Сонца расплюшчыла вочы,
Промнямі сушыць расу,
Дзень па замлі маёй крочыць,
Хтось ужо клепіць касу.
Вось і прыйшла касавіца.
Клопат прыемны, але ж,
Каб не было навальніцы,
Ды не расплакаўся дождж.
Зроблены да касавіцы
Харчу смачнейшы запас,
Хто паспрытней з маладзічак -
Сала з каўбаскай прыпас.
Вёска жыве сенакосам,
Людзі нібы мурашы -
Сена вязуць воз за возам
Лугам, тады - па шашы.
Водар над лугам лунае,
Пахне салодка чабор.
Сена ў копны скідае
Нават стары дзед Рыгор.
Вунь ужо сунуцца хмары -
Трэба паспець да дажджу.
Добрыя сёлета травы -
Мала "дзядоў", палыну.
Баба Палашка шуткуе -
Чаю не трэба куплять,
Як маразы "зарымсуюць",
Чай можна з коп нашчыпаць.
Сонца, зажмурыўшы вочы,
Сонна схіляецца ў гай,
Вечар сцяжынаю крочыць,
Шэпча дзянёчку - бывай...
Чэрвеньскі дзень дагарае,
Рукі ад працы гараць.
Хто ў касавіцу працуе -
Добра зімой будзе спаць...
Аўтар - Зоя Гарбачова, Беларусь
#ЗояГорбачева
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2