Իմ ու քո միջև մի անսանձ կարոտ,

Մագնիսից ուժեղ իրար միացնող
Եվ ամուր ձգող անծանոթ ուժեր...
Իմ ու քո միջև իրար բաժանող հար կիլոմետրեր...
Ո՞վ ես ինձ համար, որ քեզ զգում եմ
Իմ նուրբ շինվածքի ամեն հյուլեով,
Անվերջ դողում եմ միայն այն մտքից,
Որ քեզ չեմ տեսնի, որ կկորցնեմ մտքերիս բովում...
Ո՞վ ես ինձ համար,
Որ քո կես խոսքից՝
Քեզ հետ մեկ մանուկ,
Նոր կյանք ոտք դրած անփորձ աղջնակ,
Մեկ էլ խելացի խորհրդատու եմ
Հանկարծ ես դառնում...
Չէ', չասե'ս հիմա, որ սիրում եմ քեզ,
Այդպես չեն սիրում, սա սեր չէ բնավ...
Մտերմությու՞ն է, թե՞ կախվածություն...
Գուցե դեռ չկա բառն այն իմաստուն,
Որ պիտի չափի, կամ բնորոշի՝ ինչ ենք մենք զգում...
Լուսինե Նազարեթյան
03. 02. 2017