqtirip qolipdi oradan yilar o'ti
ayni yoz chilasi ikki sevishganlar
kata suv xavzasi yonidan o'tishardi shu payt
qizning xayoliga ; ilxom akam meni rostan xam
sevarmikin o'zi sinap korish kerak dep xudi
tasodifan bolganday ataylap suvga tuship
sayozroq tarafida turip meni qutqaring dep
shunaqangi ayorlik bilan rol oynardi bola
sevgan qizini cho'kayotganini ko'rip o'ylanip
o'tirmay o'zini suvga oti qiz yanada moxirlik
bilan rol oynar edi oradan 10 20 minut o'ti
boladan darak yoq qiz xayron bolip bolani
chaqira boshladi wamon bir sado yoq qiz bolani
qidirardi bir payt parasa bola qirg'oq boyida
qonga belanip yotardi qiz bola tomonga qarap
yugurgancha borip bolani bag'riga bosdi bola
suvga sakragan payt suv ostidagi temir bolaning
koksini teship o'tganedi bola bazor nafas olip
qizga qarap san yaxshimisan xech yeringa
xechnarsa bolmadimi qiz yoq yoq bolani nafas
olishi yanada qiyinlaship kizning kozlariga qarap
seni xardoyim jonimdan ortiq ko'rganman dep
qizning qolida jon berdi qizning qayerdagi bir
shupxalarinidep bir oshiq bola bu xayotan koz
yumdi