Տղաս, կյանքդ ապրիր այնպես,
Որ լա՛վ մարդիկ քեզ կարոտեն,
Կուզեմ` միտքդ ազատ երգես,
Եվ թույլ չտաս քեզ հոշոտեն:
Միշտ տկարին օգնող եղիր,
Վատին ճամփից իսկույն շեղիր,
Թու՛յլը ունի սիրո կարիք,
Սե՛րն է տանդ բերում բարիք:
Գիրկդ բացի՛ր խեղճի առաջ,
Բայց զգույշ եղիր ստահակից,
Բացված գրկում հեշտ է պայթում
Ականն իր սև սրտի տակից,
Շորի թևքն էլ թույն է խայթում,
Ու կրակում բութ մահակից,
Աստված սիրես տղա՛ս, որդի՛ս
Հեռու կացիր` ստահակից:
Ողբդ ծածուկ, մենա՛կ լացիր,
Հաղթանակդ երգով բացիր,
Լացողի հետ լացիր անշուշտ,
Իսկ խնդալիս եղիր անկուշտ:
Զոհելիս էլ անկուշտ եղիր,
Դրամ, ոսկի մի խնայիր,
Ու միշտ հիշիր` չար աշխարհքում
Առանց զոհի սեր չի ժայթքում:
Քո արցունքի տերը դու ես,
Ու դու ինքդ կնվիրես
Մի գետ արցունք անարժա