Предыдущая публикация
Көнең дөнья буталчыкларында,
Бетмәс эшкә кереп чумасың,
Мәшәкаткә мәшәкатен ялгап,
Кыска әйтсәк: Тормыш куасың.
Тик шулай да эшләр арасында,
Сызык кына булган хыялдан,
Карашыңда очкын, сөю яна,
Телгә алырга да оялган.
Анда беләм дәртләр ургылышы,
Әгәр чыкса хисләр ишелеп,
Шундый ялкын тимер эрер иде,
Биккә куйган бары ишеген.
Тыпырчына, читлек аша гына,
Очмак була җәеп канатын,
Тик үкенеч аша пышылдый ул:
-Ә бит яраттым!-ди, яраттым...
Рамзис Мишәр.
Следующая публикация
Комментарии 35