…Հա՛յր իմ,ճերմակած,բայց ո՛չ ծերացած,Փորձության ճամփով,դեռ վաղու՜ց անցած,Դու՛ ճիշտ չափանիշ մա՛րդ հասկացության,Անսպառ աղբյուր՝ խղճի,բարության…Շա՜տ ես չարչարվել,դեռ մանկուց ի վեր,Քեզ բաժին ընկան շատ խորը ցավեր,Բայց չ՛ես վհատվել,եղե՛լ ես արթուն,Սարի պես ամու՛ր,մնացել կանգուն…Կյանքում ապրել ես արդա՛ր քրտինքով,Եղել հասարակ,սուրբ ա՛ղ ու հացո՛վ,Ճակատդ միշտ բաց ու դուռդ՝ լայնքին,Շտա՛պ օգնություն է եղել ամենքին…Երբեք չե՛ս ձգտել դու հարստության,Բայց ունես գանձեր՝ ծով իմաստության,Խոսքերը քո՝ կիրթ,քո խորհուրդները,Գնահատե՛լ են հասկացողները…Հարգանք ու պատի՛վ ունես ամենուր,Հպա՛րտ եմ քեզնով,ի՛մ Աստվածատուր,Օջախդ միշտ վառ անշեջ կրակով,Ինքդ թագավոր՝օծված սուրբ թագով…Գահդ միշտ զորեղ,ձեռքիդ գավազան,Հոգիդ դրախտի