777 წავიკითხე და აღფრთოვანებულო ვარ, ასე უნდა აზროვნებდეს ყველა ბიჭის დედა!
ჩემი უფროსი ვაჟიშვილები 20 და 23 წლისანი არიან. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ისინი შეიძლება ნებისმიერ დროს შეხვდნენ თავის სიყვარულს, დაქორწინდნენ, გახდნენ მამები.
მე 46 წლის ვარ, დიდიხანია ვცხოვრობ და მინახავს უამრავი ისტორია, როცა დედის უგუნური და არაჯანსაღი სიყვარული ანგრევდა არა მხოლოდ საკუთარი ვაჟების, არამედ შვილიშვილების ცხოვრებასაც.
ჩემ უკვე ზრდასრულ შვილებთან მიმართებაში მე არ მივცემ თავს უფლებას:
* ჩავერიო ჩემი ვაჟების არჩევნაში, ვაკრიტიკო მათი ქალები, მივცე რჩევები, გადავათქმევინო აზრები. ეს მათი ცხოვრებაა, მათი არჩევანია და თავადვე უნდა იცხოვრონ ამით.
* მივიღო გადაწყვეტილებები მათ მაგიერ. ჩემთვის მი
მინდა ვიცხოვრო ისეთ ქალაქში,
სადაც იმეფებს სიკეთის სითბო,
სადაც არავის სჭირდება ფული
და ერთ ღიმილზე ყველაფერს გითმობს.
მინდა ვიცხოვრო ისეთ ქალაქში,
სადაც ბოროტი ვერ გაიხარებს,
სადაც თუ ვინმეს გაუჭირდება,
არავინ შველას არ დაიზარებს.
სადაც სიყვარულს არ გიკრძალავენ,
სადაც ჰაერში არ ჭარბობს მტვერი
ქალაქში,სადაც არც ერთ სულიერს,
არ ეყოლება არასდროს მტერი...