1399 — Папа Рымскі Баніфацый ІХ выдаў булу да духавенства Кароны і Княства, у якой маючаму быць паходу Вітаўта супраць татараў абяцаў усялякае спрыянне і адпушчэнне грахоў усім удзельнікам паходу супраць няверных мусульман.
1633 — канонік віленскі Войцех Сялява заснаваў Мінскі кляштар бенэдыктынак.
1750 — адкрылася Нясвіжская друкарня, заснаваная Радзівіламі. У друкарні было надрукава каля 70 кніг, пераважна рэлігійнага зместу і падручнікі па польскай і лацінскай мовах.
1863 — у час нацыянальна-вызвольнага паўстання у баі з расійскімі войскамі пад вёскай Дубічы загінуў Людвік Нарбут.
1961 — Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР прыняў указ “Аб ўзмацненні барацьбы з асобамі, ухіляючыміся ад грамадска-карыснай працы і вядучымі анціграмадскія выявы жыцця”. Кампетэнтныя ворганы малі магчымасць прыцягнуць грамадзяніна к адказнасці згодна ст. 209 Крымінальнага кодэксу «Тунеядство», калі той не працаваў «на блага Радзімы на працягу чатырох месяцаў. Выключэнне складалі жанчыны, якія выхоўваллі малых дзяцей. У выніку прызнання судом грамадзяніна вінаватым яму пагражала ссылка на тэрмін ад двух да пяці гадоў. Маёмасць грамадзяніна маглі канфіскаваць, як нажытую “несумленным шляхам”.
1975 — заснаваны Мінскі інстытут культуры (адкрыўся 1 верасня 1975 г., ад 1993 г. — Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў).
1986 — павелічэнне зоны эвакуацыі вакол Чарнобыля да 30 кіламетраў.
1991 — у Вільні на могілках Росы пастаўлены помнік Францішку Аляхновічу.
2010 — у беларускай арміі з’явіліся першыя жанчыны-палкоўнік — Ларыса Бабушкіна і Марына Перавёртава.
2012 — у Мінску ўпершыню адбыліся міжнародныя майстар класы пад кіраўніцтвам Сокэ Кубота Такаюкі (грандмайстар баявых мастацтваў, 10 дан, стваральнік унікальнага стылю каратэ — Go-soku Ryu).
2015 — Германія ўпершыню афіцыйна выбачылася перад беларусамі за злачынствы нацыстаў. Гэта зрабіў упаўнаважаны ў пытаннях супрацоўніцтва грамадзянскіх ініцыятываў міністэрства знешніх сувязяў Германіі Гернат Эрлер. Публічныя прабачэнні нямецкі чыноўнік прынёс ад імя фэдэральнага ўраду ў Мінску ў прысутнасці каля 200 удзельнікаў мэмарыяльнай паездкі «Памятаем дзеля эўрапейскай будучыні».

НАРАДЗІЛІСЯ:
1715 — Радзівіл Геранім Флярыян (мястэчка Бялая Берасцейскі павет, цяпер г. Бела-Падляска, Польшча) — дзяржаўны дзеяч Вялiкага Княства Лiтоўскага, падчашы (1739-1750) і харунжы вялікі літоўскі з 1750.
1786 — Радзівіл Дамінік Геранім (мястэчка Бялая Берасцейскі павет, цяпер г. Бела-Падляска, Польшча) — уладальнік Мірскага і Нясвіжскага замкаў, 11-ы нясвіжскі ардынат, маёр імператарскай гвардыі, герой вайны 1812 года.
1799 — Бохвіц Фларыян Рамуальдавіч (мястэчка Мір, цяпер Карэліцкі раён, Гродзенская вобласць) — польскі і беларускі асветнік, філосаф-мараліст, пісьменнік. Педагагічная праграма Бохвіца грунтавалася на прынцыпах асветы і рэлігійнай маралі. Галоўнай мэтай выхавання лічыў ўдасканаленне розуму і пачуццяў. Выступаў з патрабаваннем прыняць такую сістэму выхавання і адукацыі, якая рыхтавала б людзей, карысных грамадству, высока ацэньваў ролю натуральных навук у працэсе пераўтварэння свету. У 1838 годзе Вільні на польскай мове выйшла яго кніга «Выява думкі. На памятку маёй жонцы і дзецям» (другое выданне выйшла ў 1839 годзе). Працяг гэтай маральна-філасофскай працы — «Выява маёй думкі пра мэты існавання чалавека» (Вільня, 1841). Першая кніга ў перапрацаваным выглядзе выйшла ў 1842 годзе пад назваю: «Асновы маіх думак і пачуццяў». Выдаў «Думкі пра выхаванне чалавека» (Вільня, 1847).
1819 — Міладоўскі Фларыян Станіслаў (г. Мінск) — беларускі і французскі кампазітар, піяніст, педагог.
1853 — Нарбут Станіслаў Фёдаравіч (Тэадоравіч) (маёнтак Шаўры, цяпер Воранаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі грамадскі дзеяч, лекар, які ўнёс прыкметны ўклад у развіццё хірургіі, мецэнат. У Браславе на ўласныя сродкі збудаваў бальніцу.
1879 — Мандэльштам Леанід Ісаакавіч (г. Магілёў) — расійскі фізік, адзін з заснавальнікаў савецкай школы радыёфізыкі, акадэмік Акадэміі навук СССР (1929).
1900 — Наталевіч Нічыпар Якаўлевіч (г. Орша, Віцебская вобласць) — дзяржаўны дзеяч БССР, выконваючы абавязкі старшыні Цэнтральнага выканаўчага камітэта БССР (17.11.1937-25.07.1938), старшыня Прэзідыума Вярхоўнага савета БССР (27.07.1938-17.03.1948).
1911 — Ласкуноў Мікалай Аляксеевіч (вёска Станіславова, цяпер Шумілінскі раён, Віцебская вобласць) — вайсковец, пехацінец, падпалкоўнік, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (1945).
1911 — Рунец Пятро (Пётр Мікалаевіч) (вёска Азярычына, цяпер Пухавіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі празаік.
1914 — Фрадкін Марк Рыгоравіч (г. Віцебск) — савецкі кампазітар-песеннік. Узнагароджаны Дзяржаўнай прэміяй СССР (1979). Народны артыст СССР (1985).
1919 — Шасцерыкоў Пётр Паўлавіч (вёска Тоўсты Луг, Суржанскі павет, Курская губерня, Расія) — беларускі празаік, перакладчык, публіцыст.
1929 — Маланкін Уладзіслаў Андрэевіч (г. Мінск) — беларускі тэатральны рэжысёр, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР.
1932 — Прашковіч Мікола (Мікалай Іванавіч) (вёска Гарадзішча, Бярэзінскі раён, Мінская вобласць) — дысідэнт, беларускі літаратуразнавец, крытык, перакладчык, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута літаратуры, быў зволены з працы на падставе абвінавачанняў у беларускім нацыяналізме.
1935 — Катовіч Леанід Яўгенавіч (г. Мінск) — беларускі хірург, доктар медыцынскіх навук, прафесар (1993).
1945 — Стральцова Алена Дзмітрыеўна (г. Яраслаўль, Расія) — жонка і ахоўніца памяці Міхася Стральцова, Стральцоўскай літаратурнай прэміі, штогадовага Стральцоўскага паэтычнага фестываля “Вершы на асфальце”.
1959 — Барадзёнак Тамара Дзмітрыеўна (вёска Матырына, Ушацкі раён, Віцебская вобласць) — беларуская паэтэса.
1963 — Кашкурэвіч Тодар (Фёдар) Арленавіч (г. Мінск) — беларускі мастак, музыкант, этнакультуролаг, дудар. Працуе ў галіне манументальнага мастацтва, жывапісу, кніжнай графікі і дызайну. Разам з іншымі энтузіястамі заснаваў у Беларусі традыцыю эксперыментальнай археалогіі, спецыяліст у працы з металам, дрэвам, настаўнік вядомых беларускіх гравёраў і ювеліраў. Даследуе і аднаўляе старадаўную музычную традыцыю (беларуская дуда, ліра). Адзін з найбольш вядомых у балтыйскім рэгіёне майстроў, што вырабляюць дуды паводле аўтэнтычных узораў і пачынальнікаў сучаснага дударскага руху ў Беларусі. Удзельнік гурта рытуальнага фальклору «ESSA», а таксама беларуска-літоўскага фольк-джаз праекта «TYLOS LABANORO». Адзін з заснавальнікаў і актыўных членаў Цэнтра этнакасмалогіі «KRYŬJA», галоўны рэдактар альманаха «DRUVIS». Даследуе беларускую традыцыйную культуру, рэлігію і міфалогію, вывучае архаічную знакавую сістэму, паходжанне і семантыку сімвалаў. Займаецца штудыямі ў галіне этнамузыкалогіі, традыцыйнай эстэтыкі, сакральнай геаграфіі.
1970 — Барбашынскі Андрэй Станіслававіч (г. Ашмяны, Гродзенская вобласць) — беларускі гандбаліст, чэмпіён XXV Алімпійскіх гульняў 1992 года ў Барселоне (Іспанія).
1983 — Манцэвіч Наста (г. Вілейка, Мінская вобласць) — беларуская паэтэса.

ПАМЕРЛІ:
1781 — Салагуб Юзаф Антоні (г. Варшава, Польшча) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, кашталян жамойцкі (1742-1748) і віцебскі (1748-1752), ваявода віцебскі (з 1752).
1863 — Нарбут Людвік Тэадор (вёска Дубічы, цяпер Ваўкавыскі раён, Гродзенская вобласць) — вайсковец, адзін з кіраўнікоў вызваленчага паўстання 1863-1864 гг.
1929 — Варава Уладзімір Аляксеевіч (г. Мінск) — беларускі пісьменнік і журналіст.
1930 — Краснянскі Уладзімір Гаўрылавіч (г. Віцебск) — беларускі педагог, гісторык, музейны работнік і краязнавец. Аўтар прац па гісторыі Мсціслава, Мінскай гімназіі, старажытнай архітэктуры Віцебска і Беларусі, арганізацыі музейнай справы ў Віцебску.
1977 — Кісялёў Кузьма Венедыктавіч (г. Мінск) — беларускі палітык і дыпламат, Старшыня Савета Народных Камісараў БССР (28.07.1938-28.06.1940), народны камісар замежных спраў БССР (30.03.1944-15.03.1946), міністр замежных спраў БССР (15.03.1946-14.05.1966). Пахаваны на мінскіх Усходніх могілках.
1977 — Сухаверхаў Уладзімір Паўлавіч (г. Мінск) — беларускі жывапісец, педагог. Працаваў у розных жанрах станковага жывапісу. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1955). Пахаваны на мінскіх Чыжоўскіх могілках.
1991 — Рома Фёдар Дзмітрыевіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны і палітычны дзеяч, старшыня Дзяржаўнага камітэта па труду БССР (з 1976), старшыня Брэсцкага прамысловага выканкама (студзень 1963 – 11.12.1964).
2005 — Сыс Анато́ль Ціханавіч (г. Мінск) — беларускі паэт.
2012 — Булахаў Міхаіл Гапеевіч (г. Мінск) — беларускі мовазнавец. Аўтар больш за 300 прац па расійскай, беларускай і іншых славянскіх мовах і па лінгвістычнай тэорыі, доктар філалагічных навук (1966), прафесар (1967). Заслужаны дзеяч навукі Беларусі (1971).
2014 — Крэнь Іван Платонавіч (г. Гродна) — беларускі гісторык, кандыдат гістарычных навук (1981), прафесар (1991).
2021 — Стадольнік Іван Канстанцінавіч (г. Мінск) — беларускі празаік, паэт.