Hayot insonga bir marta berilarkan lekin o’sha bir marta beriladiga umrimizdan to’g’ri foydalana ololmasdan kimdir – kimgadir zor bo’lib o’tib ketar ekan.

Umr davomida, Inson har qanaqa vaziyatga tushar ekan.. ....Ko’z yosh... ...Tabassum... ...Armon... ... Sog'inch... Shu to’rtta so’z zamirida, qalblarga taskin beradigan va qalblarni larzaga soladigan kuch bor. Yosh bo’la turib armon nima qilsin, diydigan odamlar ham topiladi. Usha Mushtumgina Yuragimda armon bor. "Armonim" siz ***.. "Sog'inchim"siz ***.. "Köz yoshim" siz ***.. Bugun siz menga yuzlana "A L V I D O " didiz jonim.. Yurak qay holda ekan shu payt ko’rgim keldi. Undan asar qoldimikin, bechoragina mushtumgina yuragimga achinaman. Murg'akkina shu qalbni o’ziz bilan olib keting. Uni faqat asrab-avaylang. Xayotiz davomida unga bir- bir nazar solib qo’ying "Yashayotganmikin"bechora yurak.. Olislardan bir nigoh sezasiz usha nigoh meniki jonim, Olislardan mehr sezasiz usha mehr meniki jonim, Olislardan nido sezasiz usha nido meniki, Olislardan sog'inch sezasiz o’sha Sog'inch meniki jonim sizni sog’ina -sog’ina jon bergan mushtimgina yuragimga armon bo’lib qoldingiz, “Alvido” Armonim!.