Усули тарбияти исломӣ
Тарбияти имонӣ
Саломати ақида ва имони инсонҳо рӯҳи рисолати Ислом аст, ки ба василаи коштани ниҳоли аркони имон ба Худованд ва фариштагон ва китобҳои осмонӣ ва пайғамбарон ва охират ва қазову қадар дар қалбу рӯҳи онон таҳаққуқ пайдо менамояд.
Муаллим ва мураббӣ пеш аз ҳар чиз, лозим аст бо забони сода ва далоили қобили дарк бар рӯи исботи вуҷуди Худованд ва тавҳиду яктопарастӣ талош кунанд ва саъй намоянд, ки ниҳоли муҳаббати Худованд ва шукри неъматҳо ва бахшишҳои ӯро дар дили кӯдак биншонанд ва ӯро мутаваҷҷеҳи ин ҳақоиқ бинамоянд, ки ҳоким ва фармонравои мутлақ дар дунё бо эҷоди ҷондор ва беҷон ва дар охират бо зинда намудан ва ҳисобу китоб, танҳо аз они Худованд ас
ҶАВОНИ ШОИСТА ДАР ҚУРЪОН
Ҷавонӣ, беҳтарин ва ҳассостарин давраи умри ҳар мавҷуде, ба хусус инсон ба ҳисоб меояд.
Дар ҳамин давра аст, ки инсон метавонад сарнавишти худро рақам бизанад ва уфуқи ояндаи худро рӯшан ва дурахшон ва ё онро тираву тор созад. Қолаби вуҷудии як инсон дар давраи ҷавонӣ шакл мегирад ва ояндаи ӯ ҳам бар ин асос рақам мехӯрад. Дар ҳар асре ҷавонон бештар мавриди таваҷҷӯҳ ҳастанд ва дар шаклгирии мавзӯоти мухталиф дар ҷомеаҳо нақши муассире ифо мекунанд ва дар ин миён баъзе афрод, аҳзоб, қудратҳо ва ғайра, аз эҳсосоти пок ва таҳарруки нерӯи созандаи ҷавонон дар ростои манофеи шахсӣ ва гурӯҳии худ суд мебаранд.
Даврони навҷавонӣ ва ҷавонӣ, даврони ҳассос ва сарнавиштсоз в
Чаро аз марг метарсем?
Касоне, ки дар дунё зиндагӣ мекунанд ва дил ба зоҳири дунё медиҳанд ва абадан бо ботин коре надошта ва аз виҷдони худ, ки дар ҳақиқат марбут бо Худо аст неру намегиранд, масъалаи марг ва мурдан бисёр сахт аст. Ҳамон касоне, ки тамоми ҳушу ҳавоси худро ба кор намегиранд, балки бидуни ҳисобу масъулият ва бидуни паймону тааҳҳуд зиндагӣ мекунанд ва пайваста дар дили онон муҳаббати дунё ва осори он бештар мешавад то ба ҷое, ки гӯё ҳеҷ маҳбубу мақсуде ғайр аз дунё вуҷуд надорад.
Мурдан барои ингуна афрод бисёр сахт аст, чароки як умр зиндагӣ карда ва рӯзҳои зиндагиашро барои ба даст овардани корҳои дунявӣ ва молу эътибор сарф кардааст ва барои дохил кардани мавқеияту ҳастии
Я люблю дождливые дни. Тогда в доме становится уютней. Сидеть у окна и читать книгу, слушать музыку, особенно я люблю, когда идёт сильный ливень. А после дождя этот божественный запах. Запах свежести, только что скошенной травы, с чем он может сравниться? По-моему он прекрасен. И ты вдыхаешь в себя свободу.