Դու իմ միակ, դու իմ ուրիշ,

Իմն ես այնքան ,
Ինչքան Մասիսն է հայկական,
Իմն ես այնքան ,
Ինչքան հեքիաթն անիրական,
Դու իմ միակ, դու իմ ուրիշ ...
Ինձ շատ մոտիկ , ու նույնքան էլ հեռու ես դու,
Ինչպես լուսինն , երբ շոյում է քնած ծովին...
Քեզ սիրում եմ աստվածային , անամպ սիրով,
Այնքան մաքուր, այնքան զուլալ,
Ինչքան որ օդն այն մեղրաբույր,
Երբ արևն է սիրահետում , սիրաշոյում կույս ամպերին ,
Ու ծնվում է երջանկագույն ծիածանը լիաժպտուն...
Դու իմ ուրիշ, դու իմ միակ,
Իմ գարունն ես աշնան սրտում
Ու արևս ձյուների մեջ...
Իմն ես այնքան, ինչքան որ ես
Իմը երբեք դեռ չեմ եղել ...
Դու իմ ամենաուրիշ...
Լուսինե Նազարեթյան
21.05.2019թ.