🌺 ХАЁТ ФАЛСАФАСИ 🌺 ™✍

Ўлиб бораётган... салом Ўғлим Абдул Азиз 7 ёшда. Одатда кўчада таниган-танимаганига салом беради. Бугун бозорга тушдик. Абдул Азиз бир савдогарга салом берди-да, кетидан: “Аллоҳ ишларингизга ривож берсин!” – деди. Туйқусдан савдогар чўнтагини ковлаб, ўғлимга пул бермоқчи бўлди-да, сўнг кийимига қараб қўлини чўнтакдан олди. Кўрмасдан тиланчи деб ўйлади, шекилли. Савдогарнинг шериклари ҳам анча донг қотиб қолишди, биз узоқлашганимиздан сўнг “нима деди, нима деди?” деганларини эшитиб қолдим. Ўғлим орқада енгил юкларни кўтариб борарди. Кимгадир салом берди. Кимнингдир таажжуб билан “Менгами? Ва алайкум...” деганини эшитиб орқага ўгирилдим. Одмироқ кийинган қари аравакаш экан. У юкини ташла

Дунёни Йиғлатган Тилак... Беш ёшли қизалоқ туғилган кун тортининг шамларини ўчираркан, узоқ вақт ичида пичирлаб турдида пуфлади. Торт кесётган онаси: -Қизим қандай тилак айтдинг? -Ҳеч кимга айтмайсизми ойижон? -Айтмайман қизалоғим. -Дадамнинг бошқа ҳеч қачон уйга ичиб келиб, сизни урмаслигини... Шу орада телефон қўнғироғи суҳбатни бўлди: -Ало, сиз Қодировнинг аёлларимисиз? -Ҳа мен. Тинчликми? - Сизни шифохонадан безовта қиляпмиз? -Нимааа? -Эрингиз маст ҳолатда чорраҳадан ўтётганда, автоҳалокатга учрабди. Афсуски, биз сақлаб қололмадик... Ҳа қизнинг тилаги ижобат бўлди, лекин Отаси унга армон бўлди.

- Ирода бобида сувдан ўрнак олишларингизни истайман, -  деди бир куни Суқрот ўз шогирдларига. - Сувнинг иродаси қандай бўлади? - деб сўрашди шогирдлари... - Сувнинг йўлини чапдан тўссалар, ўнгдан оқади, ўнгдан тўссалар, чапдан оқади, кўндалангига тўссалар эса кўкка юксалади, лекин олға бориш истагидан ҳеч қачон кечмайди, -  деб жавоб берди Суқрот.

РИЗҚ... Бир киши қудуққа тушиб кетди. Нажот сўраб қичқирди. Халойиқ унинг қичқириғини эшитиб, қутқаришга келдилар. Уни чиқариб олдилар. Бир киши келиб унга қўрқуви, ҳаяжони кетиши учун идишда сут берди. Сўнг: - Қудуққа қандай қилиб тушиб кетдинг? - деб сўрашди. У киши йиқилишининг сабабини батафсил тушинтирмоқчи бўлиб, қудуқнинг юзига келди. Лекин, оёғи тойиб, унга тушиб кетди. Бу гал у ҳалок бўлди. Шайх Мағомисий бу қиссани изоҳлаб дедилар: - Бу кишининг шу биргина сут ичишидан бўлган ризқи қолган эди. У охирги ризқини истъмол қилгандан сўнг, унга ёзилган «ризқ» ниҳоясига етди. Ва айни жойга йиқилиб, вафот этди! Ризқингиздан хавотир олманг! Унга олиб борадиган сабабларни қоим қилинг,

ЯХШИЛИК ВА ЁМОНЛИК Бу дунёда ҳамма нарсанинг жавоби бор, дейдилар. Тўғри гап! Аммо бу дунёда жавоб қилинмайдиган нарсалар ҳам бўлади. Сен бировга яхшилик қилсанг, жавобини кутма. Ундан қайтмаса, бошқадан қайтади. Биров сенга ёмонлик қилса, жавоб берма. Сендан қайтмаса, бошқадан қайтади, ахир бу дунё кайтар дунё.

(Бўлган воқеа) Ўрикзорда Абдуғаффор хожи исмли тақводор, халим, оқибатли инсон бор. Бир куни шу кишиникига ўғри тушди. Мехмондорчиликдан кечроқ қайтган эр-хотин ховлига киришди-ю, қандайдир кўнгилсиз воқеа бўлганини сезишди. Дарвоза берк тургани холда хоналарнинг эшиклари бузилган, уй ичи эса ағдар-тўнтар бўлиб ётарди. Ўғрилар пул ва қимматбахо буюм ахтариб, хатто тахмондаги кўрпаларни хам ерга отиб ташлашибди. Яқинда эски ховлиларини сотиб, етмиш минг долларни Абдуғаффор хожи хотинига келтириб берган, у эса кўп ўйлаб ўтирмай, рўмолга тугилган пулни қизларига атаб тайёрланган бахмал кўрпалар қатига яширган экан.. Аёл шу кўрпаларнинг ерда ётганини кўриб: - УХхх, ўғрилар пулни топиб олибд