Ռազմիկ Մանուկյանի ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ (ՋԱՎԱԽՔ)

ԿԲԱՑՎԻ ՄԵՐ ԼՈՒՍԱԲԱՑԸ Ճամփաները անլռելի, խաչվելու են մի օր, գիտե՛մ, Ու վայ նրան ով կկանգնի խաչմերուկի ճամփին ոլոր, Կուզենա, որ անլռելի, Ջահը մարի մեր դարավոր, ...Ոչինչ, ես էլ, թե-որ լռվեմ խաչմերուկի ափին չհասած, Լուռ մրափեմ ու չգգվեմ քո փեշերին ալ ու ալվան, Գիտեմ, սակայն, իմ թոռնիկը վարդ կցանի դոշիտ վրա, Կդայլայլեն սոխակները հնի նման, Պար կբռնեն աղջիկները իմ նազանի, Կբացվի մեր լուսաբացը կրկին նորից, Գերեզմանիս այցի կգաք՝, իմ թոռնիկներ, ալ վարդերով, Կբռնեք մեր հայ <<քոջարին>> խինդ ու պարով Ու ձեն կտաք մեր պապերին, իրենց քնից խոր դարավոր: հեղ. Ռազմիկ Մանուկյան

ԿԱՐՈՏ Թող ղողանջեն Զանկակներտ հին-մրոտված, Այցի ես գամ մանուկիս հետ, հոգիդ գրկեմ վառ ու անմար, Այգիս ջրեմ Վանա ծովի զով գիշերվա երգիդ կանչով, Ոսկեզոծվի տունս կարոտ, Արևմուտքի շողքով հպարտ, Գիրկս առնեմ լուսաբացտ, այգիներիս երգին ծարավ ...Ու թաց լինեմ եղյամիդ հետ, որ հագենամ միշտ առհավետ: հեղ. Ռազմիկ Մանուկյան

ՄԱՆԿԱԿԱՆ ՀՈՒՇԵՐ Մնացել եք ինձ հետ մենակ Իմ մանկության անմար հուշեր, Ինձ փայփայող անդավաճան, Դուք մանկական ոսկե հուշեր: Դուք ուղեկցող, դուք կարեկցող թշվառ հոգուս, Պսպղացող ու վառվռուն, դուք անարատ Իմ չմարվող ոսկե հուշեր: Ակնթարթն է փայփայում ձեզ իմ խոհերի, Դուք և հպարտ և դուք մանուկ, Դուք իմ կյանքի հպարտ հուշեր: հեղ. Ռազմիկ Մանուկյան

* * * Խավարին դու քաջ հասկացող Արեգակ իմ գիշերային, Նարեկ հոգուս դու ողջամիտ Ու հույսերիս խորունկ շարան, Մորս նման դու քնքշագին Հորս նման հաց վաստագող, Ինչքան գուզեմ հոգիդ շոյեմ Երազանքիս վառ ապագա: հեղ. Ռազմիկ Մանուկյան