qiz juda chiroyli edi. Boshqa
qizlardan farqli ravishda
hayotga özgacha nigoh ila
qarardi. 19
yoshli sohibjamol qizni tabiiy
ravishda sevuvchilar ham bisyor edi. Lekin uni atrofdagi
yigitlar umuman qiziqtirmas,
qanaqadir özgacha bir sevgini
kutardi.
Yuragining tub- tubidan uning
kelishini ham his etib turardi. Bir kuni darsga kelganida,
partasining ustida turgan qip-
qizil atirgulni kördi. Gul bandiga
biriktirilgan
qog'ozchaga atiga ikki jumla
yozilgandi: "Hayot gözal..." Negadir qizning lablarida
tabassum
uyg'ondi... Keyingi kunlarda
yana bir-ikki bor bu holat
takrorlandi. Qip- qizil atirgul va
doimgi bir xil dastxat. Qiz bu gullarning
sohibi kim ekanligiga judayam
qiziqardi... Kunlarning birida qiz
uyqudan
uyg'onib, derazadan köchaga
qaradi va birdan özgacha hayajonlanib ketdi. Röparadagi
dökonchaning oppoq devoriga
har xil böyoqlarda katta qilib
yurak shakli chizilgan, uning
ichiga
qiz ismining bosh harfi yozilgandi. Eng ajoyibi esa,
surat tagiga ösha sirli dastxat
qöyilgandi: "Hayot
gözal..." Qiz endi doim ösha sirli
yigit haqida öylardi. Uning özini
kuzatib yurganligini ham yaxshi bilardi.

Odamlar orasidan uning
qiyofasini axtarardi. Avvallari
doim öychan yuradigan qiz
endi kulib,
jilmayib yurar, bu tabassumi uni
yanada jozibador körsatardi. Qiz öziga yuborilayotgan har
bir gulni qöliga
olib zavqlanar, chindan unga
hayot judayam gözal körinardi.
Bahor tonglarining birida
velosipedda sayrga chiqqan qiz musaffo
havo va xiyobondagi yashil
gözallikdan zavqlanardi. Lekin
velosiped
g'ildiraklarini harakatlantiruvchi
zanjir örnidan chiqib ketib, qiz töxtashga majbur böldi. U
zanjirni joyiga örnatishga
urinardi-yu buni hech
eplolmasdi. - Balki yordamim
kerakdir? Qiz yoniga kelib
töxtagan velosipedli yigitga qaradi. - Yöq, özim... - Mana
bunday qilish kerak, - yigit
qizning velosipedi
zanjirini örniga qöydi, - Ana
böldi. - Rahmat! Qiz yigitga
e'tibor bilan qaradi. Yigit böy- basti kelishgan,
körkamgina yigit edi. "Ayniqsa
kulishi öziga juda
yarasharkan",- öylardi qiz. -
Arzimaydi. Yigit öz
velosipediga ötirib, qanaqadir yoqimli kuyni xushtak qilib
chalganicha qizdan uzoqlashdi.
Qiz
esa uning ortidan bir zum
termulib qoldi... Qizga atirgullar
kela boshlaganiga bir oydan oshgandi.
Lekin, qiz haligacha ösha sirli
yigitning kimligini bilolmasdi.
Shunday kunlarning birida qiz
u- bu ishlar bilan ushlanib,
judayam kechga qolib ketdi. Aksiga olib havoning avzoyi
buzuq, kuchli momaqaldiroq
bölayotgandi.

Qiz taksi ushlash maqsadida
kollej yonidagi bekatga
kelganida allaqachon öta
shiddatli yomg'ir
boshlangandi. Uyi yaqin-u
bunaqa paytda yolg'iz ketishga ham qörqib turgandi. Kamiga
bekatda hech
kim yöq, osmonni qoplagan
qop- qora bulutlar atrofni
yanada qorong'u körsatardi.
Hammasidan momaqaldiroqning vahimali
ovozi qizni chöchitardi. Shu
mahalda unga tanish, yoqimli
ovoz eshitildi:
- Balki yordamim kerakdir? Bu
ösha tongdagi velosipedli yigit edi. Qiz juda sevindi. Bu ösha
yigitni yana körganligi uchunmi
yoki
boshqa sababdanmi özi ham
bilmasdi. Lekin yigitga dilidagini
aytmadi: - Yöq, özim ... Yigit ham jilmaydi: - Yomg'ir hali-beri
tinmaydi. - Nima, meni
mashinangizda uyimgacha
kuzatib
qöymoqchimisiz? - Menda
yaxshiroq fikr bor. Yigit shoshib qayergadir yugurib
ketdiyu, zumda qaytib keldi: -
Xösh, qalay? Qiz
yigitning qölidagi oq va pushti
rangli soyabonlarni körib
jilmaydi. - Bahor oylarida yomg'ir mahali piyoda yurish
zavqli,- dedi
yigit. Ular yonma-yon ketib
borisharkan, qiz öziga
yuborilayotgan gullarning
sohibi shu yigit ekanligini öylay boshladi. Buni tekshirib körish
uchun yigitga savol berdi: - Siz
yölingizda uchragan har bir
qizga shunaqa yordam
qilasizmi? - Har biriga emas ...
hammasiga. Ular kulishdi. Qiz uyi tomon
ketishayotganda ikki tomonga
ketgan köchaning yigit qaysi
tarafga burilishiga juda
qiziqayotgandi. Muyulishda
yigit qizning uyi taraf burilgach, qiz sevindi. "Bu ösha
yigit", - öylardi - Menimcha

uyingiz shu tarafda
bölsa kerak. Chunki narigi
tarafda shifoxona va boshqa
binolar, atiga bir-ikki xovli bor.
Adashmasam
tög'ri ketyapmiz,- qizning fikrini öqigandek javob berdi
yigit. - Ha, yaqin qoldi, - xunob
böldi qiz, -
aytingchi, hayotni qanday
ta'riflaysiz? - Menimcha bunaqa
sharoit va vaqt uchun noörin savol,- kuldi yigit. Ular qizning
uyiga yaqinlashishgandi. -
Buyog'iga özim ketaman, sizga
katta rahmat. - Soyabon sizda
qola
qolsin, menga oq ranglisi köproq yoqadi. "Ey Xudo, -
hayolidan ötkazardi qiz, -
mening pushti
rangni yoqtirishimni ham
bilarkan!" - Mayli xayr, - yigit
ortga ön qadamlar tashlagach qiz uni
töxtatdi: - Hey! Yigit ögirilib
qaradi. - Savolimga javob
bermadingiz. Yigit ösha yoqimli
tabassumida jilmaydi va baland
ovozda baqirdi: - Hayot gözal! Qizning
yuragi juda- juda tez va baland
urardi. Qiz ayni damda baland
musiqa
eshitayotgandek öz yuragining
dukurini eshitib turardi. U hayajonlanganidan yomg'irni
ham ilg'amasdi. U tanish yoqimli
musiqani xushtak qilib chalib
ketayotgan yigitning ortidan
qarab qoldi... Ertasi kundan
boshlab qizga negadir gul kelmay qöydi. Qiz endi
juda ham öychan bölib qoldi. U
yigit haqida kun-u tun öylardi.
Xuddi hozir balki yordamim
kerakdir, deb paydo
böladigandek

uyulardi. Lekin yigitdan ham
atirgullardan ham darak
bölmasdi. Shu bir- necha kun
ichida qiz özi
bilmagan holda yig'lab ham
yuborardi. Ha, qiz sevib qolgandi. Lekin buni hali özi
bilmasdi.
Nihoyat bir kuni ösha kutilgan
ovozni eshitdi: - Salom! - Salom,
- javob berdi qiz. - Biroz aylanib
kelmaymizmi? - Bahor oylarida yomg'irsiz havoda piyoda
yurish ham zavqlimi? - Albatta.
Ular
birinchi marta körishishgan
xiyobonni sayr qilishdi. Qiziq
mavzularda suhbatlashishdi. Nihoyat yigit qizga bir dona
qip-qizil atirgul tutdi. Qiz gulni
oldiyu uning bandiga köz
yugurtirdi. Qog'ozcha yöq edi.
Savol
nazdida yigitga qaradi. Yigit har doimgidek kulib turardi. - Mana
u, - yigit qöllarini yozdi. Uning
kaftiga
böyoq bilan ösha dastxat
yozilgandi: "Hayot gözal..."
Keyingi kunlar xuddi shirin tush kabi
tez ötardi. Qiz yigit sevgi izhor
qilganidan keyin özi ham uni
sevishini anglab yetdi. Chindan
ular u-n hayot judayam chiroyli
va zavqli körinardi. Qiz qachonlardir kutgan hayoliy
röyo haqiqatga
aylanganidan baxtiyor edi. Juda
ham chiroyli muhabbat edi bu...
Yigit rassom edi. Qizga juda
chiroyli tabiat manzaralarini körsatardi. Qiz xuddi ertaklar
olamiga tushib qolgandek baxt
va sevgidan sarmast yashardi.
Yigit
qizga portret sovg'a qildi. Qiz öz
suratiga qaradi. Judayam nafis va chiroyli chizilgandi. - Nega
meni
bulutlar orasida turibman?
Söradi qiz. - Chunki sen mening
farishtamsan,- javob berdi yigit.
Har bir kuni gözal edi bu sevgining... Lekin öshanda qiz
hali özini oldinda nimalar
kutayotganini bilmasdi... Kuz
kelgach, bir kuni ular odatiy
uchrashadigan xiyobonga yigit
kelmadi. Qiz ancha vaqt kutdi, xavotir oldi. Ertasiga yigit bilan
körishganida yigitning
nimadandir xafaligini payqadi.
Yigit

uyulardi. Lekin yigitdan ham
atirgullardan ham darak
bölmasdi. Shu bir- necha kun
ichida qiz özi
bilmagan holda yig'lab ham
yuborardi. Ha, qiz sevib qolgandi. Lekin buni hali özi
bilmasdi.
Nihoyat bir kuni ösha kutilgan
ovozni eshitdi: - Salom! - Salom,
- javob berdi qiz. - Biroz aylanib
kelmaymizmi? - Bahor oylarida yomg'irsiz havoda piyoda
yurish ham zavqlimi? - Albatta.
Ular
birinchi marta körishishgan
xiyobonni sayr qilishdi. Qiziq
mavzularda suhbatlashishdi. Nihoyat yigit qizga bir dona
qip-qizil atirgul tutdi. Qiz gulni
oldiyu uning bandiga köz
yugurtirdi. Qog'ozcha yöq edi.
Savol
nazdida yigitga qaradi. Yigit har doimgidek kulib turardi. - Mana
u, - yigit qöllarini yozdi. Uning
kaftiga
böyoq bilan ösha dastxat
yozilgandi: "Hayot gözal..."
Keyingi kunlar xuddi shirin tush kabi
tez ötardi. Qiz yigit sevgi izhor
qilganidan keyin özi ham uni
sevishini anglab yetdi. Chindan
ular u-n hayot judayam chiroyli
va zavqli körinardi. Qiz qachonlardir kutgan hayoliy
röyo haqiqatga
aylanganidan baxtiyor edi. Juda
ham chiroyli muhabbat edi bu...
Yigit rassom edi. Qizga juda
chiroyli tabiat manzaralarini körsatardi. Qiz xuddi ertaklar
olamiga tushib qolgandek baxt
va sevgidan sarmast yashardi.
Yigit
qizga portret sovg'a qildi. Qiz öz
suratiga qaradi. Judayam nafis va chiroyli chizilgandi. - Nega
meni
bulutlar orasida turibman?
Söradi qiz. - Chunki sen mening
farishtamsan,- javob berdi yigit.
Har bir kuni gözal edi bu sevgining... Lekin öshanda qiz
hali özini oldinda nimalar
kutayotganini bilmasdi... Kuz
kelgach, bir kuni ular odatiy
uchrashadigan xiyobonga yigit
kelmadi. Qiz ancha vaqt kutdi, xavotir oldi. Ertasiga yigit bilan
körishganida yigitning
nimadandir xafaligini payqadi.
Yigit

Telfon modadan qoldi.
O'rnini internet oldi.
Agentim juda gavjum.
Million qiz qilar xujum.
Agentdaku qizlar ko'p.
Yozsam siyox yetmaydi.
Saytda xam qizlar to'p.
Mani tashlab ketmaydi.
Ex ajoyib bo'lyapti,
Saytga qizlar to'lyapti.
Bu qizlar shoshib-pishib..
Manga ko'ngil qo'yyapti.
L.s ga maktub kelar.
Nagradlar jonga tegar.
Bitta buyruq bersam bas.
QAYSAR xam boshin egar.
Mani sevar FARISHTAM
Ishtonlari qamishdan.
Anu o'lgur MALIKA qiz.
Chaqirib olar ishdan.
Sayt to'la qizlar bor.
LAYLO manga intizor.
GULBAXOR tochni mani sevadi.
CHAROS mani biladi.
NARGIZA u xam bor.
JAYRONA yuragimda bor.
MAFTUNA xonga ko'nglim bor.
AZIZA ga xam joy bor.
SHIRIN bilan bog'da tursam
SHAXNOZ kepti.
SHAXZODA ko'rib yigitini boshlab kepti.
U xam yetmay ASAL .
Quloqqa lag'mon tepdi.
Voy, DILSUZ esda yo'q.
Mani sevar ko'nglim to'q.
Lekin anu ZARNIGOR.
Yarim gramm ishonch yo'q.
Chatga kirsam sevadi.
Forumda xam sevadi.
Bugungacha xech bir qiz.
Man sevmiman demadi.
Agar sevseng kimnidur.
Uylanib olarkansan.
Sevgi izxor ko'p
bo'lsa. O'ylanib
qolarkansan.
Mana sizga xulosa.
Jonga tegdida rosa.
Uyg'onib ketdim yana.
Naxotki tushim bo'lsa.

Прости меня, мама, за то, что вырос рано
За то, что боль причинял за раной рана
Прости меня мама, я во многом виноват
Прости, что я не стал таким как старший брат

Моя жизнь мама, как черно-белое кино
Все вроде бы неплохо, но всегда есть одно "НО"
Понять не легко почему все именно так
Именно так и не иначе. Что это значит ? Пожелай мне удачи, Мама!

Меня зовет дорога, ты слезы прячешь, Мама, меня не будет долго
Я знаю, знаешь, Мама, я знаю веришь, мама, ты верила и веришь в меня
И это не мало и когда сбивала судьба меня с ног
Сквозь боль и отчаяние слышал голос: "Вставай, сынок!"
Эту балладу я посвящаю всем матерям, что свою любовь дарят нам

Скажи мне, Мама, сколько стоит моя жизнь
Моя жизнь - это драма, моя душа несется ввысь
Скажи мне, Мама, сколько стоит моя жизнь
Моя жизнь - это драма, моя душа несется ввысь

В самые трудные минуты моей жизни, когда смерть подходила очень близко
Звезды искрами падали с неба и мысли о тебе, Мама, как лучик света
В поисках ответа, в поисках пути
Я собираю все силы и продолжаю идти
За все прости меня, Мама, я был во многом виноват
Но все осталось в прошлом - время не вернуть назад

Пытаюсь встать с колен, немного приподняться
Но что-то мне мешает от земли оторваться
Молюсь.. Дай мне сил Боже понять, что меня тревожит, кто мне поможет
Быть может, Боже, моя вера слаба, но где бы я не был я помню эти слова
Прости за то, что я тебе их редко говорю: МАМА Я ТЕБЯ ЛЮБЛЮ!

Скажи мне, Мама, сколько стоит моя жизнь
Моя жизнь - это драма, моя душа несется ввысь
Скажи мне, Мама, сколько стоит моя жизнь
Моя жизнь - это драма, моя душа несется ввысь

Burkanibsan oq libosga,
Yarashibdi qalamqosh. Lekin
nega közlaringda, Jilvalanar halqa
yosh? Gul bandidek
barmog'ingga, Tilla uzuk taqilgan.
Nima uchun qarog'ingga Alam
öti yoqilgan? Meni unut, taqdir
ekan, Yengolmadim qismatni.
Köz-köz qilma özgalarga
Qalbingdagi hasratni.
Yonginangda kuyov töra,
Alpomishdek savlati. Sen qizniya
olib ketdi Otasining davlati.
Qancha orzu qilgan edik, Böldi
barisi sarob. Endi senga köz yosh
qoldi, Menga bir qoldi sharob.
Buni umr savdo derlar,
Peshonangda bor ekan. Xafa
bölma kuyov bola Senga loyiq
yor ekan. Sevgimizni
tushunmasdan Ayirdilar nachora.
Qanday baxtli edik bizlar, Endi
qoldik be chora. Qara, hamma
raqs tushmoqda, Özlaricha qilar
töy. Bu bayramdan baxtli kim-u,
Kim afsusga böldi boy? Qöy
yig'lama, senga juda Yarashibdi
oq libos. Qani endi tabassuming
Libosinga tushsin mos. Quyi
egma boshingni hech,
Yig'lamagin har damda. Eh
sevgilim kechir meni, Turolmadim
va'damda. Ahd-u paymon qilgan
edik, Qismatimiz bu ekan. Bir
qissamiz bor ediya, Yakun qismi
shu ekan. Ota-onang baxting
uchun, Balki tög'ri qilgandir. Balki
meni senga loyiq Emas deya
bilgandir. Ne bölsada, bugun
töying, Tökma zinhor endi yosh.
Senga oliy saodatu, Baxt
tilayman qalamqosh. Endi, borgin
uying tomon Töxtama har
qadamda. Meni kechir, alvido yor,
Turolmadim va'damda...

Xotiralarni qo’zg’ab yana yo’gdi oppoq qor

Yurib borardim sekin kumush qish fasli edi

Osmondan biram go’zal oppoq qor yo’gar edi.

Nogoh nazarim tushdi, ul  bevafo go’zalga,

Negadir harakati, o’xshardi telbalarga.

Jinni bo’lib qolganmi deb o’yladim uni.

Surishtirb so’ng bildim haqiqatligin  buni

Aqldan ozgan edi ul  bevafo go’zal yor

Shunda ham esa tinmay yog’ar edi oppoq qor.

So’ng biroz vaqtlar o’tti balki oylar balki yil

Bir fojia bo’lgandi aytolmaydi buni til

Eshittimu yeg’ladim kelmas edi ishongim

Har qancha bo’lganda ham men  uni sevar edim

Olamdan o’tgan edi ul  bevafo go’zal yor

Doimgidek samodan yo’gar edi oppoq qor

Bevafo bo’lsada u yashab  yursa bo’lardi

Hayotda bahtli yursa ko’nglim nurga to’lardi

Qalbim tig’langan edi endichi  nima bo’ldi

O’n gulidan bir guli ochilmaganim  so’ndi

So’ngi vaqtda negadir yolg’iz  yurarkan

Oppoq qor yog’ganida to’yib  to’yib yeg’larkan

Avvalgidek shirinmas ekan  uni so’zlari

Mayus tortib qolibti  hatto humor ko’zlari

Ohir chiday olmasdan joniga  qasd qilibti

Tig’ni olib qo’liga tomirlarin  tilibti

Yiqilibti shu onda ul  bevafo go’zal yor

Qonga belanib qolibti zamin  uzra yoqqan qor

Bevafoyim go’zalim nega  meni tark etting?

Bechora oshig’ingni sen  yolg’iz tashlab ketting

Seni qattaiq sevardim tashlab  ketgan bo’lsangda

Unitaolmayman seni gar  marhuma bo’lsangda

Huzuringa  borgandim ey  bevafo go’zal yor

Qabring ustiga tinmay yog’ar  edi oppoq qor!