Ёлғиз қолдим

афтода, тушкун,
Юрагимни ўртади қайғу.
Севги изҳор қилганим учун,
Бугун мени ташлаб кетди у.
Қора кўзлар қаърига чўкдим,
Кетолмайман бу қора ғамдан.
Қанча яхши қизга йўлиқдим,
Бир ёмонни севган одамман.
У ҳуснда тенгсиз ва танҳо,
Севма асло, - дедим-у, ўзим.
Гўзал қиздан изладим вафо,
Ўзгаларни кўрмади кўзим.
Уни севиб бўлдим айбдор
Шу бахт учун тўлайин қарзим
Жон чиққунча бўлай вафодор
Жон бергунча қилайин таъзим.
...Ёлғиз қолдим афтода, тушкун,
Юрагимни ўртайди қайғу.
Севги изҳор қилганим учун.
Бугун мени ташлаб кетди у.
Ёмон ўтга тушган одамман,
Балки яна тушарман минг бор.
Чунки, у чиройли ҳаммадан,
Чунки, ундан кечмасман зинҳор.