ЯНА СЕНИ ЙЎҚЛАБ ҚЎЛИМДА ҚАЛАМ

Яна сени йўқлаб қўлимда қалам,
Яна сўроқлайди юрак қурмағур.
Яна дилгинамни ғижимлар алам,
Гарчи мен ўзимни тутсам-да мағрур,
Сени сўроқлайди юрак қурмағур.
Анҳор бўйларидан излайман сени,
Хиёбон кўчадан ўтармисан ё?..
Тақдир йўлларидан излайман сени,
Иқболинг тарк этиб кетармисан ё?..
Сени сўроқлайди юрагим танҳо!..
Олис юлдузларга боқсам тунлари,
Ҳуркак хаёлимда ёниқ кўзларинг.
Сен билан бахтиёр ўтган кунларим,
Шеър бўлиб қуйилар ширин сўзларинг,
Юрак сўроқлайди ёниқ кўзларинг.
Шунда қўлларимга тутади қалам,
Сеҳринг ҳарорати дилни этиб лол.
Зимдан юрагимни туртади алам,
Наҳот сўнгги сўзинг эди: «Яхши қол!»
Шундан юрак пора, тилим эса лол...