Ман барои рафтанат не ман барои танҳо буданам гиря мекунам.

Ман барои бо ту будан не барои бовар карданам гиря мекунам. Чаро дунё саросар ҳама фанду фиреб аст. Ман барои дунё не барои беаҳдии дунё гиря мекунам. Ман барои ишқи аз даст додаам не барои ишқи дурӯзаам гиря мекунам. Ман барои худам не барои туи булҳавас гиря мекунам. Ман барои туро дӯст доштанам не барои ба роҳи бад рафтанат гиря мекунам. Ман барои он гиря мекунам ки туро дуст доштам. Ман барои он гиря мекунам ки ишқамро аз даст додаам. Аз ту хоҳиш мекунамки дигар наё. Дигар наё ки ин дил туро дидан намехоҳад. Агар ту хушбахтии маро хоҳи худро аз ман дур гир. Худо ҳофиз ба ман гуфти. Худо ҳофиз нашав аз ман ҷудо гуфти. Ба ман гуфти бубахш аммо. Туро гуфтам худо бахшад.