ДАРС....

💦
(ибрат учун ёзилди)
Бисмиллоҳир Роҳманнир Роҳийм...
Ассалому алейкум дўстларим...
Ўша кун ҳали ҳам ёдимда... ўн олти ёшда эдим. Отам бизни уйимиздан ўттиз чақирим узоқликдаги қишлоқда яшайдиган ўртоғиникига олиб бориб қўйишимни сўради. Машина ҳайдашни энди ўрганганим учун фурсатни бой бермасдан бажонидил рози бўлдим. Отамни манзилга ташлаб қўйдим.
-- Ўғлим.... машинани устахонага таъмирлашга олиб боргинда, икки соатлардан кейин келиб мени олиб кетгин!- деб тайинлади отам.
Отам тайинлагандек уловни таниш устага қолдирдим. Вақтни қандай ўтказишни билмай, кинохонага йўл олдим. Қизиқиб кетиб кетма кет кино кураверибман. Ташқарига чиқсам отам айтган вақтдан икки соат ўтиб кетган эди. Кечикканим учун отамни жаҳли чиқиши аниқ, қайтиб машинани миндирмаслиги ҳам мумкин. Бордим, кечикканим учун узр сўраб машинани таъмири чўзилиб кетганини айтдим. Ишонасизми.... ўша дамдаги отамнинг нигоҳини ҳечам унутолмайман.
-- Ўғлим.... менга қўрқмай ёлғон гапиряпсана. Кутдим.... келавермаганингга устахонага қўнғироқ қилдим. Уста машина аллақачон тайёр бўлганини лекин сен бормаганингни айтди. - деди отам.
Гапирган ёлғонимдан уялиб кетдим. Ноилож тўғрисини айтдим. Шунда отам шу гапни гапирдилар.
-- Сендан эмас ўзимдан хафаман ўғлим. Агар шунча йилдан кейин менга ёлғон гапираётган экансан демак яхши ота бўлолмабман. Отасини алдашга қодир бола улғайтирибман. Уйга пиёда кетаман.... йўл йўлакай ўйлаб ҳам оламан қаерда хато қилганимни.
Шундай деб чанг йўлдан бошини эгиб кета бошлади. Мен эса ёнида машинани секин ҳайдаб ялиниб кечирим сўраб борардим. Лекин отам эшитмаётгандек кетаверди. Ишонасизми ўттиз чақиримни шу аҳволда босиб ўтдик....
Отамнинг ҳам жисмоний ҳам рўҳан қийналишига гувоҳ бўлганим ҳаётимдаги энг изтиробли онлар эди. Умримдаги энг катта дарс ҳам шу бўлди. Ўшандан кейин бирор марта ёлғон гапирмадим.
#Крикдуши // Шухрат