1563 — Іван Фёдараў (паходзіў з дробнай заходнебеларускай або палеска-падляшскай шляхты, падпісваўся родавым гербам Рагозаў “Шранява”) і Пётр Мсціславец (нарадзіўся ў Мсціславе ў купецкай сям’і) пачалі друкаваць у Маскве першую кнігу «Апостал».
1773 — у Варшаве распачаў працу вальны Сойм Рэчы Паспалітай, які пазней атрымаў назву “падзельнага”.
1794 — у Наваградку падчас “кантрактаў”, калі туды з’яджалася для чарговых разлікаў і падпісання новых гандлёвых ці арэндных пагадненняў мясцовая шляхта, дайшло да адкрытага супрацьстаяння паміж прыхільнікамі Таргавіцы і “спіскоўцамі”. Палкоўнік літоўскага войска ў адстаўцы Караль Мараўскі і экс-стражнік вялікі літоўскі Ігнат Гелгуд прылюдна пабілі кіямі сяброў Таргавіцы на Наваградчыне Фларыяна Вайніловіча і Міхала Лопата.
1836 — мітрапаліт літоўскі Іосіф Сямашка піша літоўскаму генерал-губернатару Далгарукаву Мікалаю Андрэевічу, што арганы замінаюць у царкве; іх захаванне “могло быть поводом к соблазну”, і даводзіць да яго ведама, што ў храмах Літоўскай епархіі яшчэ засталося 86 гэтых музычных інструментаў.
1863 — пачалося агульнае антырасійскае паўстанне ў Мінскай губерні. Людзі паўсюдна зрывалі са сцен партрэты гасудара імператара, а на дарогах зьявіліся атрады мяцежнікаў. Паўстанне ўвайшло ў гісторыю пад імем свайго правадыра — Кастуся Каліноўскага.
1919 — польскія вайсковыя злучэнні займаюць Вільню.
2002 — пад Мінскам ва ўрочышчы Курапаты, дзе неслі кругласутачную варту абаронцы мэмарыялу ахвярам сталінскіх рэпрэсіяў, згарэў вялікі вайсковы намёт, у якім начавалі валантёры. У тую ноч у намёце былі тры чалавекі — Аляксандар Поклад, Васіль Парфянкоў і Ірына Вяткiна. Найбо-лей пацярпеў ад пажару Поклад, якога даставілі ў рэанімацыю лякарні хуткай дапамогі. Абставіны пад-палу намёту засталіся нявысветленыя. Аднак грамадзкі ўздым у справе абароны Курапатаў пасля гэтага пажару паступова пайшоў на спад.

НАРАДЗІЛІСЯ:
1870 — Гедройц Вера Ігнацеўна (сяло Слободішчэ, Арлоўская губерня) — адна з першых у Расіі жанчына хірург, адна з першых жанчын у свеце атрымаўшая званне прафесар хірургіі і ўзначаліўшая хірургічную кафедру, удзельніца Руска-японскай вайны, празаік і паэтэса Срэбнага стагоддзя. Яе дзед, прадстаўнік старажытнага літоўскага роду, быў пакараны і пазбаўлены тытула за ўдзел ў Паўстанні 1863 года. Бацька, якога пераследвалі за антыімперыялістычныя погляды, падлеткам быў вымушаны бегчы ў Самарскую губерню. Памерла ў Кіеве ў сакавіку 1932 года.
1881 — Ігнатоўскі Усе́валад Мака́равіч (вёска Такары, цяпер Камянецкi раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі гісторык, грамадскі і палітычны дзеяч, першы презыдэнт Акадэміі навук Беларусi (1928).
1881 — Волкаў Валянцін Віктаравіч (г. Ялец, цяпер Ліпецкая вобласць, Расія) — беларускі жывапісец, прафесар (1957). Народны мастак БССР (1955). Аўтар выяў герба БССР узораў 1927 і 1938 гадоў, мадыфікацыя якіх з’яўляецца цяперашнім гербам Беларусі.
1886 — епіскап Ціхан (свецкае імя Шарапаў Канстанцін Іванавіч) (г. Тула, Расія) — праваслаўны рэлігійны дзеяч, настаяцель Жыровіцкага Успенскага манастыра, благачынны манастыроў Гродзенскай епархіі і Быценьскай акругі (цяпер частка Брэсцкай і Гродзенскай вобласці), епіскап Гомельскі і вікарый Магілёўскай епархіі (17.10.1924-30.11.1925). Вязень ГУЛагу. Растраляны ў лістападзе 1937 года ў горадзе Алма-Ата (Казахстан).
1893 — Гарбацэвіч Васіль Савіч (вёска Дукарка, цяпер вёска Дукора, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі драматург, мемуарыст, педагог. Адзін з заснавальнікаў беларускай савецкай драматургіі. Заслужаны настаўнік БССР (1947).
1906 — Байкачоў Рыгор Мяфодзьевіч (вёска Малевічы, цяпер Жлобінскі раён, Гомельская вобласць) — савецкі палітык, першы сакратар Вялікалукскага абкама ВКП(б) (1944-1950), першы сакратар Паўночнаказахстанскага абласнога камітэта КПК (1956-1958).
1907 — Акулевіч Рыгор Раманавіч (вёска Вялікая Кракотка, цяпер Слонімскі раён, Гродзенская вобласць) — грамадскі і культурны дзеяч, выдавец, публіцыст, актывіст Беларускай Сацыял-Дэмакратычнай Грамады і Таварыства Беларускай Школы, дзеяч эміграцыі ў Канадзе.
1908 — Гараўскі Вільгельм Феліцыянавіч (Барысаўскі раён, Мінская вобласць) — беларускі пісьменнік. Вязень ГУЛагу.
1912 — Прокша Леанід Януаравіч (г. Полацк, Віцебская вобласць) — беларускі пісьменнік, журналіст.
1914 — Гайко Андрэй Андрэевіч (г. Мінск) — беларускі вучоны ў галіне жывёлагадоўлі, доктар сельскагаспадарчых навук (1971), прафесар (1972).
1923 — Целешаў Яўген Міхайлавіч (пасёлак Забайкал, цяпер Талачынскі раён, Віцебская вобласць) — вайсковец, сувязіст, сяржант, удзельнік Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (23.10.1943).
1926 — Аракчэяў Барыс Уладзіміравіч (вёска Турбанава, Яраслаўская вобласць, Расія) — беларускі мастак жывапісец, педагог. Працаваў у станковым жывапісе у жанрах пейзажа, нацюрморта, тэматычных карцін і батальных сцэн. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (1996).
1928 — Дзівакоў Мікалай Гаўрылавіч (вёска Арлы, цяпер Горацкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі інжынер-землеўпарадчык. Аўтар шматлікіх праектаў забудовы сельскіх пасёлкаў у БССР і на цалінных землях. Пад яго кіраўніцтвам у 1958—1962 гадах упершыню ў рэспубліцы былі распрацаваны эксперыментальныя праекты раённай планіроўкі і прыгараднай зоны Мінска. Удзельнічаў у распрацоўцы праектаў і будаўніцтве эксперыментальна-паказальных пасёлкаў у БССР, у праектаванні і рэканструкцыі Траецкага прадмесця ў Мінску. Заслужаны будаўнік БССР (1968).
1936 — Астрамецкі Міраслаў-Віктар Карлавіч (г. Кобрын, Брэсцкая вобласць) — беларускі мастак. Асноўныя працы: інтэр’еры гандлёвых цэнтраў у Стоўбцах (1980), Івянцы (1983), Ждановічах (1987), кааператыўнага інстытута ў Гомелі (1985), крамы «Дары прыроды» ў Мінску (1986).
1947 — Новікава Святлана Іванаўна (вёска Чэрнееўка, Дрыбінскі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі матэматык. Ею сістэматычна выкладзена аэд-тэорыя (тэорыя ведаў). У 1990 годзе з групай вучняў звольненая з Інстытута тэхнічнай кібэрнэтыкі, за тое, што апублікавала свой артыкул на вядучай міжнароднай канферэнцыі па канструяванні (ШСУВ), і не ўключылі ў яго начальства у якасці першых сааўтараў. У 1991 годзе стварыла з вучнямі Лабараторыю іерархічных многаўзроўневых сістэм, узначаліла такім чынам першую недзяржаўную навуковую установу у дакладных навуках у Беларусі. У 1997 годзе на базе лабараторыі і яе навуковых партнёраў стварыла Інстытут матэматыкі і кібернетыкі, адзіны ў Беларусі недзяржаўны навуковы інстытут у галіне дакладных навук. Была выбраная яго дырэктарам.
1948 — Пікулік Міхаіл Міхайлавіч (г. Чэрвень, Мінская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне заалогіі і экалогіі, доктар біялагічных навук (1993), член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1994).
1953 — Ермакова (дзявочае Лупекіна) Надзея Андрэеўна (вёска Разальмова, Хоцімскі раён, Магілёўская вобласць) — беларуская эканамістка, старшыня праўлення Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь (27.07.2011-27.12.2014). Заслужаны эканаміст Рэспублікі Беларусь.
1962 — Ватуцін Яўген Іванавіч (г. Мінск) — беларускі спартовец (шашкі), міжнародны гросмайстар, чэмпіён свету 1992 года і чэмпіён Еўропы 2010 года.
1980 — Саранчукоў Вадзім Уладзіміравіч (г. Гродна) — беларускі грамадскі дзеяч. Сябра і намеснік старшыні партыі БНФ (з 30.09.2017). Старшыня гродзенскае гарадское арганізацыі БНФ з пачатку 2001 году на цяперашні час.
1982 — Ананька Людміла Аркадзьеўна (г. Навагрудак, Гродзенская вобласць) — беларуская біятланістка, срэбны медаль на чэмпіянаце свету 2003 года ў Форні-Авольры, бронзавы медаль на чэмпіянаце свету 2005 года ў Хохфільцэн.
1990 — Астапчук Сяргей Ігаравіч(г. Наваполацк, Віцебская вобласць) ― беларускі хакеіст. Загінуў падчас катастрофа самалёта Як-42 пад Яраслаўлем у якой загінула хакейная каманда «Лакаматыў», у складзе якой быў беларус.
1999 — Захарчук Вікторыя Мікалаеўна — беларуская легкаатлетка (бег з бр’ерамі), срэбны прызёр чэмпіянату Еўропы 2016 года ў бегу на 100 метраў з бар’ерамі.

ПАМЕРЛІ:
1519 — Радзівіл Войцех (Альбрэхт) (маёнтак Вяркей, пад Вільняй) — дзяржаўны і рэлігійны каталіцкі дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, епархіяльны архірэй (30.05.1502-10.08.1507), епіскап віленскі (10.09.1507-19.04.1519).
1602 — Абрамовіч Ян (вёска Варняны, цяпер Астравецкі раён, Гродзенская вобласць) —дзяржаўны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, ваявода мінскі (1593-1596), ваявода смаленскі (з 1596).
1637 — Весялоўскі Крыштаф — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, падстолі (1600-1604), стольнік (1604-1620), крайчы вялікі літоўскі (1620-1622), маршалак надворны літоўскі (1622-1635) і вялікі літоўскі (1635-1637). Удзельнічаў у войнах з Масковіяй, Швецыяй і Асманскай імперыяй. Браў удзел у выправе на Швецыю ў 1598 годзе, у часе якой ягоны карабель пацярпеў крушэнне. Фундаваў кляштар брыгітак у Горадні, а таксама касцёлы ў Лунне, Квасах, Завадарах і інш. Заснаваў шпіталь для жаўнераў у Тыкоціне. Нарадзіўся ў 1580 годзе.
1746 — Сангушка (ў замужжы Радзівіл) Ганна Кацярына (г. Бяла Падляска, Польшча) — жонка Караля Станіслава Радзівіл. Грамадскі і гаспадарчы дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, мецэнат.
1771 — Шукевіч Аляксандр (г. Мінск) — святар, педагог-езуіт, прафесар філасофіі і этыкі ў Полацкім езуіцкім калегіуме (1749-1752), пракуратар па спрэчных справах Літоўскай правінцыі Таварыства Ісуса (1753-1757), прафесар кананічнага права ў Віленскай акадэміі (1757-1758). Узначальваў калегіумы ў Полацку (1760-1766), Варшаве (1766-1769) і Мінску (1770-1771).
1860 — Падчашынскі Караль (г. Вільня, цяпер г. Вільнюс, Літва) — асветнік, даследчык, настаўнік, прадстаўнік класыцызму, дойлід, які збудаваў палац-рэзыдэнцыю ўсіх віленскіх кіраўнікоў — ад Напалеона і графа Мураўёва да сённяшняга прэзыдэнта Літвы. Прафэсар Віленскага ўнівэрсытэту. Пахаваны на могілках Роса.
1941 — Мялешка Міхаіл Вінцэнтавіч (г. Самара, Расія) — беларускі гісторык, этнограф, пісьменнік, публіцыст. Вязень ГУЛагу.
1972 — Ломцеў Цімафей Пятровіч (г Ленінград, цяпер г. Санкт-Пецярбург, Расія) — савецкі лінгвіст, доктар філалагічных навук, працаваў у Інстытуце мовазнаўства (мовы і літаратуры) Акадэміі навук БССР (1933-1946) і выкладаў у Беларускім дзяржаўным універсітэце (прафесар з 1937 года), у 1942-1945 гадах быў загадчыкам аддзела школ КПБ (фактычна 1941-1943 гады правёў у эвакуацыі ў Свярдлоўску). Публікаваў працы па фанетыкі і сінтаксісу беларускай мовы, кіраўнік аўтарскага калектыву акадэмічнай “Беларускай граматыкі” 1936 г, у якой з беларускай літаратурнай мовы выключаны клічны склон, які быў у класічнай беларускай школьнай і навуковай традыцыі (Браніслаў Тарашкевіч, Язэп Лёсік, Ян Станкевіч і г.д.).
1984 — Зянькова Ефрасіння (Фруза) Савельеўна (г. Віцебск) — адзін з кіраўнікоў камсамольска-маладзёжнага падполля ў Віцебскай вобласці пад час Другой сусветнай вайны, Герой Савецкага Саюза (1958).
1930 — Кахно Ігар Паўлавіч (г. Мінск) — беларускі літаратуразнавец і літаратурны крытык, доктар філалагічных навук (1982), прафесар (1983).
1980 — Быхоўскі Бярнард Эмануілавіч (г. Масква, Расія) — беларускі і расійскі філосаф, доктар філасофскіх навук (1941), прафесар (1929).
1988 — Крывулін Глеб Аляксандравіч (г. Мінск) — беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч, другі сакратар ЦК ЛКСМБ (1954 – студзень 1957), першы сакратар ЦК ЛКСМБ (студзень 1957 – снежань 1959), старшыня Магілёўскага аблвыканкама (студзень 1962 – снежань 1964), міністр сацыяльнага забеспячэння БССР (студзень 1983 – 19.04.1988).
1991 — Каржанеўскі Антон Станіслававіч (г. Віцебск) — беларускі мастак-жывапісец. Працаваў пераважна ў галіне жывапіснага пейзажу. Вязень ГУЛагу.
1992 — Зайцаў Вячаслаў Кандратавіч (г. Уладзімір, Расія) — літаратуразнавец, перакладчык, касмолаг, кандыдат філалагічных навук (1954). З 1964 года жыў у Мінску, вывучаў беларускую культуру эпохі Адраджэння, у тым ліку творчасць Францыска Скарыны. Даследваў касмічныя рэмінісцэнцыі ў помніках старажытных літаратур і ў выяўленчым мастацтве. Ахвяра карнай псіхіятрыі.
1997 — Марчанка Іван Ягоравіч (г. Мінск) — беларускі гісторык, доктар гістарычных навук (1969), прафесар (1980), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1980).
2014 — Даманаў Аляксандр Васільевіч (г. Віцебск) — беларускі мастак. Працаваў у станковым жывапісе ў жанрах пейзажа і нацюрморта.
2014 — Борматаў Усевалд Яўстаф’евіч (г. Мінск) — беларускі генетык і селекцыянер раслін, доктар біялагічных навук (1968), прафесар (1976), член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1970).
2014 — Цялічка Мікалай Рыгоравіч (г. Кіеў, Україна) — беларускі паэт і педагог. Пісаў на русійскай мове. Пахаваны на Гарнізонных могілках г. Брэст.
2015 — Дмухоўскі Мечыслаў Іосіфавіч (г. Масква, Расія) — беларускага паходжання расійскі журналіст, адзін з заснавальнікаў Выдавецкага дома “Собеседник”.
2015 — Сушчэня Леанід Міхайлавіч (г. Мінск) — беларускі заолаг, гідрабіёлаг, доктар біялагічных навук (1970), прафесар (1980), акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1980). Прэзідэнт Акадэміі навук Беларусі (1992-1997).
2019 — Дукса Мар’ян Мікалаевіч (вёска Солы, Смаргонскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі празаік і паэт.
2019 — Кныш Рэнальд Іванавіч (г. Гродна) — беларускі паэт, пісаў на рускай мове.