Bugun yig'lamoqda bezovta könglim,
Dildagi sevgimni qabrga kõmdim.
Men töyganim yöq yolg'onlaringdan,
Men bugun birgina xayotdan töydim.
Yolg'ondan rashk qilib qiynaganlaring,
Behuda siqilib bag'rimni õydim.
Öylama töymadim, shirin sözingga,
Men bugun birgina xayotdan töydim.
Sevgi azob ekan olovli bir yöl,
Ösha olovida bezovta kuydim.
Azizim töymadim arazlaringdan,
Men bugun birgina xayotdan töydim.
Kuygan yuraklarmi sevgi isboti,
Sevmoq azob ekan, men nega sevdim,
Yöq jonim töymadim qiynoqlaringdan,
Men bugun birgina xayotdan töydim...
Kichkintoy qizimning negadir ishtahasi yo‘qolib, juda kam ovqat yeydigan bo‘lib qoldi. Bir kuni xotinim qizimga yana ovqatini yedira olmayotganligidan xunob bo‘lib, menga arz qildi.
Oshxonaga chiqib, qizalog‘imni ovqat yeyishga ko‘ndirishga harakat qildim. U bo‘lsa ko‘zlarida yosh bilan:
–Agar ovqatimni oxirigacha yesam, mening bir iltimosimni bajarasizmi? – deb so‘radi.
Men esa o‘ylab ham o‘tirmay:
–Va’da beraman, qizim, – deya uning ko‘z yoshlarini artdim.
Buning nima qiyin tomoni bor, deya o‘yladim. Qizalog‘imning ko`ngli biror shirinlikmi yoki yangi o‘yinchoqmi, tusab qolgandir-da. Mening va’damni olgach, uning yuzlari yorishib ketdi, idishida turgan ovqatni ishtaha bilan