"სადა ხარ, როცა ასე მჭირდები, როცა უძილო ღამის კოცონზე ვიწვი_ ფიქრები, ვით ბრმა ჩიტები, გავარვარებულ სულს მიკორტნიან_ როცა გამდნარი ღამის ზვირთები მახრჩობენ, როცა ღმერთიც შორია... მხურვალე თოვლში იწვის ქვეყანა, ფიქრს რამოდენა ფერფლი ჰქონია!..." თამაზ ჭილაძე