ჩემო საქართველოვ, ჩემო ერთადერთო,

მამულის დილავ და მამულის ბინდო,

ცაში ავარდნილო პირველო ტოროლავ და

პირველო გავლებულო ხნულო...

ქვევრში ჩაწურულო რქაწითელო და

თონიდან ამოყრილო პურო,

პირველო ნამღერო,,გუთნისდედავ,, და

მყინვარზე ჩამომჯდარო სხივო,

პატარა გოგო-ბიჭის პირველო სიტყვავ და

უფროს-უმცროსობის მადლო,

მოყვასის მოყვასისთვის გვერდში დგომავ და

მამის შექებულო გზაო,

ხატთან დანთებულო პირველო სანთელო და

დედის ,,იავნანის,, ჰანგო,

კაცის ღირსებავ და მდედრის სათნოებავ,

ზარო და ხარის ქედო,

შეგვაძლებინე გაფანტულ ქართველებს

-კერის შუაცეცხლი გვენთოს!