Կա հեռավոր-լեռնային,
Կախարդական մի երկիր,
Նա փոքրիկ է,բայց ազատ
Իր լեռների պես անպարտ,
Աղբյուրների պես մաքուր,
Իր երկնքով միշտ լազուր:
Անուն ունի նա չքնաղ,
Որ կոչվում է ՂԱՐԱԲԱՂ,
Թե° կոչվում է նա ԱՐՑԱԽ...
Ինչ էլ կոչվի-չկոչվի,
Այստեղ մարդիկ ուրիշ են,
Սեգ լեռների կարծրությամբ,
ՈՒ բառբարի կոշտոթյամբ,
Սրտերն մաքուր ու զուլալ,
Վաստակները միշտ հալալ,
Հյուրասեր են ու բարի
Կռիվներում միշտ արի:
Ես այդ հեքիաթ-աշխարհի
Զավակն եմ հող ու ջրի.
ՈՒ երջանիկ, հպարտ եմ,
Որ ես ՂԱՐԱԲԱՂՑԻ եմ..
Показать еще
Скрыть информацию
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.