QALB NURI

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: "Раббимиз таборак ва таоло ҳар кеча туннинг охирги учдан бир қисми қолганида дунё осмонига нозил бўлиб: "Ким Менга дуо қилса, дуосини ижобат қиламан. Ким Мендан сўраса, унга ато этаман. Ким Мендан мағфират сўраса, уни мағфират қиламан", дейди". (Бухорий ва Муслим ривояти)

Умар ибн Абдулазиз (Аллоҳ у кишини раҳмат қилсин) айтади: Ўликлар қабрларига қамалиб, яхши амаллар қилиш ўрнига дунё билан овора бўлганларига афсус-надоматлар чекурлар. Тириклар эса улар афсус-надомат чекаётган ўша дунё устида бир-бирлари билан жанг қилурлар. На улар булар тарафга қайта олурлар ва на булар улардан ибрат олурлар. Арабчадан Муқим Маҳмуд таржимаси اللهم اني اعوذبك من الهم و الحزن و اعوذبك من العجز والكسل و اعوذبك من الجبن و البخل و اعوذبك من غلبة الدين و قهر الرجال. “Аллоҳумм

Умму Дардо айтдилар: "Абу Дардонинг уч юз олтмишта Аллоҳ йўлидаги чин дўстлари бўлиб, намозда уларнинг ҳаққига дуо қилар эди. Мен ундан бу ҳақда сўрагандим, у деди: "Қай бир одам биродарининг ҳаққига ғойибона дуо қилар экан, Аллоҳ унга икки фариштани тайин қилади, улар: "Сенга ҳам шундай бўлсин" деб турадилар. Фаришталар мени дуо қилишларини истамайманми?!" (Имом Заҳабий, "Сияру аъламин нубала", 2/301)

Бир кеча Ҳасан Басрий роҳимаҳуллоҳ: "Эй Аллоҳ, менга зулм қилган кимсаларни афв этгин", деб кўп дуо қилдилар. Шунда бир киши у зотга: "Эй Абу Саид, бу кеча сиз ўзингизга зулм қилганларнинг ҳаққига дуо қилганингизни эшитдим. Ҳатто мен сизга зулм қилган кишилар қаторида бўлишни хоҳлаб қолдим. Сизни бунга нима ундади", деди. Ҳасан Басрий айтдилар: "Аллоҳ таолонинг ушбу ояти (ундади): ‎فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ "Ким (интиқом олишга қодир бўлгани ҳолда) афв қилиб (ўртани) ис