Предыдущая публикация
1434 — вялікі князь літоўскі Жыгімонт Кейстутавіч у Троках выдаў прывілей, якіў раўнаваў у правах каталікоў і праваслаўных і быў скіраваны на з’яднанне вакол яго феадалаў.
1499 — спачатку ў Кракаве, а пасля ў Вільні (24 ліпеня) прынята Кракаўска-Віленская польска-вялікалітоўская унія, акт аб узаемаадносінах Вялікага Княства Літоўскага і Каралейўства Польскага і сумесных дзеяннях супраць знешніх ворагаў. Дзяржавы заставаліся суверэннымі, але сваіх гаспадароў выбіралі са згоды іншага боку.
1543 — кароль польскі і вялікі князь літоўскі Жыгімонт ІІ Аўгуст узяў шлюб з княжной Эльжбетай Габсбургска (1526-15.6.1545), 17-гадовай дачкой аўстрыйскага князя Фердынанда (1503-1564) і Ганны Ягелонкі, каралевы венгерскай і чэшскай.
1589 — кароль польскі і вялікі князь літоўскі Жыгімонт III Ваза надаў Пружанам Магдэбурскае права і герб .
1668 — у Маскве падпісаны Вечны мір паміж Маскоўскай дзяржавай і Рэччу Паспалітай. Гэтая дамова скончыла вайну Масковіі з Рэччу Паспалітай, якая працягвалася з 1654 году.
1863 — паўстанцкі атрад Людвіка Звяждоўскага захапіў горад Горкі.
1937 — арышт органамі НКУС выдатнага грамадскага дзеяча, заснавальніка Таварыства беларускай школы, старшыні Беларускай сялянска-работніцкай грамады, перакладчыка на беларускую мову «Іліады» і «Пана Тадэвуша» Браніслава Тарашкевіча. Расстраляны ў лістападзе ў Курапатах.
1938 — на піярскім касцёле ў Лідзе ўсталявана дошка ў гонар Людвіка Нарбута.
1946 — у лагеры для перамешчаных асоб у нямецкім горадзе Рэгэнсбург адбыўся з’езд працаўнікоў культуры і мастацтва. З’езд утварыў арганізацыю пад назовам Беларускі (Крывіцкі) Фронт Літаратуры і Мастацтва.
1966 — у Мінску ўрачыста адкрыўся новы Палац спорту.
1971 — Пастановай Сыноду ў Канстантынопалі (пратакол № 424) Беларуская Праваслаўная Царква ў краінах вольнага свету атрымала пацверджанне аб прыняцці яе ў духоўную юрысдыкцыю Сусветнага Канстантынопальскага Патрыярха, як і права на беларускага япіскапа.
1981 — у Мінску пачала працаваць першая чарга Сляпянскай воднай сістэмы Цнянскага водасховішча.
НАРАДЗІЛІСЯ:
1700 — Карвацкі Станіслаў (каля г. Ольштын, цяпер Варміньска-Мазурскага ваяводства, Польшча) — ксёндз, прафесар, місіянер у Ваўкавыску (1737-1740) і Асвеі (1750-1752).
1740 — Грубер Габрыэль (г. Вена, Аўстрыя) — буйны дзеяч каталіцкага касцёла і Ордэна езуітаў, вучоны, педагог. Выкладчык механікі і архітэктуры (1784-1799) і эксперыментальнай фізікі (1799-1800) у Полацкім езуіцкім калегіуме.
1761 — Юндзіл Станіслаў Баніфацы (вёска Ясянцы, цяпер Воранаўскі раён, Гродненская вобласць) — прыродазнавец, адзін з першых даследчыкаў расліннага і жывёльнага свету Беларусі, доктар філасофіі і тэалогіі, прафесар батанікі і заалогіі Віленскага ўніверсітэта, загадчык кафедры гісторыі прыроды. Пакінуў мэмуары — каштоўную крыніцу з гісторыі Вiленскага ўнiверсытэту і культурнага жыцця Вялiкага Княства Лiтоўскага.
1802 — Горскі Станіслаў Батыс (вёска Дворац, цяпер Камянецкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі прыродазнавец, публіцыст, лекар і педагог. Па падазрэнні ў спачуванні нацыянальна-вызваленчаму руху 1863 года высланы ў Сібір.
1893 — Бяссмертны Аркадзь Львовіч (гарадскі пасёлак Сураж, Віцебская вобласць) — беларускі скрыпач, дырыжор, педагог, прафесар (1946). Заслужаны артыст БССР (1939).
1899 — Ламбін Мікалай Венядзіктавіч (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — беларускі матэматык, доктар фізіка-матэматычных навук (1965), прафесар (1971).
1904 — Паўлюк Трус (сапр. Трус Павел Адамавіч) (вёска Нізок, цяпер Уздзенскі раён Мінская вобласць) — беларускі паэт.
1905 — Гаўрук Юрка (Юрый Паўлавіч) (г. Слуцк, Мінская вобласць) — беларускі перакладчык, крытык, паэт і рэжысэр. Вязень ГУЛагу.
1909 — Кох Аляксандр Мікалаевіч (г. Гродна) — беларускі мастак. Працаваў у жанрах пейзажа, партрэта, нацюрморта.
1923 — Міткевіч Рыгор Мікалаевіч (вёска Старыя Дваранінавічы, цяпер Кіраўскі раён, Магілёўская вобласць) — вайсковец, малодшы сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, поўны кавалер ордэна Славы.
1923 — Рубцоў Аляксей Барысавіч (г. Мінск) — беларускі крытык, літаратуразнаўца, кандыдат філалагічных навук (1954), дацэнт (1960).
1924 — Склют Іосіф Абрамавіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне отанеўралогіі, доктар медлыцынскіх навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Беларусі (1998).
1924 — Яцкевіч Данат (г. Ліда, Гродненская вобласць) — беларускі вайсковец, заснавальнік Задзіночання беларускіх ветэранаў у Аўстраліі, выдавец часопіса “Лучнік”, распаўсюднік беларускіх выданняў.
1926 — Сянькоўскі Юры (вёска Залессе, цяпер Смаргонскі раён, Гродзенская вобласць) —беларускі грамадскі дзеяч на эміграцыі ў Германіі, адзін з заснавальнікаў Беларускага студэнцкага згуртавання, удзельнік Беларускага хору Міколы Равенскага, супрацоўнік беларускай рэдакцыі радыё “Вызваленне/Свабода”, а ў 1983-1991 гг. дырэктар гэтай рэдакцыі.
1932 — Драўніцкі Ян (Іван Пятровіч) (вёска Гвоздавічы, цяпер Пастаўскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі педагог, краязнавец, пісьменнік. Сфера інтарэсаў у краязнаўстве: фальклор, тапаніміка, лакальная гісторыя, знакамітыя людзі.
1933 — Свірка Юрась (Юрый Мікалаевіч) (вёска Маргавіца, цяпер Докшыцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі паэт.
1935 — Зарэцкі Пётр Васілевіч (вёска Навіцкавічы, цяпер Камянецкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі мастак, працаваў у галіне станковага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, у дэкаратыўна-ужывовым мастацтве, плакаце і графіцы.
1935 — Цыпіс Навум Фроімавіч (г. Казацін, Вініцкая вобласць, Україна) — беларускі пісьменнік.
1939 — Еўдакімаў Уладзімір Мікітавіч (г. Об, Новасібірская вобласць, Расія) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар Беларусі (1988). Асноўныя работы: Дом піянераў і школьнікаў у Гродне (1976), праект забудовы пас. Меляховічы Дзятлаўскага раёна (1978), 16-павярховая гасцініца «Гродна» на 500 месцаў па вул. Паповіча (1985), 3-зальны кінатэатр «Кастрычнік» на 1023 месцы па вул. Паповіча (1987), 13-павярховы інтэрнат 19-га трэста на 500 месцаў з актавай залай і сталовай (1982) і іншыя. Памёр у чэрвені 2018 года ў Гродна.
1940 — Ліпскі Уладзімір Сцяпанавіч (вёска Шоўкавічы, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць) — беларускі пісьменнік, грамадскі дзеяч.
1943 — Матусевіч Марыя (Гарадзенскі павет) — летувіская настаўніца, грамадзкая дзеячка, старшыня Таварыства беларускае мовы ў Вільні.
1944 — Абухоўскі Юрый Максімавіч (вёска Жытомля, Скідзельскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі геамарфолаг, ландшафтазнавец, доктар геаграфічных навук (1998), прафесар.
1950 — Гурыновіч Валянцін Аркадзевіч (вёска Тупічына, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, дыпламат. Генеральны дырэктар вытворчага аб’яднання “БелаўтаМАЗ” (1995-2006), намеснік міністра прамысловасці Рэспублікі Беларусь (2006-2008), Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Рэспублікі Беларусь у Баліварскай Рэспубліцы (14.08.2008-31.07.2012).
1950 — Мясніковіч Міхаіл Уладзіміравіч (вёска Новы Сноў, Нясвіжскі раён, Мінская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, кіраўнік Адміністрацыі прэзідзента Рэспублікі Беларусь (10.10.1995-12.09.2001), прэзідэнт/старшыня Прэзідыуму Нацыянальнай Акадэміі Навук (19.11.2001-2010), прэм’ер-міністр Рэспублікі Беларусь (28.12.2010-27.12.2014).
1952 — Сляпян Рыгор Якаўлевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне радыёфізікі і электронікі, доктар фізіка-матэматычных навук.
1954 — Аблажэй Алег (вёска Лезнявічы, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі мастак і грамадскі дзеяч. Займаўся жывапісам, акварэллю, ілюстраваў кнігі.
1955 — Варламаў Аляксандр Леанідавіч (ці часцей Саша Варламаў) (г. Мінск) — беларускі мастак-мадэльер, дызайнер, харэограф, рэжысёр, мастацтвазнаўца, педагог, пісьменнік, паэт.
1956 — Тарас Віталь (г. Мінск) — беларускі журналіст, публіцыст. Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў, журналіст Радыё Свабода.
1966 — Харэвіч Юры Вадзімавіч (г. Кобрын, Брэсцкая вобласць) — беларускі паэт, бард.
1983 — Кавалеўская Аксана (гарадскі пасёлак Смілавічы, Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць) — беларуская спявачка, салістка і аўтарка гурта “Краски”.
ПАМЕРЛІ:
1586 — Алелькавіч Юрый Юр’евіч — грамадскі ікультурны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. За ім княжацкі двор у Слуцку зрабіўся буйным культурным цэнтрам. Уласнаручна напісаў Слуцкае Евангелле (1585). Пахаваны ў Кіева-Пячэрскай лаўры.
1866 — Міркавіч Фёдар Якаўлевіч (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, віленскі ваенны генерал-губернатар (01.02.1840-1850). Ініцыятар адкрыцця Брэсцкага кадэцкага корпуса.
1867 — Весялоўскі Іван Сямёнавіч (г. Масква, Расія) — беларускага паходжання рускі фізік, прафесар Маскоўскага ўніверсітэта (1825), доктар медыцыны (1823).
1883 — Ястржэмбскі Ян Фердынанд (Іван Львовіч) (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — беларускага паходжання рэвалюцыянер-петрашэвец, палітзняволены, адбываў катаргу ў горадзе Тара, цяпер Омская вобласць Расіі.
1903 — Станкевіч Аляксандр Андрэевіч (г. Масква, Расія) — беларускі праваслаўны царкоўны дзеяч, гісторык, публіцыст. З 1853 года інспектар Мінскай духоўнай семінарыі. У 1860-1868 гадах рэктар Полацкай духоўнай семінарыі.
1926 — Казімір Сваяк (сапр. Стаповіч Канстанцін Мацвеевіч) (г. Вільня, цяпер г. Вільнюс, Літва) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, паэт, драматург, публіцыст, літаратуразнавец, каталіцкі святар. Пахаваны на могілках Росы ў Вільні.
1934 — Вяршынін (сапр. Верамей) Мікола (г. Прага, Чэхія) — грамадскі і палітычны дзеяч, консул Беларускай Народнай Рэспублікі ў Чэхаславакіі (Прага). Нарадзіўся ў 1878 годзе ў вёсцы Налібакі, цяпер Стаўбцоўскі раён.
1942 — Казінец Ісай Паўлавіч (Пінхусовіч) (г. Мінск) — беларускі інжынер габрэйскага паходжання, падчас акупацыі Мінска нацыскай Германіяй узначаліў гарадское падполле. Герой Савецкага саюза (1965, пасмяротна).
1945 — Маневіч Леў Яфімавіч (г. Лінц, Аўстрыя) — вайсковец, разведчык, палкоўнік, Герой Савецкага Саюза (20.02.1965). 12.12.1936 года арыштаваны італьянскімі фашыстамі, асуджаны да 12 гадоў зняволення, якое адбываў у турмах і канцлагерах. У 1943 годзе перададзены гітлераўцам, прайшоў канцлагеры Маўтхаўзен, Мельк, Эбензе. Адзін з арганізатараў падполля, кіраўнік падпольнай арганізацыі ў канцлагеры Эбензе (Аўстрыя). Вызвалены амерыканскімі войскамі 6.05.1945 года. Цяжка хворы на сухоты Л. Я. Маневіч памёр. 9 траўня 1945 года, пахаваны ў горадзе Лінц (Аўстрыя).
1993 — Давідовіч Мікалай Пятровіч (г. Мінск) — вайсковец, пехацінец, сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (29.10.1943).
1996 — Родзіч Барыс (г. Мінск) — грамадскі дзеяч, адзін з стваральнікаў Беларускай Сацыял-дэмакратычнай Грамады, сябра БНФ. Пахаваны на могілках у пасёлку Калодзішчы, Мінскі раён.
2002 — Антанюк Віталь Сцяпанавіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне жывёлагадоўлі, доктар біялагічных навук (1985), прафесар (1989), першы і адзіны прэзідэнт Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992-2002).
2008 — Зубрыцкі Эдуард Іосіфавіч — беларускі паэт і журналіст.
2015 — Зацэпін Мікалай Мікалаевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне электрамагнетызму і фізікі неразбуральнага кантролю, доктар тэхнічных навук (1967), прафесар (1971), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1972).
2020 — пратаірэй Іаан (свецкае імя Харашэвіч Іван Аляксандравіч) (г. Мінск) — беларускі праваслаўны царкоўны дзеяч. Святар Свята-Духава кафедральнага сабора ў Мінску з 29.10.1984, настаяцель храма святой Марыі Магдаліны з 12.08.1989, член Царкоўнага суда Беларускай Праваслаўнай Царквы з 04.08.2014.
1700 — Карвацкі Станіслаў (каля г. Ольштын, цяпер Варміньска-Мазурскага ваяводства, Польшча) — ксёндз, прафесар, місіянер у Ваўкавыску (1737-1740) і Асвеі (1750-1752).
1740 — Грубер Габрыэль (г. Вена, Аўстрыя) — буйны дзеяч каталіцкага касцёла і Ордэна езуітаў, вучоны, педагог. Выкладчык механікі і архітэктуры (1784-1799) і эксперыментальнай фізікі (1799-1800) у Полацкім езуіцкім калегіуме.
1761 — Юндзіл Станіслаў Баніфацы (вёска Ясянцы, цяпер Воранаўскі раён, Гродненская вобласць) — прыродазнавец, адзін з першых даследчыкаў расліннага і жывёльнага свету Беларусі, доктар філасофіі і тэалогіі, прафесар батанікі і заалогіі Віленскага ўніверсітэта, загадчык кафедры гісторыі прыроды. Пакінуў мэмуары — каштоўную крыніцу з гісторыі Вiленскага ўнiверсытэту і культурнага жыцця Вялiкага Княства Лiтоўскага.
1802 — Горскі Станіслаў Батыс (вёска Дворац, цяпер Камянецкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі прыродазнавец, публіцыст, лекар і педагог. Па падазрэнні ў спачуванні нацыянальна-вызваленчаму руху 1863 года высланы ў Сібір.
1893 — Бяссмертны Аркадзь Львовіч (гарадскі пасёлак Сураж, Віцебская вобласць) — беларускі скрыпач, дырыжор, педагог, прафесар (1946). Заслужаны артыст БССР (1939).
1899 — Ламбін Мікалай Венядзіктавіч (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — беларускі матэматык, доктар фізіка-матэматычных навук (1965), прафесар (1971).
1904 — Паўлюк Трус (сапр. Трус Павел Адамавіч) (вёска Нізок, цяпер Уздзенскі раён Мінская вобласць) — беларускі паэт.
1905 — Гаўрук Юрка (Юрый Паўлавіч) (г. Слуцк, Мінская вобласць) — беларускі перакладчык, крытык, паэт і рэжысэр. Вязень ГУЛагу.
1909 — Кох Аляксандр Мікалаевіч (г. Гродна) — беларускі мастак. Працаваў у жанрах пейзажа, партрэта, нацюрморта.
1923 — Міткевіч Рыгор Мікалаевіч (вёска Старыя Дваранінавічы, цяпер Кіраўскі раён, Магілёўская вобласць) — вайсковец, малодшы сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, поўны кавалер ордэна Славы.
1923 — Рубцоў Аляксей Барысавіч (г. Мінск) — беларускі крытык, літаратуразнаўца, кандыдат філалагічных навук (1954), дацэнт (1960).
1924 — Склют Іосіф Абрамавіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне отанеўралогіі, доктар медлыцынскіх навук, прафесар. Заслужаны дзеяч навукі Беларусі (1998).
1924 — Яцкевіч Данат (г. Ліда, Гродненская вобласць) — беларускі вайсковец, заснавальнік Задзіночання беларускіх ветэранаў у Аўстраліі, выдавец часопіса “Лучнік”, распаўсюднік беларускіх выданняў.
1926 — Сянькоўскі Юры (вёска Залессе, цяпер Смаргонскі раён, Гродзенская вобласць) —беларускі грамадскі дзеяч на эміграцыі ў Германіі, адзін з заснавальнікаў Беларускага студэнцкага згуртавання, удзельнік Беларускага хору Міколы Равенскага, супрацоўнік беларускай рэдакцыі радыё “Вызваленне/Свабода”, а ў 1983-1991 гг. дырэктар гэтай рэдакцыі.
1932 — Драўніцкі Ян (Іван Пятровіч) (вёска Гвоздавічы, цяпер Пастаўскі раён, Віцебская вобласць) — беларускі педагог, краязнавец, пісьменнік. Сфера інтарэсаў у краязнаўстве: фальклор, тапаніміка, лакальная гісторыя, знакамітыя людзі.
1933 — Свірка Юрась (Юрый Мікалаевіч) (вёска Маргавіца, цяпер Докшыцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі паэт.
1935 — Зарэцкі Пётр Васілевіч (вёска Навіцкавічы, цяпер Камянецкі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі мастак, працаваў у галіне станковага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, у дэкаратыўна-ужывовым мастацтве, плакаце і графіцы.
1935 — Цыпіс Навум Фроімавіч (г. Казацін, Вініцкая вобласць, Україна) — беларускі пісьменнік.
1939 — Еўдакімаў Уладзімір Мікітавіч (г. Об, Новасібірская вобласць, Расія) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар Беларусі (1988). Асноўныя работы: Дом піянераў і школьнікаў у Гродне (1976), праект забудовы пас. Меляховічы Дзятлаўскага раёна (1978), 16-павярховая гасцініца «Гродна» на 500 месцаў па вул. Паповіча (1985), 3-зальны кінатэатр «Кастрычнік» на 1023 месцы па вул. Паповіча (1987), 13-павярховы інтэрнат 19-га трэста на 500 месцаў з актавай залай і сталовай (1982) і іншыя. Памёр у чэрвені 2018 года ў Гродна.
1940 — Ліпскі Уладзімір Сцяпанавіч (вёска Шоўкавічы, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць) — беларускі пісьменнік, грамадскі дзеяч.
1943 — Матусевіч Марыя (Гарадзенскі павет) — летувіская настаўніца, грамадзкая дзеячка, старшыня Таварыства беларускае мовы ў Вільні.
1944 — Абухоўскі Юрый Максімавіч (вёска Жытомля, Скідзельскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі геамарфолаг, ландшафтазнавец, доктар геаграфічных навук (1998), прафесар.
1950 — Гурыновіч Валянцін Аркадзевіч (вёска Тупічына, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, дыпламат. Генеральны дырэктар вытворчага аб’яднання “БелаўтаМАЗ” (1995-2006), намеснік міністра прамысловасці Рэспублікі Беларусь (2006-2008), Надзвычайны і Паўнамоцны пасол Рэспублікі Беларусь у Баліварскай Рэспубліцы (14.08.2008-31.07.2012).
1950 — Мясніковіч Міхаіл Уладзіміравіч (вёска Новы Сноў, Нясвіжскі раён, Мінская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, кіраўнік Адміністрацыі прэзідзента Рэспублікі Беларусь (10.10.1995-12.09.2001), прэзідэнт/старшыня Прэзідыуму Нацыянальнай Акадэміі Навук (19.11.2001-2010), прэм’ер-міністр Рэспублікі Беларусь (28.12.2010-27.12.2014).
1952 — Сляпян Рыгор Якаўлевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне радыёфізікі і электронікі, доктар фізіка-матэматычных навук.
1954 — Аблажэй Алег (вёска Лезнявічы, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі мастак і грамадскі дзеяч. Займаўся жывапісам, акварэллю, ілюстраваў кнігі.
1955 — Варламаў Аляксандр Леанідавіч (ці часцей Саша Варламаў) (г. Мінск) — беларускі мастак-мадэльер, дызайнер, харэограф, рэжысёр, мастацтвазнаўца, педагог, пісьменнік, паэт.
1956 — Тарас Віталь (г. Мінск) — беларускі журналіст, публіцыст. Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў, журналіст Радыё Свабода.
1966 — Харэвіч Юры Вадзімавіч (г. Кобрын, Брэсцкая вобласць) — беларускі паэт, бард.
1983 — Кавалеўская Аксана (гарадскі пасёлак Смілавічы, Чэрвеньскі раён, Мінская вобласць) — беларуская спявачка, салістка і аўтарка гурта “Краски”.
ПАМЕРЛІ:
1586 — Алелькавіч Юрый Юр’евіч — грамадскі ікультурны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. За ім княжацкі двор у Слуцку зрабіўся буйным культурным цэнтрам. Уласнаручна напісаў Слуцкае Евангелле (1585). Пахаваны ў Кіева-Пячэрскай лаўры.
1866 — Міркавіч Фёдар Якаўлевіч (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — расійскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, віленскі ваенны генерал-губернатар (01.02.1840-1850). Ініцыятар адкрыцця Брэсцкага кадэцкага корпуса.
1867 — Весялоўскі Іван Сямёнавіч (г. Масква, Расія) — беларускага паходжання рускі фізік, прафесар Маскоўскага ўніверсітэта (1825), доктар медыцыны (1823).
1883 — Ястржэмбскі Ян Фердынанд (Іван Львовіч) (г. Санкт-Пецярбург, Расія) — беларускага паходжання рэвалюцыянер-петрашэвец, палітзняволены, адбываў катаргу ў горадзе Тара, цяпер Омская вобласць Расіі.
1903 — Станкевіч Аляксандр Андрэевіч (г. Масква, Расія) — беларускі праваслаўны царкоўны дзеяч, гісторык, публіцыст. З 1853 года інспектар Мінскай духоўнай семінарыі. У 1860-1868 гадах рэктар Полацкай духоўнай семінарыі.
1926 — Казімір Сваяк (сапр. Стаповіч Канстанцін Мацвеевіч) (г. Вільня, цяпер г. Вільнюс, Літва) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, паэт, драматург, публіцыст, літаратуразнавец, каталіцкі святар. Пахаваны на могілках Росы ў Вільні.
1934 — Вяршынін (сапр. Верамей) Мікола (г. Прага, Чэхія) — грамадскі і палітычны дзеяч, консул Беларускай Народнай Рэспублікі ў Чэхаславакіі (Прага). Нарадзіўся ў 1878 годзе ў вёсцы Налібакі, цяпер Стаўбцоўскі раён.
1942 — Казінец Ісай Паўлавіч (Пінхусовіч) (г. Мінск) — беларускі інжынер габрэйскага паходжання, падчас акупацыі Мінска нацыскай Германіяй узначаліў гарадское падполле. Герой Савецкага саюза (1965, пасмяротна).
1945 — Маневіч Леў Яфімавіч (г. Лінц, Аўстрыя) — вайсковец, разведчык, палкоўнік, Герой Савецкага Саюза (20.02.1965). 12.12.1936 года арыштаваны італьянскімі фашыстамі, асуджаны да 12 гадоў зняволення, якое адбываў у турмах і канцлагерах. У 1943 годзе перададзены гітлераўцам, прайшоў канцлагеры Маўтхаўзен, Мельк, Эбензе. Адзін з арганізатараў падполля, кіраўнік падпольнай арганізацыі ў канцлагеры Эбензе (Аўстрыя). Вызвалены амерыканскімі войскамі 6.05.1945 года. Цяжка хворы на сухоты Л. Я. Маневіч памёр. 9 траўня 1945 года, пахаваны ў горадзе Лінц (Аўстрыя).
1993 — Давідовіч Мікалай Пятровіч (г. Мінск) — вайсковец, пехацінец, сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (29.10.1943).
1996 — Родзіч Барыс (г. Мінск) — грамадскі дзеяч, адзін з стваральнікаў Беларускай Сацыял-дэмакратычнай Грамады, сябра БНФ. Пахаваны на могілках у пасёлку Калодзішчы, Мінскі раён.
2002 — Антанюк Віталь Сцяпанавіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне жывёлагадоўлі, доктар біялагічных навук (1985), прафесар (1989), першы і адзіны прэзідэнт Акадэміі аграрных навук Рэспублікі Беларусь (1992-2002).
2008 — Зубрыцкі Эдуард Іосіфавіч — беларускі паэт і журналіст.
2015 — Зацэпін Мікалай Мікалаевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне электрамагнетызму і фізікі неразбуральнага кантролю, доктар тэхнічных навук (1967), прафесар (1971), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1972).
2020 — пратаірэй Іаан (свецкае імя Харашэвіч Іван Аляксандравіч) (г. Мінск) — беларускі праваслаўны царкоўны дзеяч. Святар Свята-Духава кафедральнага сабора ў Мінску з 29.10.1984, настаяцель храма святой Марыі Магдаліны з 12.08.1989, член Царкоўнага суда Беларускай Праваслаўнай Царквы з 04.08.2014.
Следующая публикация
Нет комментариев