Предыдущая публикация
Մոռացել ես սերս մաքուր, որ նոր շունչ էր քեզ տվել...
Քեզ տվել էր ապրելու տենչ, մի նոր գույներ էր վառել
Մոռացել ես մեր ծառուղին, որտեղ սերդ հայտնեցիր
Աչքերիս մեջ սեր փնտրելով, մի ջերմ համբույր տվեցիր.
Մոռացել ես այն երեկոն, ուր լուսինն էր լուռ վկան...
Աստղերն էին փայլում անվերջ ու շշնջում մոգական
Որ գտել ես դու քո սերը, նման աստղիկ երկնքի
Շողշողում է չորս բոլորդ` թագուհին է հմայքի...
Մոռացել ես...
Բայց կհառնի սերը քո սրտում նորից
Քանզի կյանքդ ինձնով էր լի, երբ դատարկ էիր ու անգույն...
Նորից կգաս,ես լավ գիտեմ, կգաս այրվող կարոտից...
Մի նոր սիրո կրակն առած,որ լուռ այրես ինձ`թաքուն...
Նունե Մուրադյան
*****
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев