Մենք բոլորս ել նկար ենք վառ գույներով,
Որ անգույնա էտ տկար ենք շատ գույներով Ներարկելուց իրար լավ ենք,
Որ դույլերով արցունքները հետո տանենք ջրենք ծառերը, Որ ձմեռը հետո վառենք, կրակը գրկենք Ու հոգու մեջ հետո պահենք։ Զուտ կփրկենք
Էն ինչին մենք տենց նման ենք Սուտը բրդենք,որ ճշմարտություն ել ճարենք։
Ախր չենք հասկանում, որ բոլորս ել նրան ենք պարտք
Ով մեզ ժպտումա, մենք արդեն էնքան ենք տաք, որ խեղդվում ենք
Մեզ մենակ պահումա տաքը և երդվում ենք
- Մենք մեր կառուցած բերդերում ենք :Ախր ու՞մա, միհատ ասա ու՞մա պետք
Որ ներքևում ենք, որ գոռում ենք տուր ինձ զենք `
Բայց ձեռքերումա : Մոտենումա ցուրտ ձմեռը , ով ծածկումա մեզ ,
Որ չմռսենք, թե չէ ջուր ենք ...