«ГЕН ДАБРЫНІ. АДПАЧЫНАК ПА-БЕЛАРУСКУ». #радыёблог НАДЗЕІ СКАРАХОД (аўдыё)
У Instagram сярод маіх падпісак ёсць акаунт аздараўленчага комплесу, які адпавядае ўсім сучасным стандартам і марам пра загарадны адпачынак. Маім дакладна! З зімы дасылалі ўсялякія рэкламныя прапановы, прычым з добрымі скідкамі. І вось нядаўна мне прыйшла ідэя ўсё ж паехаць у гэта прыгожае месца. Ды дзе там! З бронню нумара спазнілася – бліжэйшыя даты толькі праз месяц. Комплекс запоўнены.
Каранавірус многае перафармаціраваў у нашым жыцці. І адпачынак. Для некаторых беларусаў ужо традыцыя склалася – адпраўляцца летам на мора. І, калі стала зразумела, што з-за закрытых граніц зараз гэта па большасці напрамкаў немагчыма, многія хутка зарыентаваліся і сталі адпачываць у краіне. І калі глядзець шырока, на развіццё такога напрамку бізнесу, ідэй, магчымасцей, гэта радуе.
І яшчэ адна прыемная тэндэнцыя, якую назіраю з вясны. Людзі паехалі ў глыбінку Беларусі, да хат сваіх бабуль, дзядуляў. Што і казаць, раней у занятага гарадскога чалавека, які ў адпачынак ехаў на мора, збіраў дзяцей у школу, можа, наведваў сваю дачу, на тое не хапала часу. Цяпер многія, каму гэтыя дамы дасталіся ў спадчыну, прывялі іх да ладу. Некаторыя бавілі адпачынак у бацькоў у сельскай мясцовасці. Мяркую па фота розных мясцін у сваіх сацыяльных сетках. Такі першы значны плюс гэтага беларускага – ва ўсіх сэнсах – лета. Год малой радзімы – у справе.
Другі напрамак, які даўно развіваўся, а сёлета таксама атрымаў новыя імпульсы – экалагічны, сельскі турызм. У нас шмат розных аграсядзіб, загарадных рэкрэацыйных комплексаў, ціхіх аб’ектаў у лясных зонах. Многія замежнікі прыязджалі да нас, каб адчуць асалоду такога адпачынку. Дарэчы, летась нашу краіну з турыстычнымі мэтамі наведалі больш за 400 тысяч чалавек. А самі беларусы, хоць і любілі, але такога попыту, як сёлета, дакладна не было.
І сама я, калі пачала вывучаць, што сёння прапануюць айчынныя аграсядзібы, адчула гонар за беларускае. Напрыклад, развядзенне жывёл. Розных – каровы, коні, козы, авечкі, дамашняя птушка, канешне, каты і сабакі. На жаль, для многіх гарадскіх дзяцей усё гэта экзотыка. А тут можна ўзаемадзейнічаць: карміць, гладзіць. Сапраўдныя беларускія дзівосы – гадуюць паўлінаў, страўсаў.
Ёсць найпрыгажэйшыя лавандавыя плантацыі, экасядзіба з унікальным садам і костачкавымі культурамі. А яшчэ музеі беларускіх традыцый, этнаграфічныя комлексы з ганчарнымі майстэрнямі, саломапляценнем, ткацтвам, разьбой па дрэве, унікальны музей насякомых і пчалярства.
А ежа! Шмат натуральнага, фермерскія прадукты – хлеб, сыры, свежае малако – для аматараў, ягады, чаі з траў... У Свіслацкім раёне аднавілі аўтэнтычны абрад, пякуць банкуху. Калісьці без такіх пірагоў ў гэтай мясцовасці не абыходзіліся вяселлі. І сёння такую смакату зрабілі папулярнай. Многія таксама заказваюць на ўрачысці.
Аграэкатурызм – гэта не толькі адзін з накірункаў сельскага бізнесу, але і адраджэнне нацыянальных традыцый, развіццё малой радзімы. Часта побач з такімі зонамі адпачынку знакавыя помнікі гісторыі і архітэктуры, унікальныя цэрквы і касцёлы. Так што падобныя паездкі могуць быць вельмі цікавымі і насычанымі.
У спісе мясцін, якія многія мараць наведаць, і дзе бронь непатрэбная – так званыя беларускія Мальдывы. Цяпер адна са славутасцей Ваўкавыскага раёна. Гэта тэхнічныя вадаёмы, якія ўтварыліся пасля адпрацоўкі мелавых адкладанняў, яны свецяцца незвычайнай бірузой, як на Мальдывах. На фота не адрозніш. Туды з задаваленнем едуць. Адно з папулярных месцаў гэтага лета. І выкладаюць у сетцы рэальныя відэа, што дабірацца да саміх вадаёмаў, пасля з’езду з трасы, даволі складана – дарог няма. Трэба пакінуць машыну і прагуляцца. А такое месца, думаецца, можна давесці да ладу, зрабіць яго яшчэ адной нашай візітоўкай.
Я ж сёлета шмат адпачываю на рэчцы Ушы, што ў Чэрвеньскім раёне. Цудоўная! Але пад’езды праз лес – як на гэтых Мальдывах. Пра арганізацыю адпачынку: няма арганізацыі, быццам за гэту тэрыторыю ніхто не адказвае. Ніводнага сметніка, санітарнай зоны, пляжа, на лясных дарогах амаль метровыя выбоіны. А наплыў турыстаў, асабліва сёлета, надта вялікі. Многія нашы зоны адпачынку стварыла матухна-прырода, гэтым адрозніваецца беларуская зямля. Можа, прыйшоў час прыкладаць намаганні да таго, каб такія месцы сталі сучаснымі, зручнымі для людзей і прыроды? Грошы за адпачынак можна браць на развіццё рэгіёна. За тыя ж стаянкі аўто.
Самы час развіваць тое, што яшчэ трэба дарабіць, каб было па высокіх стандартах. І сацыяльных, і, самае галоўнае, каб да прыроды далікатна ставіліся. Адкрыюцца межы – зноў паедуць да нас турысты. І можна будзе прапанаваць ім новы, удасканалены прадукт. Тым не менш адпачынак у Беларусі папулярны. Можна больш. Але і цяпер ужо сярод саміх беларусаў набірае абароты. Наша гасціннасць, наш ген дабрыні, напрыклад, уменне сустрэць з адкрытым сэрцам, а яшчэ непаўторная прырода, рэалізаваныя праекты. Усё гэта добра працуе.
Пакуль вывучала інфармацыю на тэму, узнікла яшчэ некалькі ідэй, куды можна завітаць летам. Потым абавязкова адпішуся, як там. А пакуль вы скажыце свае адрасы адпачынку па-беларуску.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 27
Гэта Наша ,спрадвеку матулiна Роднае...!
Што iм пышны платанавы рай,
Калi клiчуць iх далi сасновыя
I азерны рабiнавы край!
Сакавiтыя пожнi мурожныя
Не заменiш нiчым i нiдзе,
I зямлю, дзе сцяжыначка кожная
У прыветлiвы двор прывядзе!
Каб любiць Беларусь нашу мiлую,
Трэба у́ розных краях пабываць!--
Зразумееш тады, чаму з выраю
Журау́лi на Палессе ляцяць!!!
И до травинки вся земля своя!
В родных местах и солнце ярче светит,
И серебристей голос у ручья !
В родных местах у неба цвет синее,
В родных местах просторнее луга,
Стволы берёз прямее и стройнее,
И разноцветней радуги дуга!
Пусть мне твердят, что есть края иные,
Что в мире есть иная красота,
А я ЛЮБЛЮ СВОИ МЕСТА РОДНЫЕ,
СВОИ РОДНЫЕ ,МИЛЫЕ МЕСТА!!!