Тани одами шариф аст ба чони одамият,

На хамин либоси зебост нишони одамият!
Агар одами ба чашм асту дахону гушу бинй,
Чй миёни накши девору миёни одамият!
Хуру хобу хашму шахват шагаб асту чахлу зулмат,
Хаявон хабар надорад зи чахони одамият!
Ба хакикат одами бошу гарна мург бошад,
Ки хамин сухан бигуяд ба забони одамият.
Магар одами набудй, ки асири дев мондй?
Ки фаришта pax надорад ба макони одамият.
Агар ин дарандахуй зи табиатат бимирад,
Ҳама умр зинда бошй ба равони одамият...
Таярони мург дидй; ту зи пойбанди шахват
Бадар ой, то бубинй таярони одамият!
На баёни фазл кардам, ки насихати ту гуфтам,
Хам аз одами шунидем баёни одамият.